کتاب های امام سجاد

[ویکی فقه] حضرت علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیه السلام)، ملقب به زین العابدین و سجاد، چهارمین امام شیعیان است. دوران امامت آن حضرت توأم با اختناق شدید و سخت گیری های حاکمان بنی امیه علیه شیعیان بود لذا ماموریت الهی خود را که حفظ مبانی دینی و ارشاد افراد جامعه در امور زندگی و هدایت آنان به سوی تکامل مادی و معنوی بود به صورت دعا و مناجات انجام می داد و این دعاها و مناجات به صورت کتاب به دست ما رسیده است که در اینجا به آثار آن حضرت خواهیم پرداخت.
امام چهارم در دوران امامت ۳۴ ساله خود به علت تالمات روحی که در اثر شهادت امام حسین (علیه السلام) و جوانان بنی هاشم و اسارت اهل بیت عصمت به آن حضرت روی داده بود و همچنین به علت مظالم حکام اموی که هرگونه آزادی و فعالیت دینی را از آن جناب و شیعیانش سلب نموده بودند گوشه عزلت اختیار کرده و ماموریت الهی خود را که حفظ مبانی دینی و ارشاد افراد جامعه در امور زندگی و هدایت آنان به سوی تکامل مادی و معنوی بود به صورت دعا و مناجات انجام می داد و یک سلسله حقایق علمی و اخلاقی و معارف اسلامی را که متضمن سعادت فرد و جامعه در قالب الفاظ و جملات و ادعیه و اذکار به گوش مستمع هایی که پیرو حق و حقیقت بودند می رسانید.از مهم ترین آثار آن حضرت صحیفه کامله سجادیه است که شامل ۵۴ باب و در هر بابی، دعای مخصوصی می باشد و درباره آن گفته اند زبور آل محمد است.
مقرم، عبدالرزاق، الامام زین العابدین، ص۷۴.
حضرت علی بن حسین (علیه السلام) از طریق دعا و مناجات سرمایه ای بس گرانقدر به ارث گذاشتند که مجموعه آن تحت عنوان صحیفه کامله سجادیه شهرت یافته و به حق اخت القرآن یعنی خواهر قرآن لقب گرفته است.صحیفه کامله سجادیه اثر جاودانه نفس قدسی حضرت زین العابدین و سیدالساجدین (علیه السلام)، یکی از جامع ترین و ارزنده ترین منابع فرهنگی ناب اسلامی است که در میان آثار بجا مانده از این امام همام از همه مهم تر و متقن تر می باشد. این کتاب شریف که دومین کتابی است که در صدر اسلام تدوین شده است، پس از قرآن و نهج البلاغه قرار داشته و بحق اخت القرآن، زبور آل محمد و انجیل اهل بیت لقب گرفته است.
← چگونگی دستیابی به کتاب
از جمله مؤلّفات ارزنده امام زین العابدین (علیه السلام)، مناجات های پانزده گانه است که از سرمایه های معنوی جهان اسلام است، امام (علیه السلام) بسیاری از قضایا و مسائل روانی را بدان وسیله چاره جویی کرده، همچنان که افق های روشنی برای ارتباط با خدای تعالی به روی جهانیان گشوده است، زیرا که آن حضرت با قلبی لبریز از امید و آرزو با خدا راز و نیاز می کند و با اظهار ذلّت و خشوع می نالد و در برابر عظمت آفریدگار محو می شود و همچون مخلصان و تائبان به رحمت او امیدوار گشته و روی دل و تمام مشاعرش را متوجه او می سازد، جز او کسی را نمی بیند، در درگاه جلالش با خواری و ذلّت و شکستکی ایستاده و با او راز و نیاز می کند، چشم امید به عفو و بخشش او دارد و از پیشگاه او طلب آمرزش می کند. مناجات امام (علیه السلام) دل های پرهیزگاران و شایستگان از شیعه و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) را فرا گرفته و آنان به وسیله این مناجات ها در دل شب های تار و در اماکن مقدسه با خدای تعالی راز و نیاز می کنند و از پیشگاه او آرزو می کنند تا ایشان را نیز مشمول عنایت و الطاف خویش قرار دهد.نسبت این مناجات ها به امام زین العابدین (علیه السلام) مشهور است و علّامه مجلسی آنها را در کتاب بحار الانوار خود آورده است و دانشمندانی که ملحقات صحیفه سجّادیه را تدوین کرده اند این مناجات ها را در زمره فصل های آن آورده اند، همچنین حاج شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان آنها را نقل کرده است و دانشمندان با اهمیت زیادی بدانها نگریسته اند و به بعضی از زبان ها ترجمه شده، از جمله به زبان فارسی توسط سرتیپ رشدیّه برگردانده شده و در تهران به چاپ رسیده است، و با خطوط تاریخی زراندود و تزیینی نگارش یافته که از ذخایر خطوط عربی به شمار می آید و در بخش گنجینه های خطّی کتابخانه های جهان اسلام نگهداری می شود و از جمله یک نسخه قدیمی آن با خطّ زیبایی در کتابخانه امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) به شماره مسلسل ۲۰۹۸ موجود است.
کتاب علی بن حسین
...