کرفسه

لغت نامه دهخدا

( کرفسة ) کرفسة. [ ک َ ف َ س َ ] ( ع مص ) بندی وار رفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چون مقید رفتن. ( از اقرب الموارد ). || بند کردن شتر را و تنگ کردن بند بر وی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

کرفسة. [ ک َ ف َ س َ ] ( ع اِمص ) رفتارِ بندی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس