[ویکی نور] «سید جعفر بن ابی اسحاق دارابی کشفی» که به دلیل داشتن کشف و کرامت به «کشفی» معروف گردید، در سال 1191ق در خانواده ای از علمای دین در قصبه «اصطهبانات» دیده به جهان گشود.
بنا بر برخی مدارک، پدرش سید یعقوب نام داشت که در آن روزگار یکی از علمای مشهور داراب محسوب می گردید. برخی از سیره نویسان چندان که باید درباره زندگی فردی و اجتماعی او سخن نگفته اند. تحصیلات مقدماتی خود را در آن قصبه فراگرفت. گویند اندکی از دروس را نزد مادر فاضله اش، که دختر شیخ حسن بحرانی، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ علی رغم تهیدستی روانه یزد شد و پس از سه یا چهار سال اقامت در آن دیار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتید بزرگ آن روز، به ویژه سید محمد مهدی بحرالعلوم، شرکت جست. وی بر اثر هوش سرشار و استعداد فراوان و نیز تاییدات ربانی و ریاضات نفسانی بر کرسی تدریس تکیه زد و به تدریج به عنوان فقیهی اصولی و عارفی سالک و حکیمی آگاه به زمان، شهره آفاق گردید.
اعتمادالسلطنه، وزیر انطباعات دوره ناصری، وی را از اجله علمای جامعین مابین علم و ایقان و ذوق و عرفان می خواند و فرصت شیراری نیز از او به عنوان قدوه علمای عصر و زبده فضلای دهر یاد می کند که در اجتهاد و فتاوی شهیر و در علم، تفسیر و حدیث بی نظیر بوده است. علی رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سیاسی دوره قاجاریه و نیز بروز رویدادهای سرنوشت سازی مثل جنگ های طولانی ایران و روس، کشفی نه مستقیماً مسئولیت سیاسی برعهده گرفت و نه در حوادث این دوره نشانی از خود گذاشت. لکن با حسام السلطنه، که در میان فرزندان فتحعلیشاه به اوصاف میانه روی و مآل اندیشی شهرت داشت، رابطه ای نیکو برقرار کرد و به درخواست وی برخی از آثار خود، هم چون، میزان الملوک و تحفةالملوک و کفایه الایتام را به نگارش درآورد.
وی در سال 1267ق در بروجرد بدرود حیات گفت.
میزان الملوک و الطوائف و صراط المستقیم فی سلوک الخلائف / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
تحفة الملوک / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
بنا بر برخی مدارک، پدرش سید یعقوب نام داشت که در آن روزگار یکی از علمای مشهور داراب محسوب می گردید. برخی از سیره نویسان چندان که باید درباره زندگی فردی و اجتماعی او سخن نگفته اند. تحصیلات مقدماتی خود را در آن قصبه فراگرفت. گویند اندکی از دروس را نزد مادر فاضله اش، که دختر شیخ حسن بحرانی، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ علی رغم تهیدستی روانه یزد شد و پس از سه یا چهار سال اقامت در آن دیار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتید بزرگ آن روز، به ویژه سید محمد مهدی بحرالعلوم، شرکت جست. وی بر اثر هوش سرشار و استعداد فراوان و نیز تاییدات ربانی و ریاضات نفسانی بر کرسی تدریس تکیه زد و به تدریج به عنوان فقیهی اصولی و عارفی سالک و حکیمی آگاه به زمان، شهره آفاق گردید.
اعتمادالسلطنه، وزیر انطباعات دوره ناصری، وی را از اجله علمای جامعین مابین علم و ایقان و ذوق و عرفان می خواند و فرصت شیراری نیز از او به عنوان قدوه علمای عصر و زبده فضلای دهر یاد می کند که در اجتهاد و فتاوی شهیر و در علم، تفسیر و حدیث بی نظیر بوده است. علی رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سیاسی دوره قاجاریه و نیز بروز رویدادهای سرنوشت سازی مثل جنگ های طولانی ایران و روس، کشفی نه مستقیماً مسئولیت سیاسی برعهده گرفت و نه در حوادث این دوره نشانی از خود گذاشت. لکن با حسام السلطنه، که در میان فرزندان فتحعلیشاه به اوصاف میانه روی و مآل اندیشی شهرت داشت، رابطه ای نیکو برقرار کرد و به درخواست وی برخی از آثار خود، هم چون، میزان الملوک و تحفةالملوک و کفایه الایتام را به نگارش درآورد.
وی در سال 1267ق در بروجرد بدرود حیات گفت.
میزان الملوک و الطوائف و صراط المستقیم فی سلوک الخلائف / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
تحفة الملوک / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده