کشاورزی معیشتی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
کشاورزی معیشتی ( ( به انگلیسی: Subsistence agriculture ) ) یک کشاورزی پایدار است که در آن کشاورز ( یا مصرف کننده ) برای تأمین نیازهای خود و خانوادهٔ خود، محصولات غذایی را پرورش می دهد. در کشاورزی معیشتی، تولید با هدف بقا صورت می گیرد و بیشتر مربوط به نیازهای محلی با/ یا داد و ستد ناچیز مازاد است. مزرعهٔ معیشتی معمولی می تواند طیف گسترده ای از محصولات کشاورزی و حیوانی مورد نیاز خانواده برای تغذیه و پوشاک در طول سال را شامل شود. تصمیمات مربوط به کاشت عمدتاً با توجه به آنچه خانواده در طول سال آینده به آن نیاز خواهد داشت، و سپس با توجه به قیمت های بازار انجام می شود. تونی واترز[ ۱] می نویسد: «دهقانان معیشتی افرادی هستند که آنچه می خورند را پرورش می دهند، خانه های خود را می سازند و بدون اینکه مرتباً از بازار خرید کنند زندگی می کنند. »
با وجود اولویت خودکفایی در کشاورزی معیشتی، امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی به گونه ای و تا حدی نیز در داد و ستد شرکت می کنند؛ هرچند که این معمولاً برای کالاهایی است که چندان برای بقا ضروری نیستند و ممکن است شامل قند و شکر، ورق های بام آهنی، دوچرخه، لباس های دست دوم، و کالاهایی از این قبیل باشد. امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی در کشورهای در حال توسعه ساکن هستند. با آنکه میزان تجارت این تولیدکنندگان؛ آنگونه که به صورت پول نقد در کشورهایی که دارای بازارهای مدرن و پیچیده هستند، اندازه گیری می شود، مقدار آن کمتر از دیگر مصرف کنندگان است، بسیاری از آنها دارای تماس ها و دادوستدی مهم کالاهای تجاری هستند که این به دلیل مهارت های ویژه و/ یا دسترسی ویژه به منابع با ارزشی هستند که می تواند در بازار برای آنها برتری و مزیت ایجاد کند. [ ۲]
کشاورزی معیشتی در مناطقی از آسیا به ویژه در هند کشاورزی غالب بود. بعدها در مناطق مختلفی از جمله مکزیک؛ جایی که بیشتر نیازها بر پایهٔ محصول ذرت بود، و در آند؛ جایی که بر اساس اهلی کردن سیب زمینی بنا شده بود، شکل گرفت. تا همین اواخر کشاورزی معیشتی شیوهٔ اصلی تولید بود تا اینکه سرمایه داری مبتنی بر بازار در جهان رواج یافت. [ ۳] البته ممکن است در کنار کشاورزی معیشتی، باغبانی علمی نیز به طور مستقل در جاهای دیگری مانند جنوب شرقی آسیا و پاپوآ گینه نو توسعه یافته باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا وجود اولویت خودکفایی در کشاورزی معیشتی، امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی به گونه ای و تا حدی نیز در داد و ستد شرکت می کنند؛ هرچند که این معمولاً برای کالاهایی است که چندان برای بقا ضروری نیستند و ممکن است شامل قند و شکر، ورق های بام آهنی، دوچرخه، لباس های دست دوم، و کالاهایی از این قبیل باشد. امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی در کشورهای در حال توسعه ساکن هستند. با آنکه میزان تجارت این تولیدکنندگان؛ آنگونه که به صورت پول نقد در کشورهایی که دارای بازارهای مدرن و پیچیده هستند، اندازه گیری می شود، مقدار آن کمتر از دیگر مصرف کنندگان است، بسیاری از آنها دارای تماس ها و دادوستدی مهم کالاهای تجاری هستند که این به دلیل مهارت های ویژه و/ یا دسترسی ویژه به منابع با ارزشی هستند که می تواند در بازار برای آنها برتری و مزیت ایجاد کند. [ ۲]
کشاورزی معیشتی در مناطقی از آسیا به ویژه در هند کشاورزی غالب بود. بعدها در مناطق مختلفی از جمله مکزیک؛ جایی که بیشتر نیازها بر پایهٔ محصول ذرت بود، و در آند؛ جایی که بر اساس اهلی کردن سیب زمینی بنا شده بود، شکل گرفت. تا همین اواخر کشاورزی معیشتی شیوهٔ اصلی تولید بود تا اینکه سرمایه داری مبتنی بر بازار در جهان رواج یافت. [ ۳] البته ممکن است در کنار کشاورزی معیشتی، باغبانی علمی نیز به طور مستقل در جاهای دیگری مانند جنوب شرقی آسیا و پاپوآ گینه نو توسعه یافته باشد.
wiki: کشاورزی معیشتی
دانشنامه آزاد فارسی
کشاورزی معیشتی (subsistence farming)
نوعی کشاورزی یا دامداری که در آن، میزان محصول فقط به اندازۀ مصرف خانواده است و چیزی برای فروش باقی نمی ماند.
نوعی کشاورزی یا دامداری که در آن، میزان محصول فقط به اندازۀ مصرف خانواده است و چیزی برای فروش باقی نمی ماند.
wikijoo: کشاورزی_معیشتی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید