کانال سنت مارتین کانال یا آبراهه ای با طول ۴/۶ کیلومتر در شهر پاریس است که کانال اوراک را به رودخانه سن متصل می کند. تقریبا بیش از نیمی از کانال بین خیابان فاوبورگ دو تمپل و میدان باستیل در قرن نوزدهم سرپوشیده بود تا برای فضای عمومی و بولوار مهیا شود. این کانال هر ۱۰ تا ۱۵ سال یکبار تخلیه و تمیز می شود و میان صدها تن اشیاء دور ریخته شده همیشه برای حس کنجکاوی و بعضا گنج یابی پاریسی ها منبع جذابی به شمار می رود.
گاسپارد دو چابرول، بخشدار پاریس، پیشنهاد ساخت کانالی از رودخانه اورک در ۱۰۰ کیلومتری شمال شرقی پاریس را، برای تامین آب شیرین شهر برای حمایت از جمعیت رو به رشد و کمک به جلوگیری از بیماری هایی مانند اسهال خونی و وبا، در عین حال تامین آب نماها و اجازه تمیز کردن خیابان ها ارایه داد. ساخت این کانال به دستور ناپلئون اول در سال ۱۸۰۲ انجام شد و ساخت و ساز تا سال ۱۸۲۵ انجام شد که هزینه آن با مالیات جدید بر شراب تأمین می شد.
این کانال همچنین برای تامین غلات، مصالح ساختمانی و سایر کالاهای پاریس که با قایق های کانال حمل می شد، استفاده می شد. دو بندر در کانال پاریس برای تخلیه قایق ها ایجاد شد: پورت دو آرسنال و بسین دلا ویل.
در دهه ۱۹۶۰، ترافیک به اندازه قطره چکانی کاهش یافت و کانال به سختی از پر شدن و آسفالت کردن یک بزرگراه در امان ماند.
ورودی کانال از حوضه پایانه وسیع ( بسین دلا ویل ) در کانال دلورک در یک سد سلولی دوگانه در نزدیکی کاخ استالینگراد قرار دارد. در ادامه به سمت رودخانه سن ، کانال با کیو د والمی در ساحل راست و کوای دو ژامپ در سمت چپ مرز می شود، از سه قفل پلکان دوتایی دیگر می گذرد قبل از اینکه در زیر سه voûte ( تونل ) متوالی ناپدید شود - du Temple، Richard. - لنوآر و باستیل - برای ظهور در Port de l'Arsenal، بندر اصلی برای قایق های بازدید و اقامت در پاریس.
امروزه این کانال یک مقصد محبوب برای پاریسی ها و گردشگران است. برخی با قایق های مسافربری در کانال سفر می کنند. برخی دیگر به تماشای قایق هایی می نشینند که در این سری قفل ها حرکت می کنند و از زیر پل های عابر پیاده چدنی جذاب عبور می کنند. رستوران ها و بارهای محبوب بسیاری در امتداد قسمت باز کانال وجود دارد که مورد علاقه دانشجویان نیز می باشد.
این کانال را می توان از ایستگاه های متروی پاریس زیر مشاهده کرد: استالینگراد ، جمهوری، گونکور ، ( مترو پاریس ) ، ژاک بونسرژن ، ژورس .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگاسپارد دو چابرول، بخشدار پاریس، پیشنهاد ساخت کانالی از رودخانه اورک در ۱۰۰ کیلومتری شمال شرقی پاریس را، برای تامین آب شیرین شهر برای حمایت از جمعیت رو به رشد و کمک به جلوگیری از بیماری هایی مانند اسهال خونی و وبا، در عین حال تامین آب نماها و اجازه تمیز کردن خیابان ها ارایه داد. ساخت این کانال به دستور ناپلئون اول در سال ۱۸۰۲ انجام شد و ساخت و ساز تا سال ۱۸۲۵ انجام شد که هزینه آن با مالیات جدید بر شراب تأمین می شد.
این کانال همچنین برای تامین غلات، مصالح ساختمانی و سایر کالاهای پاریس که با قایق های کانال حمل می شد، استفاده می شد. دو بندر در کانال پاریس برای تخلیه قایق ها ایجاد شد: پورت دو آرسنال و بسین دلا ویل.
در دهه ۱۹۶۰، ترافیک به اندازه قطره چکانی کاهش یافت و کانال به سختی از پر شدن و آسفالت کردن یک بزرگراه در امان ماند.
ورودی کانال از حوضه پایانه وسیع ( بسین دلا ویل ) در کانال دلورک در یک سد سلولی دوگانه در نزدیکی کاخ استالینگراد قرار دارد. در ادامه به سمت رودخانه سن ، کانال با کیو د والمی در ساحل راست و کوای دو ژامپ در سمت چپ مرز می شود، از سه قفل پلکان دوتایی دیگر می گذرد قبل از اینکه در زیر سه voûte ( تونل ) متوالی ناپدید شود - du Temple، Richard. - لنوآر و باستیل - برای ظهور در Port de l'Arsenal، بندر اصلی برای قایق های بازدید و اقامت در پاریس.
امروزه این کانال یک مقصد محبوب برای پاریسی ها و گردشگران است. برخی با قایق های مسافربری در کانال سفر می کنند. برخی دیگر به تماشای قایق هایی می نشینند که در این سری قفل ها حرکت می کنند و از زیر پل های عابر پیاده چدنی جذاب عبور می کنند. رستوران ها و بارهای محبوب بسیاری در امتداد قسمت باز کانال وجود دارد که مورد علاقه دانشجویان نیز می باشد.
این کانال را می توان از ایستگاه های متروی پاریس زیر مشاهده کرد: استالینگراد ، جمهوری، گونکور ، ( مترو پاریس ) ، ژاک بونسرژن ، ژورس .
wiki: کانال سنت مارتین