کتمان طلاق

[ویکی فقه] کتمان طلاق (قرآن). در دوران جاهلیت وقتی مردی زنش را طلاق می داد برای اینکه نتواند با مرد دیگری ازدواج کند طلاق را کتمان می کردند که از منظر قرآن حرام است.
کتمان طلاق، از سوی شوهر حرام است.«واذا طـلقتم النساء فبلغن اجلهن فلا تعضلوهن ان ینکحن ازوجهن اذا ترضوا بینهم بالمعروف ذلک یوعظ به من کان منکم یؤمن بالله والیوم الاخر ذلکم ازکی لکم و اطهر و الله یعلم و انتم لا تعلمون؛ و هنگامی که زنان را طلاق دادید و عده خود را به پایان رساندند، مانع آنها نشوید که با همسران (سابق) خویش، ازدواج کنند! اگر در میان آنان، به طرز پسندیده ای تراضی برقرار گردد. این دستوری است که تنها افرادی از شما، که ایمان به خدا و روز قیامت دارند، از آن، پند می گیرند (و به آن، عمل می کنند). این (دستور)، برای رشد (خانواده های) شما مؤثرتر، و برای شستن آلودگیها مفیدتر است؛ و خدا می داند و شما نمی دانید».(یک احتمال این است که مقصود از «فلا تعضلوهن» این باشد که مردی همسرش را پنهانی طلاق دهد و این موضوع را از همسرش پنهان کند تا مبادا او با کسی ازدواج کند.)