کریستیان هویگنس

کریستیان هویگنس یا در زبان هلندی کریستیان هوخنس ( به هلندی: Christiaan Huygens ) ( Dutch:  ( شنیدن ) ) دانشمند و فیزیک دان سرشناس هلندی سدهٔ هفدهم بود. [ ۱]
کریستیان در ۱۴ آوریل ۱۶۲۹ در لاهه، جمهوری هلند به دنیا آمد. او بعدها، با اختراع ساعت پاندولی، توانست نام خود را در میان مخترعان جهان ثبت کند. [ ۲]
کنستانتین هویگنس، پدر کریستیان، مردی بانفوذ، شاعر، سیاست مدار، موسیقی دان و ورزشکار بود. کریستیان خیلی زود به ریاضیات علاقه مند شد و به تحصیل آن پرداخت. او در دانشگاه های لَیدِن و بردا مشغول به تحصیل شد. ۲۲ سال بیشتر نداشت که در زمینهٔ علوم ریاضی و ستاره شناسی رساله ای نوشت که مورد توجه استاد ریاضیاتش، رنه دکارت، قرار گرفت. در آن زمان اکثر دانشمندان سرگرم مطالعه و تحقیق دربارهٔ این دو رشتهٔ علمی بودند و هویگنس نیز از آن ها جدا نبود. [ ۲]
هویگنس در 60سالگی به عضویت انجمن سلطنتی انگلیس انتخاب شد و در زمان توقفش در لندن با آیزاک نیوتن، فیزیک دان بزرگ، آشنا شد و با او بر روی مسائل علمی به بحث و تبادل نظر پرداخت. در این زمان تلسکوپ جدیدی اختراع شد و هویگنس به رشتهٔ ستاره شناسی علاقهٔ بیشتری پیدا کرد. لوازم و وسایلی که او از آن ها استفاده می کرد بسیار قدیمی و کهنه بودند و او تصمیم گرفت که عدسیهای تلسکوپ را خود بسازد. [ ۲]
هویگنس با استفاده از کشف گالیلئو گالیله دربارهٔ آونگ توانست قوانین آونگ ساده را کشف کند و در سال ۱۶۵۷ ب. م ساعت آونگ را اختراع کرد. او در همین زمینه کتابی با عنوان دربارهٔ نوسان ساعتها نوشت و در سال ۱۶۵۶ تلسکوپی ساخت و با آن به کشف سحابی جبار و مشاهدهٔ بزرگترین قمر زحل به نام تیتان موفق شد.
هویگنس برای تعیین فاصلهٔ ستارگان با زمین با استفاده از اندازه گیری شدت درخشندگی و میزان روشنایی آن ها راهی پیشنهاد کرد، اما چون ابزار اندازه گیری دقیق نداشت، در این راه به نتیجه درستی نرسید. بیشتر شهرت هویگنس مربوط به نظریه ای است که دربارهٔ ماهیت نور بیان کرده است. او ماهیت ذره ای نور را نپذیرفت و نظریهٔ موجی نور را مطرح کرد، ولیکن چون فرضیهٔ ذره ای نیوتن بهتر می توانست پدیده های بازتابش و شکست و سیر مستقیم نور را توضیح دهد، از این رو این نظریه برای مدت ها مسکوت ماند تا آنکه آزمایش معروف یانگ و سپس تئوری ماکسول دربارهٔ امواج الکترومانیتیک جان تازه ای به نظریهٔ هویگنس داد.