کَربُنیفِر یا کَربُنیفِروس ( Carboniferous ) یا زُغالین بَر یکی از دوره های زمین شناسی از دوران دیرینه زیستی است که از پایان دوونین، در ۰٫۴ ± ۳۵۸٫۹ میلیون سال پیش، تا آغاز پرمین، در ۰٫۱۵ ± ۲۹۸٫۹ میلیون سال پیش طول کشید.
اکسیژن جو در این دوره به بالاترین حد خود ( ۳۵٪ ) رسید. جنگل های وسیعی سطح زمین را پوشانده بود که بعداً تبدیل به زغال سنگ شدند. زندگی جانوران بر روی زمین ( روی خاک و خشکی ) در دوره کربنیفروس کاملاً شکل گرفته بود و دوزیستان و خزندگان و بندپایان فراوان بودند و بسیاری ازاین جانوران از نمونه های امروزی خیلی درشت تر بودند.
جانداران دریایی این دوره شامل روزن داران، گل سان زیان، خزه زیان، صدفیان، بازوپایان، شاخ قوچی، هدرلیدها, ریزپوسته سانان و خارپوستان ( به ویژه زنبق دریایی ) بود.
یکی از ویژگی های خاص این دوره زمین شناسی ، همانطور که از نامش پیداست، فراوانی بسیار صخره های زغال سنگی می باشد، که احتمالا دلیل اصلی آن تکامل پلیمر لیگنین در پوسته درختان است. در آن زمان بخاطر عدم وجود حشرات و باکتری هایی که بتوانند به طور مؤثر لیگنین را تجزیه کنند، درختان مرده فرصت کافی برای تبدیل شدن به فسیل را داشتند. در دوره های بعدی زمین شناسی ، جانوران و باکتریهایی که قادر به تجزیه پوست درختان هستند، دیگر تکامل یافته بودند. به همین دلیل دورهٔ کربنیفر نسبت به دوره های دیگر زمین شناسی ، به طرز قابل ملاحظه ای بیشتر حاوی صخره های زغال سنگی می باشد. در این دوره تریلوبیت ها تنها ۱ سرده از آنها باقی مانده بود!ا
کربنیفروس خود به دو زیردوره ( subperiod ) تقسیم می شود:
• میسیسیپین ( ۳۵۸٬۹ تا ۳۲۳٫۲ میلیون سال پیش )
• پنسیلوانین ( ۳۲۳٬۲ تا ۲۹۸٬۹ م. س. پ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاکسیژن جو در این دوره به بالاترین حد خود ( ۳۵٪ ) رسید. جنگل های وسیعی سطح زمین را پوشانده بود که بعداً تبدیل به زغال سنگ شدند. زندگی جانوران بر روی زمین ( روی خاک و خشکی ) در دوره کربنیفروس کاملاً شکل گرفته بود و دوزیستان و خزندگان و بندپایان فراوان بودند و بسیاری ازاین جانوران از نمونه های امروزی خیلی درشت تر بودند.
جانداران دریایی این دوره شامل روزن داران، گل سان زیان، خزه زیان، صدفیان، بازوپایان، شاخ قوچی، هدرلیدها, ریزپوسته سانان و خارپوستان ( به ویژه زنبق دریایی ) بود.
یکی از ویژگی های خاص این دوره زمین شناسی ، همانطور که از نامش پیداست، فراوانی بسیار صخره های زغال سنگی می باشد، که احتمالا دلیل اصلی آن تکامل پلیمر لیگنین در پوسته درختان است. در آن زمان بخاطر عدم وجود حشرات و باکتری هایی که بتوانند به طور مؤثر لیگنین را تجزیه کنند، درختان مرده فرصت کافی برای تبدیل شدن به فسیل را داشتند. در دوره های بعدی زمین شناسی ، جانوران و باکتریهایی که قادر به تجزیه پوست درختان هستند، دیگر تکامل یافته بودند. به همین دلیل دورهٔ کربنیفر نسبت به دوره های دیگر زمین شناسی ، به طرز قابل ملاحظه ای بیشتر حاوی صخره های زغال سنگی می باشد. در این دوره تریلوبیت ها تنها ۱ سرده از آنها باقی مانده بود!ا
کربنیفروس خود به دو زیردوره ( subperiod ) تقسیم می شود:
• میسیسیپین ( ۳۵۸٬۹ تا ۳۲۳٫۲ میلیون سال پیش )
• پنسیلوانین ( ۳۲۳٬۲ تا ۲۹۸٬۹ م. س. پ )
wiki: کربنیفر