کاوشگر خورشیدی پارکر

کاوِشگر خورشیدی پارکر ( انگلیسی: Parker Solar Probe ) که پیش تر کاوِشگر خورشیدی پلاس ( SPP ) ( انگلیسی: Solar Probe و Solar Probe Plus یا Solar Probe+ ) نامیده می شد، یک فضاپیمای رباتیک برنامه ریزی شده برای بررسی تاج خورشیدی ( کرونا ) است. این کاوشگر به فاصلهٔ ۸٫۵ شعاع خورشیدی ( حدود شش میلیون کیلومتری ) سطح خورشید فرستاده شد.
این کاوشگر در ۱۲ اوت سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شده است. [ ۱] کاوشگر پارکر که مقاومت زیادی نسبت به حرارت دارد، از همهٔ کاوشگرهای پیشین به خورشید نزدیک تر خواهد شد و با کمک نیروی گرانش سیارهٔ ناهید پس از هفت سال در شش میلیون کیلومتری خورشید قرار خواهد گرفت؛ این کاوشگر اطلاعات تازه ای دربارهٔ تاج های خورشیدی و بادهای خورشیدی مخابره خواهد کرد. [ ۲]
از ویژگی های دیگر این کاوشگر این است که پس از نزدیک شدن به خورشید و با وجود گرمای محیط، به گونه ای طراحی شده که دمای داخل آن ۳۰ درجهٔ سانتی گراد باقی بماند. پارکر توسط یک سپر حرارتی ضخیم محافظت می شود که در برابر تغییرات حرارتی تا ۵۰۰ برابر بیشتر از گرمایی که از خورشید به زمین می رسد، مقاوم است. یکی از موضوعات تحقیق این کاوشگر این است که چرا برخلاف معمول درجهٔ حرارت در تاج خورشید بیشتر از سطح این ستاره است.
قرار است پارکر در طی مأموریت ۷ سالهٔ خود ۲۴ بار در مدار خورشید گردش کند و مسافتی حدود ۶ میلیون و ۲۰۰ کیلومتر را بپیماید. این کاوشگر در فاصلهٔ ۶ میلیون و ۱۶ کیلومتری خورشید حرکت خواهد کرد و زمانی که به خورشید نزدیک شود، می تواند با افزایش سرعت خود به سریع ترین ابزار تولید بشر تبدیل شود.
کاوشگر خورشیدی پارکر نخستین کاوشگر ناسا است که توانست تاج خورشیدی را لمس کند و به نام یک فرد زنده نامگذاری شده است و این نام، به مناسبت تجلیل از خدمات یوجین پارکر، پروفسور دانشگاه شیکاگو انتخاب شده است. [ ۳]
• تعیین ساختار و دینامیک میدان مغناطیسی در منابع باد خورشیدی.
• ردیابی جریان انرژی که تاج خورشیدی را داغ می کند و عامل سرعت بخشیدن به باد خورشیدی است.
• تعیین مکانیزم سرعت بخشیدن به حمل و نقل ذرات پر انرژی.
• کاوش پلاسمای غباری در نزدیکی خورشید و تأثیر آن بر بادهای خورشیدی و تشکیل ذرات پر انرژی.