کدهای فرار انسی

در رایانش، کدهای فرار انسی ( همچنین رشته ها یا توالی های فرار ) ( انگلیسی: ANSI escape codes ( or escape sequences ) ) روشی مورد استفاده درسیگنال دهی درون مداری ( ارسال فرمان از طریق همان کابل صوتی یا تصویری ) برای کنترل قالب بندی، رنگ آمیزی، ویرایش صفحه نمایش و دیگر ویژگی های خروجی روی ترمینال های متنی می باشد. برای کدگذاری این اطلاعات، توالی های خاصی از بایت ها ( دقیقاً رشته های خاصی از کاراکتر ) درون متن جاسازی می شوند، که ترمینال آنها را تفسیر می کند، البته نه به عنوان کدهای کاراکتری معمولی. انسی مخفف عبارت انگلیسی مؤسسه استانداردهای ملی آمریکایی می باشد.
کدهای انسی در دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند و در اوائل دهه ۱۹۸۰ در بازار مینی کامپیوترها و سرورهای اصلی ( سرور پردازنده مرکزی ) رایج شدند. کدهای انسی توسط بازار سیستم تخته بولتن برای ارائه نمایشگرهای بهبودیافته در مقایسه با سیستم های اولیه که فاقد حرکت نشانه گر یا کرسر بودند مورد استفاده قرار گرفتند که به استفاده بسیار گسترده تر آنها منتهی شد.
اگرچه ترمینال های متنی سخت افزاری در قرن ۲۱ به صورت فزاینده ای کمیاب شده اند، اما همچنان ارتباط استاندارد انسی پابرجاست زیرا اکثریت شبیه سازان ترمینال ( مانند ترمینال لینوکس ) حداقل برخی از توالی های فرار انسی را در متن خروجی تفسیر می کنند؛ و تنها یک استثنای برجسته در بین ترمینال های متنی بود، آن هم کنسول ویندوز ۳۲بیتی از اجزاء مایکروسافت ویندوز پیش از روزرسانی تی اچ۲ در ویندوز ۱۰. [ ۱]
از کاربردهای رایج امروزی انسی در ترمینال مجازی لینوکس ( شل یونیکس ) مانند بش است برای مثال در ابزارها و کتابخانه های کنترل سرورهای وب، ابزارهای مایگریت کردن دیتابیس بواسطه گیت یا به منظور نوشتن اسکریپت کنسول های آسان برای فریم ابزارهای آزمایش کد پی اچ پی یا جاوا مانند پی اچ پی یونیت یا کدسپشن که ترمینال بش در محیط های خارج از لینوکس نیز از طریق سیگوین یا گیت بش یا ماشین مجازی لینوکس نیز در دسترس است و آی دی ای هایی همچون نت بینز شرایط استفاده از این ترمینال ها به صورت لوکال یا ریموت را فراهم می کنند.
جدول برخی از کاراکترهای کنترل کرسر و متن ( این فهرست کامل نیست و CSI نماینده کاراکتر اسکیپ است که در انسی کلا \۰۳۳ است و میان بر آن در بش \e[ )   :
مثالی از یک تابع بش برای فلاشر یک ثانیه ای که سیگنال معکوس و طبیعی کردن رنگ نمایشگر را می فرستد تا زمانی که یک کلید فشرده شود: flasher ( ) { while true; do printf "\e[?5h"; sleep 1; printf \\e[?5l; read - s - n1 - t1 & & break; done; } این تابع می تواند همراه یک سمی کالن پس از یک فرمان زمان بر دیگر بیاید تا برنامه نویس را نهایتاً با فلاش زدن از تکمیل شدن پروسه مطلع کند. استفاده از printf در اینجا معادل echo - e - n است.