کشور محصور در خشکی، خشکی بست، [ ۱] محاط به خشکه یا بی دریا به کشوری گفته می شود که هیچ گونه دسترسی به آب های آزاد ( اقیانوس ها و دریاها ) نداشته باشد. تعداد ۴۴ کشور جهان به همراه ۵ کشور دارای رسمیت محدود در وضعیت خشکی بست قرار دارند. [ ۲] قزاقستان وسیع ترین و اتیوپی پرجمعیت ترین کشورهای محصور در خشکی هستند. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
در سال ۱۹۹۰ میلادی، تنها ۳۰ کشور محصور در خشکی در جهان وجود داشت. انحلال اتحاد جماهیر شوروی و چکسلواکی؛ تجزیه یوگسلاوی؛ همه پرسی استقلال اوستیای جنوبی ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) ، اریتره، مونته نگرو، سودان جنوبی و جمهوری خلق لوهانسک ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) ؛ و اعلامیه استقلال یکجانبه کوزوو ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) باعث ایجاد ۱۵ کشور محصور در خشکی جدید و ۵ کشور محصور در خشکی تا حدی به رسمیت شناخته شده گردید. به طور کلی، محصور در خشکی برخی از مضرات سیاسی و اقتصادی را ایجاد می کند که عدم دسترسی به آب های بین المللی را باعث می شود. به همین دلیل، کشورهای بزرگ و کوچک در طول تاریخ انسان، حتی با هزینه های زیاد و خونریزی و سرمایه های سیاسی؛ به دنبال دسترسی به آب های آزاد بوده اند.
معایب اقتصادی محصور بودن در خشکی بسته به میزان توسعه، مسیرهای تجاری اطراف و تجارت آزاد، مانع های جغرافیای زبانی و سایر ملاحظات می تواند کاهش یا تشدید شود. برخی از کشورهای محصور در خشکی در اروپا ثروتمند هستند، مانند آندورا، اتریش، لیختن اشتاین، لوکزامبورگ، سن مارینو، سوئیس و واتیکان، که همه آنها، به استثنای لوکزامبورگ ( یکی از اعضای موسس ناتو ) ، اغلب از مسائل سیاسی بی طرفی جهانی استفاده می کنند. با این حال، ۳۲ کشور از ۴۴ کشور محصور در خشکی، از جمله همه کشورهای محصور در خشکی در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی، توسط سازمان ملل متحد به عنوان کشورهای در حال توسعه محصور در خشکی ( LLDCs ) طبقه بندی شده اند. ۹ کشور از ۱۲ کشوری که پایین ترین شاخص های توسعه انسانی ( HDI ) را دارند، محصور در خشکی هستند. هدف ابتکارات بین المللی کاهش نابرابری های ناشی از مسائلی از این قبیل است، مانند هدف ۱۰ توسعه پایدار سازمان ملل، که هدف آن کاهش چشمگیر نابرابری تا سال ۲۰۳۰ میلادی است.
دو کشور لیختن اشتاین و ازبکستان محصور دوگانه در خشکی هستند یعنی تمامی همسایگان آن ها نیز کشورهای محاط در خشکی هستند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۹۰ میلادی، تنها ۳۰ کشور محصور در خشکی در جهان وجود داشت. انحلال اتحاد جماهیر شوروی و چکسلواکی؛ تجزیه یوگسلاوی؛ همه پرسی استقلال اوستیای جنوبی ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) ، اریتره، مونته نگرو، سودان جنوبی و جمهوری خلق لوهانسک ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) ؛ و اعلامیه استقلال یکجانبه کوزوو ( تا حدی به رسمیت شناخته شده ) باعث ایجاد ۱۵ کشور محصور در خشکی جدید و ۵ کشور محصور در خشکی تا حدی به رسمیت شناخته شده گردید. به طور کلی، محصور در خشکی برخی از مضرات سیاسی و اقتصادی را ایجاد می کند که عدم دسترسی به آب های بین المللی را باعث می شود. به همین دلیل، کشورهای بزرگ و کوچک در طول تاریخ انسان، حتی با هزینه های زیاد و خونریزی و سرمایه های سیاسی؛ به دنبال دسترسی به آب های آزاد بوده اند.
معایب اقتصادی محصور بودن در خشکی بسته به میزان توسعه، مسیرهای تجاری اطراف و تجارت آزاد، مانع های جغرافیای زبانی و سایر ملاحظات می تواند کاهش یا تشدید شود. برخی از کشورهای محصور در خشکی در اروپا ثروتمند هستند، مانند آندورا، اتریش، لیختن اشتاین، لوکزامبورگ، سن مارینو، سوئیس و واتیکان، که همه آنها، به استثنای لوکزامبورگ ( یکی از اعضای موسس ناتو ) ، اغلب از مسائل سیاسی بی طرفی جهانی استفاده می کنند. با این حال، ۳۲ کشور از ۴۴ کشور محصور در خشکی، از جمله همه کشورهای محصور در خشکی در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی، توسط سازمان ملل متحد به عنوان کشورهای در حال توسعه محصور در خشکی ( LLDCs ) طبقه بندی شده اند. ۹ کشور از ۱۲ کشوری که پایین ترین شاخص های توسعه انسانی ( HDI ) را دارند، محصور در خشکی هستند. هدف ابتکارات بین المللی کاهش نابرابری های ناشی از مسائلی از این قبیل است، مانند هدف ۱۰ توسعه پایدار سازمان ملل، که هدف آن کاهش چشمگیر نابرابری تا سال ۲۰۳۰ میلادی است.
دو کشور لیختن اشتاین و ازبکستان محصور دوگانه در خشکی هستند یعنی تمامی همسایگان آن ها نیز کشورهای محاط در خشکی هستند. [ ۶]
wiki: کشور محصور در خشکی