هندوستان از تولیدکنندگان بزرگ کشاورزی در سطح جهان است. کشاورزی و بخش های وابسته به آن مانند جنگل داری، بهره برداری از جنگل و ماهی گیری تشکیل دهندهٔ بیش از ۶/۱۸٪ از تولیدات خالص داخلی هند در سال ۲۰۰۵ بودند و بیش از ۶۰٪ از نیروی کار کشور در این بخش مشغول بودند. [ ۱]
با وجود کاهش مداوم سهم این بخش در تولیدات خالص داخلی هند، کشاورزی کماکان بزرگ ترین بخش اقتصادی هند است و نقشی بسیار مهم در توسعهِ اجتماعی - اقتصادی این کشور دارد. بازده کشاورزی هند در واحد سطح از سال ۱۹۵۰ افزایش داشته است که دلیل آن تأکید ویژه بر کشاورزی در برنامه های پنج سالهٔ هند و پیشرفت پی در پی در آبیاری، فناوری، استفاده از راهکارهای کشاورزی مدرن و تأمین اعتبار و یارانه های کشاورزی از زمان انقلاب سبز در هند بوده است. با این وجود، طبق مقایسه های بین المللی میانگین بازده کشاورزی در هند بین ۳۰ تا ۵۰ درصد بالاترین بازده ها در سطح جهان است. [ ۲]
در زیر نمودار وضعیت تولیدات غلات و سایر دانه های خوراکی مهم که توسط «سازمان مواد خوراکی و توزیع عمومی» در واحد تن آماده شده، آورده شده است. [ ۳]
بازده کشاورزی پایین در هند نتیجهِ عوامل زیر است:
• بی سوادی، عقب ماندگی اجتماعی - اقتصادی عمومی، پیشرفت کند و آهسته در ایجاد اصلاحات ارضی و خدمات بازاریابی و مالی ناکافی و غیرکارآمد برای محصولات کشاورزی.
• میانگین اندازهِ زمین های کشاورزی بسیار کوچک است ( کمتر از ۲۰ هزار متر مربع ) و این زمین ها به دلیل اختلافات خانوادگی و قوانین مربوط به حداکثر زمین در معرض تفکیک قرار دارند. در برخی از این زمین ها افراد بیش از تعداد مورد نیاز مشغول بکار هستند که این امر باعث ایجاد اشتغال کاذب و کاهش بازده نیروی کار می شود.
• استفادهٔ ناکافی از راه کارهای کشاورزی مدرن و فناوری به دلیل عدم آگاهی در مورد آنها، هزینه های بالا و عدم کاربرد مؤثر آن ها در مورد زمین های و اراضی کوچک.
• عدم کفایت تجهیزات آبیاری که از این حقیقت مشهود است که تنها ۶/۵۳٪ از اراضی کشور هند در سال ۱–۲۰۰۰ آبرسانی شدند، [ ۴] که این شرایط باعث وابستگی کشاورزان به باران، خصوصاً در دوران بارندگی شده است. در این شرایط یک دوران بارندگی خوب در هند باعث رشد چشمگیر اقتصاد می شود و یک دوران بارندگی نامناسب نیز رشد اقتصادی نامناسبی در پی دارد. [ ۵] اعتبار کشاورزی توسط NABARD تعیین می گردد که بالاترین عامل قانونی برای توسعهِ مناطق روستایی در شبه قارهِ هند است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا وجود کاهش مداوم سهم این بخش در تولیدات خالص داخلی هند، کشاورزی کماکان بزرگ ترین بخش اقتصادی هند است و نقشی بسیار مهم در توسعهِ اجتماعی - اقتصادی این کشور دارد. بازده کشاورزی هند در واحد سطح از سال ۱۹۵۰ افزایش داشته است که دلیل آن تأکید ویژه بر کشاورزی در برنامه های پنج سالهٔ هند و پیشرفت پی در پی در آبیاری، فناوری، استفاده از راهکارهای کشاورزی مدرن و تأمین اعتبار و یارانه های کشاورزی از زمان انقلاب سبز در هند بوده است. با این وجود، طبق مقایسه های بین المللی میانگین بازده کشاورزی در هند بین ۳۰ تا ۵۰ درصد بالاترین بازده ها در سطح جهان است. [ ۲]
در زیر نمودار وضعیت تولیدات غلات و سایر دانه های خوراکی مهم که توسط «سازمان مواد خوراکی و توزیع عمومی» در واحد تن آماده شده، آورده شده است. [ ۳]
بازده کشاورزی پایین در هند نتیجهِ عوامل زیر است:
• بی سوادی، عقب ماندگی اجتماعی - اقتصادی عمومی، پیشرفت کند و آهسته در ایجاد اصلاحات ارضی و خدمات بازاریابی و مالی ناکافی و غیرکارآمد برای محصولات کشاورزی.
• میانگین اندازهِ زمین های کشاورزی بسیار کوچک است ( کمتر از ۲۰ هزار متر مربع ) و این زمین ها به دلیل اختلافات خانوادگی و قوانین مربوط به حداکثر زمین در معرض تفکیک قرار دارند. در برخی از این زمین ها افراد بیش از تعداد مورد نیاز مشغول بکار هستند که این امر باعث ایجاد اشتغال کاذب و کاهش بازده نیروی کار می شود.
• استفادهٔ ناکافی از راه کارهای کشاورزی مدرن و فناوری به دلیل عدم آگاهی در مورد آنها، هزینه های بالا و عدم کاربرد مؤثر آن ها در مورد زمین های و اراضی کوچک.
• عدم کفایت تجهیزات آبیاری که از این حقیقت مشهود است که تنها ۶/۵۳٪ از اراضی کشور هند در سال ۱–۲۰۰۰ آبرسانی شدند، [ ۴] که این شرایط باعث وابستگی کشاورزان به باران، خصوصاً در دوران بارندگی شده است. در این شرایط یک دوران بارندگی خوب در هند باعث رشد چشمگیر اقتصاد می شود و یک دوران بارندگی نامناسب نیز رشد اقتصادی نامناسبی در پی دارد. [ ۵] اعتبار کشاورزی توسط NABARD تعیین می گردد که بالاترین عامل قانونی برای توسعهِ مناطق روستایی در شبه قارهِ هند است.
wiki: کشاورزی در هند