کانال استانبول

کانال استانبول ( ترکی استانبولی: Kanal İstanbul ) پروژه ای برای آبراه مصنوعی است که توسط ترکیه در شرق تراکیه برنامه ریزی شده است و دریای سیاه را به دریای مرمره و همچنین دریاهای اژه و مدیترانه متصل خواهد کرد. کانال استانبول به سمت اروپا در حال حاضر از دو بخش استانبول و در نتیجه باعث ایجاد یک جزیره بین آسیا و اروپا خواهد شد ( جزیره ای در میان دریای سیاه، دریای مرمره، کانال جدید و تنگه بسفر ) . [ ۱] آبراه جدید بسفر فعلی را دور می زند.
کانال استانبول قصد دارد ترافیک حمل و نقل در بسفر را به حداقل برساند. پیش بینی می شود ظرفیت ۱۶۰ ترانزیت شناور در روز - شبیه به حجم فعلی ترافیک از طریق بسفر را داشته باشد و باعث کاهش ازدحام ترافیک تنگه بسفر در روزهای تعطیل خواهد شد. برخی از تحلیلگران دلیل اصلی ساخت کانال را کنار گذاشتن پیمان مونترو می دانند، که تعداد و تناژ کشتی های دریای سیاه را که می توانند از طریق بسفر وارد دریا شوند، محدود می کند. در ژانویه ۲۰۱۸، نخست وزیر ترکیه بینالی یلدیریم اعلام کرد کانال استانبول مشمول کنوانسیون مونترو نخواهد بود. [ ۲]
پروژه کانال استانبول شامل ساخت بنادر ( ترمینال بزرگ کانتینری در دریای سیاه، نزدیک فرودگاه استانبول ) ، مراکز تدارکاتی و جزایر مصنوعی برای ادغام با کانال و همچنین ساخت مناطق مسکونی مقاوم در برابر زلزله در امتداد کانال است. [ ۳] این جزایر مصنوعی با استفاده از خاک حفر شده برای کانال ساخته می شوند. پروژه های قطار سریع السیر Halkali - Kapikule، قطار TCDD و همچنین خطوط متروی Yenikapi - Sefakoy - Beylikduzu و Mahmutbey - Esenyurt در استانبول و گذرگاه بزرگراه D - 100، بزرگراه Tem، بزرگراه Sazlibosna نیز قرار است با پروژه کانال ادغام شوند. پیش بینی می شود بودجه کانال از طریق مدل ساخت، بهره برداری و واگذاری تأمین شود، اما همچنین می تواند از طریق مشارکت های دولتی و خصوصی تأمین اعتبار شود. دولت پیش بینی می کند سالانه ۸ میلیارد دلار از کانال استانبول درآمد کسب کند که این امر بخشی از هزینه خدمات برای حمل و نقل است. [ ۴] منتقدانی مانند دکتر بوراتاو این عدد را زیر سؤال برده و گفته اند که درآمد خالص می تواند منفی باشد. [ ۵] انتقادات دیگر شامل نیاز به هدایت منابع برای تمرکز بر آمادگی در برابر زلزله و پرداختن به مسائل اقتصادی[ ۶] [ ۷] و اثرات منفی بالقوه زیست محیطی است. [ ۸]