کامرون

[ویکی اهل البیت] کامرون با وسعتی معادل 475442 هزار کیلومتر مربع در غرب آفریقا واقع شده و به لحاظ جغرافیایی بین 6 درجه شمالی و 12 درجه شرقی و در شمال خط استوا قرار دارد. از منظری دیگر این کشور در کم ارتفاع ترین بخش آفریقای مرکزی و غربی یعنی در خلیج گینه واقع شده است. از لحاظ زمین شناسی، کامرون روی گسل بزرگ پوسته زمین قرار گرفته که جهت اصلی آن جنوب غربی شمال شرقی است. این کشور به صورت مثلثی در آفریقای غربی قرار گرفته و از غرب با نیجریه و خلیج گینه در اقیانوس اطلس، از شمال شرق با جمهوری چاد، از شرق با جمهوری آفریقای مرکزی و از جنوب با کنگو، گینه استوائی و گابن مرز مشترک دارد. کامرون از نظر اقلیمی به پنج منطقه بزرگ طبیعی تقسیم می شود. کامرون دارای آب و هوای گرم و مرطوب است و نظیر بسیاری از کشورهای منطقه دارای دو فصل بارندگی و خشک می باشد. پایتخت سیاسی و اداری کامرون یائونده نام دارد. این شهر که در حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد به لحاظ جغرافیایی در ارتفاع 700 متری از سطح دریا قرار گرفته است. دوآلا با حدود 2 میلیون نفر جمعیت، پایتخت تجاری کامرون است . کامرون با بیش از16 میلیون نفر سکنه، یکی از پرجمعیت ترین کشورهای فرانکوفون آفریقاست. متوسط تراکم جمعیت در کامرون، 27 نفر در کیلومتر مربع است. طی سالیان متمادی، کامرون یکی از کشورهای آفریقایی زیر صحرا با رشد جمعیت بالا به شمار می رود. کامرون دارای دو زبان اصلی فرانسوی و انگلیسی است. تاکنون 200 گونه زبان محلی در کامرون شناسایی شده است.
جمهوری کامرون از جمله کشورهای واقع در منطقه غرب آفریقاست که در مقایسه با دیگر کشورهای این منطقه از ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی برخوردار است .
اخبار منتشره در خصوص کامرون حاکی از تلاش مقامات این کشور در اتخاذ موضع صلح طلبی و دوری از مناقشات منطقه ای بوده که حاصل آن امنیتی است که شرایط را برای فعالیت های سیاسی و اقتصادی، به ویژه در بخش سرمایه گذاری خارجی مهیا ساخته است. عضویت کامرون در سازمان کنفرانس اسلامی، کمیسیون حقوق بشر ، نشان دهنده جایگاه ویژه این کشور به عنوان یکی از کشورهای مطرح در بعد جهانی است. کامرون از جمله کشورهای تولید کننده نفت نیز می باشد. بندر دوآلا به عنوان مرکز اقتصادی این کشور، محلی آشنا برای بازرگانان خارجی بوده و با دارا بودن زیر ساختهای مناسب اقتصادی، نقش مهمی در تجارت منطقه ای و فرا منطقه ای ایفا می کند. بندر دوآلا که دارای زیر ساختهای لازم در حمل و نقل و ترانزیت کالا بوده و یکی از مهمترین بنادر غرب آفریقا محسوب می شود، برای کشورهایی چون آفریقای مرکزی و چاد که محصور در خشکی هستند، حائز اهمیت است.
مذاهب اصلی در کامرون به سه گروه اسلام، مسیحیت و مذاهب سنتی قابل تقسیم است. از لحاظ اعتقادات مذهبی، 21 درصد از مردم کامرون کاتولیک، 14 درصد پروتستان و 45 درصد از آنها پیرو مذاهب سنتی و بومی هستند . 20 درصد از این مردم به دین مبین اسلام گرویده اند. اعتقادات اجدادی مردم کامرون، بخش اسطوره ای و باطنی جامعه و موجودیت آنها را تشکیل می دهد.
این اعتقادات زیر بنای اصلی و محکم زندگی معنوی ملی آنها را تشکیل داده و تا به امروز مراسم مذهبی الهی همچون اسلام و مسیحیت با نفوذ قدرتمندی در بین مردم، برگزار شده است. این مذاهب الهی موجب تقویت روح یکتاپرستی در بین مردم کامرون شده است . اسلام از زمان فتح شمال کشور، توسط مدیبوآدما در قرن نوزدهم در کامرون پایه گذاری شد. دلیل گرایش چشمگیر مردم شمال کشور نسبت به ساکنان جنوب به دین اسلام را نیز همین مسئله است . دین مسیحیت بیشتر در جنوب کشور رواج دارد. تاریخ ورود این بینش اعتقادی به آغاز تاریخ جدید کامرون و پایان نیمه اول قرن نوزدهم میلادی باز می گردد.
کامرون با بیش از دویست قبیله مختلف، دارای فرهنگی بسیار غنی و متنوع است. از لحاظ دستگاههای اداری وزارت فرهنگ، مرکز فرهنگی کامرون و مؤسسه صنایع دستی کامرون در عرصه شناسایی و حفظ و اشاعه فرهنگ کامرون فعالیت دارند. ادبیات سنتی کامرون اساساً شفاهی و غیر مکتوب بوده و بسیار پر تحول، زیبا، اجتماعی، مذهبی و بیشتر تجسمی است. این ادبیات ساخته اسطوره ها، افسانه ها و داستانهای حماسی است و سرشار از اشعار و داستان های نبوغ و فرشتگان است. البته کامرون دارای ادبیاتی مکتوب به زبانهای ملی و کاملاً پیشرفته نیز هست. تعطیلات رسمی در کامرون در طول سال در مجموع 8 روز، است: اول ژانویه، جشن جوانان، جمعه مقدس، جشن بین المللی کارگر، روز ملی، سالروز معراج حضرت مسیح (ع)، روز بردن حضرت مریم (ع) به آسمانها توسط فرشتگان و عید نوئل . جشنهای ویژه مسلمانان کامرون نیز به این قرار است: عید قربان، آغاز ماه مبارک رمضان، عید فطر، آغاز سال هجری قمری و میلاد رسول اکرم (ص) . مردم کامرون هر چند به مدل های جدید و غربی ابراز علاقه نموده و روز به روز این مدلها را دنبال می کنند، در عین حال برای لباس های سنتی خود نیز اهمیت خاصی قائل هستند. براساس آخرین آمار منتشره در زمینه جهانگردی در کامرون، در سال 1998 تعداد توریست های بازدید کننده از این کشور به 135 هزار نفر رسیده است. سیستم آموزشی در کامرون به سه بخش پیش دبستانی، دبستان و دبیرستان تقسیم می شود. ویژگی نظام آموزشی کامرون در دو زبانه بودن آن است.
کامرون همواره یکی از کشورهای آفریقای زیر صحرا بوده که دارای بیشترین نرخ رشد اقتصادی است. کامرون که در مقایسه با کشورهای آفریقایی، کشوری به نسبت ثروتمند محسوب می شود، در سال 1987با بروز مشکلات جدی مالی، اقتصاد خود را در رکود کامل دید. بخشهای مختلف اقتصاد کامرون عبارتند: معادن، صنایع، کشاورزی. کامرون دارای معادن بوکسیت، آهن، آلومینیم و طلا می باشد. صنایع این کشور عمدتاً از صنایع تبدیلی می باشند. حدود13 درصد از مساحت کشور کامرون قابل کشاورزی می باشد و 78 درصد از کل کشور به مناطق جنگلی تعلق دارد. کشاورزی در کامرون، بخش کلیدی اقتصاد این کشور محسوب می شود و بیش از 70 درصد از جمعیت فعال این کشور را در اختیار دارد. عمده تولیدات کشاورزی آن کشور عبارتند از: کاکائو، قهوه، پنبه، موز، درخت کائوچو و چوب. واحد پول کامرون فرانک سیفا است که سیفا جامعه همکاری پولی کشورهای آفریقای مرکزی است. کامرون دارای 1100 کیلومتر خطوط راه آهن است. براساس آمار در خصوص ارقام اقتصادی به دست آمده تا سال 1999، مجموع جاده های ساخته شده در کامرون 49300 کیلومتر می باشد . اصلی ترین اقلام صادراتی این کشور نفت و چوب است.
نگاهی به موقعیت مسلمانان کامرون، خبر گزاری مهر، چهار شنبه ششم تیرماه 1386

کامرون (خواننده). کامرون ( انگلیسی: Cam'ron؛ زادهٔ ۴ فوریهٔ ۱۹۷۶ ) هنرپیشه و خواننده رپ اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۱۹۹۳ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده است.
از فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته است می توان به مرگ یک سلسله اشاره کرد.

کامرون (نیویورک). کامرون ( به انگلیسی: Cameron ) یک منطقهٔ مسکونی در ایالات متحده آمریکا است که در شهرستان استوبین، نیویورک واقع شده است. [ ۱] کامرون ۱۲۱٫۱۱ کیلومتر مربع مساحت دارد ۴۹۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

کامِرون (Cameroon)
کاخ ریاست جمهوری، کاخ ریاست جمهوری، موقعیت. کشور جمهوری کامرون در افریقای غربی و در ساحل خلیج گینه و میان کشورهای نیجریه، چاد، جمهوری افریقای مرکزی، کنگو، گابون، و گینۀ استوایی واقع است. این کشور ۴۷۵,۴۴۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر یائونده است.سیمای طبیعی. کشور کامرون به سه ناحیۀ جغرافیایی زیر تقسیم می شود: الف. جلگۀ ساحلی خلیج گینه که مرداب هایی چند در آن قرار دارند و رو به شرق و شمال بر ارتفاع آن افزوده می شود. این ناحیه که از لایه ای از سنگ های آتشفشانی تشکیل شده و روی آن را خاک مرغوب کشاورزی پوشانده است، از مهم ترین نواحی کشاورزی کامرون محسوب می شود و بیشترین جمعیت کشور نیز در این ناحیه به سر می برند. ب. نواحی مرکزی که ارتفاعات آدام اَوا در شمال آن واقع است. آتشفشان کامرون با ۴,۰۷۰ متر ارتفاع، بلندترین نقطۀ این کشور، و نیز مرتفع ترین کوه افریقای غربی در غرب این ناحیه و نزدیک ساحل خلیج گینه قرار دارد. پ. ناحیۀ شمالی که از دامنه های شمالی کوه های آدام اَوا شروع می شود و به دریاچۀ چاد که در شمالی ترین نقطۀ کشور واقع است، منتهی می شود. اراضی این ناحیه را علفزارهای پهناور تشکیل داده است و ساکنان آن به دامداری و کشت غلات اشتغال دارند. بیشتر رودخانه های این کشور از ارتفاعات ناحیۀ مرکزی، به ویژه کوه های آدام اوا، سرچشمه می گیرند و غالباً روبه غرب روان می شوند و به خلیج گینه می ریزند. رود ساناگا، که سدهای متعددی بر آن ها بسته شده، و نیز رود نیونگ از آن جمله اند. اقلیم کامرون گرم و مرطوب و پرباران است و ارتفاعات آدام اوا از دمای کمتر و اعتدال بیشتر برخوردارند. میانگین دمای سالانۀ کامرون بین ۲۴ تا ۲۶ درجۀ سانتی گراد و متوسط بارندگی سالانۀ آن از ۱,۵۵۰ میلی متر تا ۴,۰۲۵ میلی متر متغیر است. نواحی ساحلی و مرکزی این کشور پوشیده از جنگل های بارانی انبوه است و یائونده دوآلا، گاروآ، ماروآ، و بافوسام مهم ترین شهرهای آن هستند.
اقتصاد. کشف منابع نفت، اقتصاد کشور کامرون را متحول کرده است و آیندۀ امیدوارکننده ای را نوید می دهد. اگرچه خشکسالی های دهه های اخیر در کامرون تأثیر چندانی نداشته و در مقایسه با کشورهای شمالی آسیب کمتری را تحمل کرده است، ولی خسارت های آن هنوز جبران نشده و حجم فرآورده هایی چون قهوه، موز، و لاستیک، که از اقلام مهم صادراتی این کشورند، به میزان سابق نرسیده است. علاوه بر اقلام مزبور، ذرت، ارزن، بادام زمینی، کاساوا، و چوب و الوار از دیگر فرآورده های کشاورزی این سرزمین محسوب می شوند. صنعت کامرون رو به رشد است و آلومینیوم، کاغذ، تایر خودرو، مصنوعات چوبی و لاستیکی ازجمله فرآورده های صنعتی آن است.
حکومت و سیاست. کشور کامرون با نظام جمهوری چند حزبی و با یک مجلس قانون گذاری اداره می شود. رئیس جمهور کامرون هر پنج سال یک بار و با رأی مستقیم مردم انتخاب می شود و ۱۸۰ نمایندۀ مجلس ملی را نیز مردم برای مدت پنج سال برمی گزینند و فرماندهی عالی نیروهای دفاعی کامرون با رئیس جمهور است.مردم و تاریخ. جمعیت کامرون ۱۹,۴۰۶,۱۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن۴۱ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانه جمعیت این کشور۲.۲ درصد است و کوه نشینان کامرون و بانتوهای استوایی اکثریت قومی این کشور را تشکیل می دهند. ۵۱ درصد از مردم این سامان از باورهای سنتی و قبیله ای پیروی می کنند و ۶۲ درصدشان روستانشین اند و زبان رسمی آنان فرانسوی و انگلیسی است. میانگین امید به زندگی در کامرون ۵۶ سال است و حدود ۷۵ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. کامرون در واقع سرزمین بانتوها است. ارناندویِ پرتغالی در ۱۴۷۲ نام کامرون را که از واژۀ پرتغالی کامارونس (به معنی میگو) اقتباس شده بود، برای این کشور برگزید. در ۱۸۸۴ آلمان ها با رؤسای قبایل ساحلی کامرون وارد مذاکره شدند و سرزمین آنان را تحت الحمایۀ خود قرار دادند. در ۱۸۹۷، قبایل بومی کامرون علیه آلمانی ها شورش کردند و جنگ چهار سالۀ خونینی را با آنان آغاز کردند. در پایان جنگ جهانی اول (۱۹۱۸) فرانسه و انگلستان به کامرون حمله کردند و آن را اشغال نمودند. مردم کامرون با رهبری حزب اتحاد مردم، در ۱۹۴۵ علیه فرانسوی ها به مبارزه برخاستند و در ۱۹۴۶ تحت قیمومت سازمان ملل متحد قرار گرفتند؛ آنان در یکم ژانویۀ ۱۹۶۰ به استقلال کامل رسیدند و نواحی جنوبی را، که تا ۱۹۶۱ در تصرف انگلستان باقی مانده بود، ضمیمۀ خاک خود کردند.