کاناک ها

مردم کاناک ( نیز کانک و کنک ) ( انگلیسی: Kanak، املای فرانسه تا سال 1984: Canaque ) گروهی از بومیانی مالانزی ساکن در کالدونیای جدید هستند، یک جمع در خارج از کشور از فرانسه در جنوب غربی اقیانوس آرام محسوب می شوند. با توجه به سرشماری سال ۲۰۱۴، آنها ۳۹٫۱ درصد کل جمعیت کالیدونیای جدید را با حدود ۱۰۴٬۰۰۰ نفر تشکیل می دهند.
اگرچه سابقه سکونت مردم مالانزی در نیو کالیدونیابه فرهنگ لاپیتا Lapita بر می گردد ولی منشأ مردم کاناک نامشخص است. تحقیقات مردمشناسی نشان داده است که دریانوردان پلینزی در طول قرن ها با کاناک ها ازدواج کرده اند. [ ۲] [ ۳] مردمان کاناک به ساکنان اروپایی کالدونیای جدید با عنوان کالدوش Caldoches نام می برند.
کالدونیای جدید در سال ۱۸۵۳ به فرانسه پیوست و در سال ۱۹۵۶ به قلمرو خارج از فرانسه تبدیل شد. جنبش استقلال طلبانه در سال ۱۹۶۷ به یک شورش شکست خورده منجر شد ولی در سال ۱۹۸۴ دوباره با هدف استقلال کامل نیوکالیدونیا از فرانسه آغاز شد. ژان ماری جیبائو، رهبر جنبش کانک ها، پیشنهادی برای تأسیس مرکز فرهنگی کاناک ها ( ADCK ) ارائه داد ولی در سال ۱۹۸۹ ترور شد. . فرانسوا میتران، رئیس جمهور فرانسه پس از ترور جیبائو در سال ۱۹۸۹، دستور داد که یک مرکز فرهنگی بر اساس پیشنهادها جیبائو در نومئا، پایتخت کالدونیای جدید تأسیس شود؛ این آخرین اقدام از پروژه های بزرگ میتران بود. [ ۴] مرکز فرهنگی Jean - Marie Tjibaou به طور رسمی در ماه مه ۱۹۹۸ تأسیس شد. [ ۵]
اگر چه قدمت سفالینه های باستانی Lapita به ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد، و مردم این جزیره به مدت طولانی در حوزه هنر فعالیت می کرده اند؛ از زمان تأسیس ADCK، هنر و صنایع دستی مردمان کاناک در کالدونیای جدید محبوب تر شده است. موسیقی، رقص و آواز بخشی از بسیاری از نمایش های کاناکهاست که با هدف ایجاد روابط درون قبیله و اجداد انجام می شود.
کلمه "Kanak" از کاناکا مائولی گرفته شده که یک عبارت به زبان هاوایی و به معنی "فرد معمولی" است که در یک زمان به طور تبعیض آمیز توسط کاشفان، معامله گران و مبلغان اروپایی در اقیانوسیه در هر جزیره اقیانوس آرام غیر اروپایی مورد استفاده قرار گرفت. [ ۶] پیش از تماس اروپا، در کالدونیای جدید هیچ ایالت متحدی وجود نداشت و هیچ نام تبعیضی برای اشاره به ساکنان آن استفاده نمی شد.