حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه.
ملک الشعرای بهار ( از فرهنگ فارسی معین ).
لغت نامه دهخدا
حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه.
فرهنگ فارسی
( اسم ) پارچه ای باریک و دراز که بیخ. پیراهن بندند و از پیش سینه آویز ند دستمال گردن : [ حال فارغ گشته از هر دغدغه تنگتر بسته کراوات و یقه ] . ( بهار )
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
کراوات ( به فرانسوی: Cravate ) یا دستمال گردن بلند پارچه ای است با درازا و پهناهای مختلف که در جلوی پیراهن بسته می شود و روی سینه قرار می گیرد و یکی از الحاق های پوشش مردانه است. البته پسربچه ها هم به طور غیررسمی از آن استفاده می کنند. اشکال گوناگونی از کراوات زنانه هم طراحی و استفاده می شود.
در بسیاری از کشورها در مراتب نظامی، مدرسه و نیز شغل های گوناگون حتی پیشخدمتی از کراوات به عنوان بخشی از لباس رسمی استفاده می کنند.
سربازهای رومی و ایرانی در نبردها از گردن پوش هم به عنوان بخشی از یونیفرم و هم به عنوان نشان وابستگی به گروهی خاص استفاده می کردند. [ نیازمند منبع]
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، استفاده و فروش کروات در ایران با محدودیت و ممنوعیت مواجه شد. [ ۱]
انواع کراوات از نظر عرضی به ۳ گروه استاندارد ( Standard ) ، باریک ( Narrow ) و اسکینی ( Skinny ) تقسیم می شود. [ ۲]
واژهٔ کِراوات از واژهٔ کورووات به معنای اهل کرواسی برگرفته شده است. [ ۳] این پارچهٔ گردنبند از اروپای شرقی در محدودهٔ کرواسی توسط تاجران کُرُوات و بوسنی ( اسلاوهای جنوبی ) به فرانسه برده شد و مردم فرانسه آن را با نام کِراوات شناختند و مورد استفاده قرار دادند. [ ۴] این محصول که فرهنگی در بین شبه نظامیان جنگ نامنظم کرواسی بود، توسط تاجران برای کسب سود به عنوان محصول کرواسی به فرانسه صادر شد. این صادرات برای اولین بار در زمان لوئی چهاردهم در دهه ۱۶۶۰ ( میلادی ) انجام شد.
در مورد ریشه ایرانی بودن کراوات گفته شده که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته اند که هشتمین آن کوئرس از ریشه کوئرت بود که در زبان پارسی میانه به آن گریوپان می گفتند و به روی زره بسته می شد.
هم چنین در نقش رجب استان فارس نرسیده به نقش رستم، که بنا بر نظر هرتسفلد مربوط به بابک، پدر اردشیر بابکان می شود کوئرت را می توان آشکارا بر دور گردن بابک دید که به روی زره بسته است.
این پارچه پهن را بزرگان و سرداران سپاه به صورت پهن و پیش سینه ای استفاده می کردند و نمونه پهن آن در نقوش طاق بستان دیده می شود. [ ۵]
پژوهش گر بریتانیایی، نوئل مالکوم، نیز در کتاب خود به نام تاریخچه مختصر بوسنی بر این باور است که کراوات نخستین بار از ایران در زمان ساسانیان به اروپا رفت. این ایرانیان پیروان مانی بودند[ نیازمند منبع] و برای اینکه از دیگران، جدا نشان داده شوند از پارچه ای در جلوی پیراهن خود استفاده می کردند؛ ولی در تاریخ معاصر توسط کروات ها به فرانسه برده شد و به دلیل تفاوت های زبانی، نام آن به کراوات تبدیل شد و به وسیله همسایه فرانسه یعنی انگلستان بیشتر مورد توجه قرارگرفت و به جهانیان معرفی شد. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر بسیاری از کشورها در مراتب نظامی، مدرسه و نیز شغل های گوناگون حتی پیشخدمتی از کراوات به عنوان بخشی از لباس رسمی استفاده می کنند.
سربازهای رومی و ایرانی در نبردها از گردن پوش هم به عنوان بخشی از یونیفرم و هم به عنوان نشان وابستگی به گروهی خاص استفاده می کردند. [ نیازمند منبع]
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، استفاده و فروش کروات در ایران با محدودیت و ممنوعیت مواجه شد. [ ۱]
انواع کراوات از نظر عرضی به ۳ گروه استاندارد ( Standard ) ، باریک ( Narrow ) و اسکینی ( Skinny ) تقسیم می شود. [ ۲]
واژهٔ کِراوات از واژهٔ کورووات به معنای اهل کرواسی برگرفته شده است. [ ۳] این پارچهٔ گردنبند از اروپای شرقی در محدودهٔ کرواسی توسط تاجران کُرُوات و بوسنی ( اسلاوهای جنوبی ) به فرانسه برده شد و مردم فرانسه آن را با نام کِراوات شناختند و مورد استفاده قرار دادند. [ ۴] این محصول که فرهنگی در بین شبه نظامیان جنگ نامنظم کرواسی بود، توسط تاجران برای کسب سود به عنوان محصول کرواسی به فرانسه صادر شد. این صادرات برای اولین بار در زمان لوئی چهاردهم در دهه ۱۶۶۰ ( میلادی ) انجام شد.
در مورد ریشه ایرانی بودن کراوات گفته شده که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته اند که هشتمین آن کوئرس از ریشه کوئرت بود که در زبان پارسی میانه به آن گریوپان می گفتند و به روی زره بسته می شد.
هم چنین در نقش رجب استان فارس نرسیده به نقش رستم، که بنا بر نظر هرتسفلد مربوط به بابک، پدر اردشیر بابکان می شود کوئرت را می توان آشکارا بر دور گردن بابک دید که به روی زره بسته است.
این پارچه پهن را بزرگان و سرداران سپاه به صورت پهن و پیش سینه ای استفاده می کردند و نمونه پهن آن در نقوش طاق بستان دیده می شود. [ ۵]
پژوهش گر بریتانیایی، نوئل مالکوم، نیز در کتاب خود به نام تاریخچه مختصر بوسنی بر این باور است که کراوات نخستین بار از ایران در زمان ساسانیان به اروپا رفت. این ایرانیان پیروان مانی بودند[ نیازمند منبع] و برای اینکه از دیگران، جدا نشان داده شوند از پارچه ای در جلوی پیراهن خود استفاده می کردند؛ ولی در تاریخ معاصر توسط کروات ها به فرانسه برده شد و به دلیل تفاوت های زبانی، نام آن به کراوات تبدیل شد و به وسیله همسایه فرانسه یعنی انگلستان بیشتر مورد توجه قرارگرفت و به جهانیان معرفی شد. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
wiki: کراوات
دانشنامه آزاد فارسی
کراوات (cravat (necktie))
پوشش زینتی پارچه ای آویختنی روی پیراهن. کراوات را از مواد مختلف، پارچه های ابریشمی، نخی یا الیاف مصنوعی می سازند و شکل می دهند. این پوشش در بالا باریک تر و در پائین پهن تر است. قسمت باریک در زیر یقۀ پیراهن حلقه می شود و در زیر گلو گره می خورد و قسمت پهن تر روی سینه آویخته می شود. در بسیاری از کشورهای جهان بخشی از پوشش رسمی و بستن آن در مراسم، ادارات، دانشگاه ها و شرکت های بزرگ الزامی است. از آن جا که کراوات نمادی از تمدن غربی تصور می شود، در برخی جوامع مردم به دلایل شخصی، عرفی یا حتی قانونی از بستن آن خودداری می کنند. سابقۀ شناخته شدۀ کراوات به جنگ سی ساله (۱۶۱۸ـ ۱۶۴۸) باز می گردد. در این جنگ، رزمندگان کروآت که در خدمت فرانسه بودند، دستمال کوچک سنتی خود را به دور گردن می بستند، که سخت برای فرانسویان جذاب بود و باب روز شد و نام کراوات از کلمۀ کروآت (اهل کروآسی) اخذ گردید. بستن کراوات از فرانسه به انگلستان و دیگر نقاط اروپا سرایت کرد و بعدها جهان شمول شد. در قرن ۱۹ در انگلستان کتابی به نام «دستمال گردن نامه» دربارۀ انواع کراوات نوشته شد که نخستین بار واژۀ tie (گره) در آن به کار رفته بود و معادل انگلیسی کراوات از همین جا پیدا شد. کراوات با طرح های بسیار متنوع و با قیمت های فوق العاده مختلف دیده می شود. گران بهاترین کراوات های جهان با مارک بیژن، عرضه می شود. این کراوات تولید انبوه ندارد، سفارشی، تک و منحصر به فرد سفارش دهنده است. بعضاً احتمال داده اند که پیشینۀ دیرینۀ کراوات ایرانی باشد؛ زیرا کروآت ها قومی ایرانی از خراسان بوده اند که در اعصار بسیار کهن به اروپا کوچیده و در سرزمین کنونی کروآسی مستقر شده اند.
پوشش زینتی پارچه ای آویختنی روی پیراهن. کراوات را از مواد مختلف، پارچه های ابریشمی، نخی یا الیاف مصنوعی می سازند و شکل می دهند. این پوشش در بالا باریک تر و در پائین پهن تر است. قسمت باریک در زیر یقۀ پیراهن حلقه می شود و در زیر گلو گره می خورد و قسمت پهن تر روی سینه آویخته می شود. در بسیاری از کشورهای جهان بخشی از پوشش رسمی و بستن آن در مراسم، ادارات، دانشگاه ها و شرکت های بزرگ الزامی است. از آن جا که کراوات نمادی از تمدن غربی تصور می شود، در برخی جوامع مردم به دلایل شخصی، عرفی یا حتی قانونی از بستن آن خودداری می کنند. سابقۀ شناخته شدۀ کراوات به جنگ سی ساله (۱۶۱۸ـ ۱۶۴۸) باز می گردد. در این جنگ، رزمندگان کروآت که در خدمت فرانسه بودند، دستمال کوچک سنتی خود را به دور گردن می بستند، که سخت برای فرانسویان جذاب بود و باب روز شد و نام کراوات از کلمۀ کروآت (اهل کروآسی) اخذ گردید. بستن کراوات از فرانسه به انگلستان و دیگر نقاط اروپا سرایت کرد و بعدها جهان شمول شد. در قرن ۱۹ در انگلستان کتابی به نام «دستمال گردن نامه» دربارۀ انواع کراوات نوشته شد که نخستین بار واژۀ tie (گره) در آن به کار رفته بود و معادل انگلیسی کراوات از همین جا پیدا شد. کراوات با طرح های بسیار متنوع و با قیمت های فوق العاده مختلف دیده می شود. گران بهاترین کراوات های جهان با مارک بیژن، عرضه می شود. این کراوات تولید انبوه ندارد، سفارشی، تک و منحصر به فرد سفارش دهنده است. بعضاً احتمال داده اند که پیشینۀ دیرینۀ کراوات ایرانی باشد؛ زیرا کروآت ها قومی ایرانی از خراسان بوده اند که در اعصار بسیار کهن به اروپا کوچیده و در سرزمین کنونی کروآسی مستقر شده اند.
wikijoo: کراوات
مترادف ها
علاقه، بند، دستمال گردن، کراوات، قید، رابطه، گره، الزام، برابری، ربط
گرهء شال گردنی، کراوات
کراوات
کراوات
پوشش، کراوات، اندود، جای گذاشتن، جای گذاشت
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
اینگلیسی کراوات میشه tie لغت کراوات فک کنم فرانسوی است و در فرهنگ ما هم کاربرد ندارد بهتره برای لغت کراوات معادل سازی نکنیم.
پیرهن آرا. پیراهن آرا. جامه آرا.
'" کِراس آرا" به لکی'
آراک:کروات.
'" کِراس آرا" به لکی'
آراک:کروات.
خودبند
کُِراوات -
اوستا: کوئیریس ( kuiris ) ، کائوریس ( kaoiris )
نام "کوروش" هم از این واژه برگرفته شده است!
سپس در اوستا و پهلوی: نام "خُرداد" از آن گرفته شد:
اوستایی: هیُورُوَتات، هَوُِروَتات، هَئوروَتات
... [مشاهده متن کامل]
پهلوی: خُردات ( هُردات )
پس از آن، نام کشور "کرواسی" شد: هِروات ( Hrvat )
همه این ها به یک معنی هست:
دانای رهبری، دانای کُل، عقلِ کُل، همه کاره، همه فن حریف، همه چی دون، همه چی تموم! -
پیشکِسوَت، کهنه کار، اسطوره ( استوره ) ! -
با تجربه، کافی، کاردان، حرفه ای، ماهِر، این کاره، آزموده، زُبده، کاربَلَد، کارکُشته، دنیا دیده، آبدیده!
خوشگوار، روان آرام و خوش داشتن، نیک کردار، خوش برخورد، گُشاده رو، دوست داشتنی، خواستنی، کاریزما دار!
جان پناه، پناهگاه، نهانگاه، مخفی گاه، آبِشتگاه، کاژه!
.
بنیان گذار و نخستین کسی که به طور دانشگاهی ( آکادمی ) پی برد که کروات ها تبار ایرانی دارند:
استاد یوسیپ میکوچی بلومِنتال ( Josip Mikoczy - Blumenthal )
استاد بلومِنتال، رساله ی دکترای خود را درباره:
نظریه "خاستگاه ایرانی کرواسی" در سال 1797میلادی، در دانشگاه زاگرِب روسیه داد!
( ( پایان نامه واسه ارشد، رساله واسه دکتراست! ) )
در رساله خود:
باور داشت که کُروات ها یا صِرب ها از غرب ایران ( آتَرپاتِگان، آذربایِگان، آذربایِجان ) برخواستند و آن ها را از تبار ایرانیان مادی و هخامنشی ( داریوش بزرگ ) می دانست!
که به آن ها در زمان کهن: سَرمَت ها ( سارمات ها، سَلم ها ) و مردمان "اسلاو" می گفتند!
( ( پس از شورش داریوش بزرگ بیشتر آن ها به اروپا و روم پناهجو شدند و برای شناسایی از اروپاییان به گردنشان کُرِوات می بستند و در فرانسه با نام کِرِوات زبانزد گشت!
به مانند زرتشتیان؛ در یورش اعراب، که بر کمرشان کُستی یا زُنّار می بستند تا شناسایی شوند که ایرانی هستند! ) )
.
کائوریس، کوئیریس ( کِرِوات ) ، در زمان ایران باستان:
در اوستا دو معنی دارد:
1. کوئیریس:
زره، سِپَر، جوشَن، خِفتان ( کِپتان )
این جامه دو گونه داشت:
کوئیریس کوچک:
سربازان و پیاده نظام و مردم واستریوشان ( کشاورزان ) بر تن می کردند و جانپاس دور گردن و گریبان بود
که امروزه به آن: "پاپیون" و دستمال گردن می گویند!
کوئیریس بزرگ:
ارتِشتاران ( شاهان و وزیران، فرماندهان جنگ ) بر تن می کردند!
دستمالی پهن و آویزان برای جانپاسی از گردن تا ناف بود که از زخم شمشیر بر قلب و دل پیشگیری می کرد!
نمونه بارز آن همان دیهیم سِتانی یا حلقه قدرت اردشیر پاپکان در سنگ نوشته های فیروز آباد و نقشِ رَجَب >>> که همان گرفتن کائوریس ( کِرِوات ) هست!
که امروزه به آن: کروات ( cravate ) می گویند!
2. نام کوهی در مراغه:
کوئیریس:کوهی که به شکل رشته گردنبند یا دارای راه مارپیچ هست!
نام کوهستانی درنزدیکی جنوب شرقی شهر رَغه زرتشتی ( مراغه، ماراگا ) می باشد
امروزه: یکی از بلندترین رشته کوه های سَهَند است >>> به آن گیروِه داغی می گویند!
در زامیادیشت: دوهزار و چهل و چهارتا کوه هست که چندی از آن ها را نام می برد
بخشی از زامیاد یشت، بند 6:
"kaoirisasca" taērasca barō - srayanō baranasca frāpayasca gairish udryasca raēvasca gairish
کوه "کائوریسا"، کوه تارا، کوه بارا - سرایانو، کوه بارانا، کوه فراپایائو، کوه اودریا و کوه راوانت و همه قرار دارند
در پارسی میانه پهلوی ( پارسیک ) :
گریوپان ( griw pan ) :
جانپاسِ گردن و گریبان -
سنگِ محک ( زَرسَنجه ) ، وَر ( وَرِجَمکرد! )
در اندرز پوریوت کیشان، گریوپان داشتن یا نداشتن، نماد شناسایی انسان خوب از بد بود:
بند31 و 32:
bē pad ān ī xwēš hukunišnīh ān ī ahlaw pas az be - widerišnīh ān band az grīw be ōftēd, ud ān ī druwand pad ān ī ham band ō dušox nayēd
اما با عملِ نیک خویش، آن که اَهلَو ( مقدس ) [است] پس از بگذشتن ( مرگ ) ، آن بند از گردنش بیفتد و آن که درُوَند ( دروغگو ) [است] به وسیلۀ همان بند به دوزخ هدایت شود
اوستا: کوئیریس ( kuiris ) ، کائوریس ( kaoiris )
نام "کوروش" هم از این واژه برگرفته شده است!
سپس در اوستا و پهلوی: نام "خُرداد" از آن گرفته شد:
اوستایی: هیُورُوَتات، هَوُِروَتات، هَئوروَتات
... [مشاهده متن کامل]
پهلوی: خُردات ( هُردات )
پس از آن، نام کشور "کرواسی" شد: هِروات ( Hrvat )
همه این ها به یک معنی هست:
دانای رهبری، دانای کُل، عقلِ کُل، همه کاره، همه فن حریف، همه چی دون، همه چی تموم! -
پیشکِسوَت، کهنه کار، اسطوره ( استوره ) ! -
با تجربه، کافی، کاردان، حرفه ای، ماهِر، این کاره، آزموده، زُبده، کاربَلَد، کارکُشته، دنیا دیده، آبدیده!
خوشگوار، روان آرام و خوش داشتن، نیک کردار، خوش برخورد، گُشاده رو، دوست داشتنی، خواستنی، کاریزما دار!
جان پناه، پناهگاه، نهانگاه، مخفی گاه، آبِشتگاه، کاژه!
.
بنیان گذار و نخستین کسی که به طور دانشگاهی ( آکادمی ) پی برد که کروات ها تبار ایرانی دارند:
استاد یوسیپ میکوچی بلومِنتال ( Josip Mikoczy - Blumenthal )
استاد بلومِنتال، رساله ی دکترای خود را درباره:
نظریه "خاستگاه ایرانی کرواسی" در سال 1797میلادی، در دانشگاه زاگرِب روسیه داد!
( ( پایان نامه واسه ارشد، رساله واسه دکتراست! ) )
در رساله خود:
باور داشت که کُروات ها یا صِرب ها از غرب ایران ( آتَرپاتِگان، آذربایِگان، آذربایِجان ) برخواستند و آن ها را از تبار ایرانیان مادی و هخامنشی ( داریوش بزرگ ) می دانست!
که به آن ها در زمان کهن: سَرمَت ها ( سارمات ها، سَلم ها ) و مردمان "اسلاو" می گفتند!
( ( پس از شورش داریوش بزرگ بیشتر آن ها به اروپا و روم پناهجو شدند و برای شناسایی از اروپاییان به گردنشان کُرِوات می بستند و در فرانسه با نام کِرِوات زبانزد گشت!
به مانند زرتشتیان؛ در یورش اعراب، که بر کمرشان کُستی یا زُنّار می بستند تا شناسایی شوند که ایرانی هستند! ) )
.
کائوریس، کوئیریس ( کِرِوات ) ، در زمان ایران باستان:
در اوستا دو معنی دارد:
1. کوئیریس:
زره، سِپَر، جوشَن، خِفتان ( کِپتان )
این جامه دو گونه داشت:
کوئیریس کوچک:
سربازان و پیاده نظام و مردم واستریوشان ( کشاورزان ) بر تن می کردند و جانپاس دور گردن و گریبان بود
که امروزه به آن: "پاپیون" و دستمال گردن می گویند!
کوئیریس بزرگ:
ارتِشتاران ( شاهان و وزیران، فرماندهان جنگ ) بر تن می کردند!
دستمالی پهن و آویزان برای جانپاسی از گردن تا ناف بود که از زخم شمشیر بر قلب و دل پیشگیری می کرد!
نمونه بارز آن همان دیهیم سِتانی یا حلقه قدرت اردشیر پاپکان در سنگ نوشته های فیروز آباد و نقشِ رَجَب >>> که همان گرفتن کائوریس ( کِرِوات ) هست!
که امروزه به آن: کروات ( cravate ) می گویند!
2. نام کوهی در مراغه:
کوئیریس:کوهی که به شکل رشته گردنبند یا دارای راه مارپیچ هست!
نام کوهستانی درنزدیکی جنوب شرقی شهر رَغه زرتشتی ( مراغه، ماراگا ) می باشد
امروزه: یکی از بلندترین رشته کوه های سَهَند است >>> به آن گیروِه داغی می گویند!
در زامیادیشت: دوهزار و چهل و چهارتا کوه هست که چندی از آن ها را نام می برد
بخشی از زامیاد یشت، بند 6:
"kaoirisasca" taērasca barō - srayanō baranasca frāpayasca gairish udryasca raēvasca gairish
کوه "کائوریسا"، کوه تارا، کوه بارا - سرایانو، کوه بارانا، کوه فراپایائو، کوه اودریا و کوه راوانت و همه قرار دارند
در پارسی میانه پهلوی ( پارسیک ) :
گریوپان ( griw pan ) :
جانپاسِ گردن و گریبان -
سنگِ محک ( زَرسَنجه ) ، وَر ( وَرِجَمکرد! )
در اندرز پوریوت کیشان، گریوپان داشتن یا نداشتن، نماد شناسایی انسان خوب از بد بود:
بند31 و 32:
bē pad ān ī xwēš hukunišnīh ān ī ahlaw pas az be - widerišnīh ān band az grīw be ōftēd, ud ān ī druwand pad ān ī ham band ō dušox nayēd
اما با عملِ نیک خویش، آن که اَهلَو ( مقدس ) [است] پس از بگذشتن ( مرگ ) ، آن بند از گردنش بیفتد و آن که درُوَند ( دروغگو ) [است] به وسیلۀ همان بند به دوزخ هدایت شود
یقاویز، یقه آویز، پیرا یقه
کراوات در اوستا به شکل کوئرس از ریشه ی کوئرت آمده است و . . . . در همینجا و ویکی پدیا می توانید متن کامل آن را بخوانید
کراوات =کراواد
کراواد در کوردی به معنای چیزی که قابل باز شدن است.
کراوی در کوردی یعنی باز کردن است
کراواد در کوردی به معنای چیزی که قابل باز شدن است.
کراوی در کوردی یعنی باز کردن است
گره ای که آویزان است
گراویز
گراویز
دراز آویز زینتی
گری زن : چیزی که به گردن می زنند
گری زیب : باعث زیبایی گردن و گریبان
گری زیب : باعث زیبایی گردن و گریبان
کِراوات
گَریوپان ، گَلاویزه ، گَردن آویز ، گَلبان ، گَریبان ، گَریپان ، کَریوان ، یَغاویز ( یَقه آویز ) ، گَردَن آویز
: گَریو ، گَری ، گَل ، گَلو ، گُلو هَمه به مینه یِ گَردَن هَستَند.
گَردَن : گَرد اَز کارواژه یِ گَردیدَن وَ پَسوَندِ اَبزار ساز :
... [مشاهده متن کامل]
گَرد - اَن : اَندامی که به چَپ و راست وُ بالا وُ پایین می گَردَد.
- اَن : کاربُرد هایِ این پَسوَند ، نِمونه :
سوزَن ، تاوَن ، دَرزَن ( دَرز - اَن یا دَر - زَن ؟؟؟ ) . . .
گَریوپان ، گَلاویزه ، گَردن آویز ، گَلبان ، گَریبان ، گَریپان ، کَریوان ، یَغاویز ( یَقه آویز ) ، گَردَن آویز
: گَریو ، گَری ، گَل ، گَلو ، گُلو هَمه به مینه یِ گَردَن هَستَند.
گَردَن : گَرد اَز کارواژه یِ گَردیدَن وَ پَسوَندِ اَبزار ساز :
... [مشاهده متن کامل]
گَرد - اَن : اَندامی که به چَپ و راست وُ بالا وُ پایین می گَردَد.
- اَن : کاربُرد هایِ این پَسوَند ، نِمونه :
سوزَن ، تاوَن ، دَرزَن ( دَرز - اَن یا دَر - زَن ؟؟؟ ) . . .
پیشنهاد:گریبان بند
بلند آویز
دراز آونگ زیوری
آویز عربی هست و آونگ پارسی
زینت هم عربی و زیور پارسی
پس دراز آویز زینتی اشتباهه
آویز عربی هست و آونگ پارسی
زینت هم عربی و زیور پارسی
پس دراز آویز زینتی اشتباهه
جامه رو
بنام خدا
با سلام، در انقلاب به اصطلاح کبیر فرانسه انقلابیون برای انکه خود را از سایرین متمایز کنند دستمال یا پارچه ای هم شکل و رنگ به گردن خود میبستندو این دستمال گردن به مرور زمان به شکل کنونی درامده است و نام فارسی ان فکل میباشد.
با تشکر.
با سلام، در انقلاب به اصطلاح کبیر فرانسه انقلابیون برای انکه خود را از سایرین متمایز کنند دستمال یا پارچه ای هم شکل و رنگ به گردن خود میبستندو این دستمال گردن به مرور زمان به شکل کنونی درامده است و نام فارسی ان فکل میباشد.
با تشکر.
بنام خدا
با سلام، کراوات ، پارچه یا دستمالی بود که انقلابیون فرانسه در انقلاب به اصطلاح کبیر فرانسه به گردن میبستند تا از غیر انقلابیها باز شناخته شوند تا اینکه این پارچه به مرور شبیه شکل امروزی شد و به ان کراوات یا فکل به فارسی گفته میشود.
با تشکر
با سلام، کراوات ، پارچه یا دستمالی بود که انقلابیون فرانسه در انقلاب به اصطلاح کبیر فرانسه به گردن میبستند تا از غیر انقلابیها باز شناخته شوند تا اینکه این پارچه به مرور شبیه شکل امروزی شد و به ان کراوات یا فکل به فارسی گفته میشود.
با تشکر
.
در باره ی ریشه ایرانی بودن کراوات گفته شده که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته اند که هشتمین آن کوئرس از ریشه کوئرت بود که در زبان پهلوی به آن گریوپان می گفتند و به روی زره بسته می شد.
هم چنین در نغش رجب فارس نرسیده به نقش رستم، پیوسته به بابک، پدر اردشیر بابکان می شود، کوئرت را بر دور گردن بابک به روشنی می توان دید که به روی زره بسته است.
... [مشاهده متن کامل]
این پارچه پهن را بزرگان و سرداران سپاه به سورت پهن و پیش سینه ای اسفایده می کردند و نمونه پهن آن در نغس های تاغِ بستان دیده می شود.
در فرهنگ واژگان اوستایی:
کوئیریس= kuiris ـ 1ـ گردنبند، سینه بند 2ـ زره، جوشن
در پارسی پهلوی:
گریوپان= grivp�n ـ1ـ گریبان، گلو 2ـ زرهی که برای نگهبانی گردن بسته می شد.
در باره ی ریشه ایرانی بودن کراوات گفته شده که در اوستا ۱۲ چیز را نیاز مرد جنگی دانسته اند که هشتمین آن کوئرس از ریشه کوئرت بود که در زبان پهلوی به آن گریوپان می گفتند و به روی زره بسته می شد.
هم چنین در نغش رجب فارس نرسیده به نقش رستم، پیوسته به بابک، پدر اردشیر بابکان می شود، کوئرت را بر دور گردن بابک به روشنی می توان دید که به روی زره بسته است.
... [مشاهده متن کامل]
این پارچه پهن را بزرگان و سرداران سپاه به سورت پهن و پیش سینه ای اسفایده می کردند و نمونه پهن آن در نغس های تاغِ بستان دیده می شود.
در فرهنگ واژگان اوستایی:
کوئیریس= kuiris ـ 1ـ گردنبند، سینه بند 2ـ زره، جوشن
در پارسی پهلوی:
گریوپان= grivp�n ـ1ـ گریبان، گلو 2ـ زرهی که برای نگهبانی گردن بسته می شد.
کراوات را نخستین بار ایرانیان اختراع کرده بودند و خود نام کراوات برگرفته از کوئرت یا کوئرس یا گریوپان است.
گریبـان گیـرِ زیـنـتـی
گرپویان
همان طور که دوست عزیز آقا مهدی گل اشاره فرمودند نظر بنده نیز همان دراز آویز زینتی می باشد که چندان هم از نظر بنده حقیر زیبا نیست
دراز آویز زینتی
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٤)