کامارون د لا ایسلا ( به اسپانیایی: Camarón de la Isla ) نام هنری حوزه مونخه کروز ( به اسپانیایی: José Monge Cruz ) ( زاده ۵ دسامبر ۱۹۵۰ در سن فرناندو - درگذشته ۲ ژوئیه ۱۹۹۲ در بادالونا ) , یکی از شناخته ترین فلامنکو سرایان نیمهٔ دوم سده بیستم اسپانیا بود. لقبِ ( "ال کامارون ( میگو ) " ) را عمو/دایی اش بخاطر موهای سرخ بورگونش، اندام لاغر و پوستِ روشن ، تقریباً فرانماوارش رویش گذاشت.
خوزه در خیابان کارمن سن فرناندو کنار خلیج کادیز، به عنوان ششمین فرزند یک خانوادهٔ حیتانو ( کولی ) دارای هشت فرزند دیده به جهان گشود. پدر خوزه برابر با سنت و رسم کولی ها، پیشهٔ آهنگری داشت و خوزه در کودکی دستیار او بود. این فلامنکوشناس ( فلامنکو افسینادو flamenco - aficionado ) که بخاطر ( Martinete|Martinete ) مارتینت های ( سروده های آهنگران که با صدای ضربان پتک و چکش آهنگران همرایی می شوند ) که می سرود شهره بود در سال ۱۹۶۶ فوت کرد. مادر خوزه، خوانا کروز کاسترو یک کاناترا ( زن سبد باف ) بود و پس از درگذشت همسرش کافه ها و بارها را تمیز کاری می کرد تا مخارج زندگی اش را تامین کند. چنان که گفته می شود این زن چنان فلامنکو را شگفت انگیز می سرود که همهٔ هنرمندان بزرگ آن دوره - مانولو کاراکول Manolo Caracol، له نینیا ده لوس پینیز La Niña de los Peines، له پرلا ده کادیز La Perla de Cádiz، مکرراً نزد او می آمدند تا به سروده های وی گوش فرا دهند. در کنار خوزه همه فرزندان وی آوازخوانان توانا و با استعدادی بار آمدند.
خوزه در سال ۱۹۷۴ در سن بیست و سه سالگی با دختر کولی بنام دولورس مونتویا Dolores Montoya اهل لا لینئا د لا کنسپسیون ازدواج کرد. خوزه او را «له چیسپا» ( ژابیژ یا جرقه ) می خواند. ثمره ازدواج شان چهار فرزند بود.
کامارون مردی بشدت خجالتی کمرو و آرامی بود. با وجود شهرت و ستاره بودنش وی به کراکتر و شخصیت ساده اش وفادار ماند. گرچه زر و تجمل ثروتمندانه از سر و پایش آویزان بود مطابق فلسفهٔ کولی به پول و مقام ارزشی قایل نبود. هرچند در گذر سال ها مانند خیلی از کولی های دیگر آن زمان بیشتر و بیشتر گرفتار مواد مخدر ( کوکائین، هروئین، ال اس دی ) گشت.
خوزه مونخه کروز در سال ۱۹۹۲ بر اثرسرطان ریه به سن ۴۲ سالگی چشم از جهان بست. استفاده دراز مدت از مواد مخدر همراه با چهار بسته سیگار در روز باج و هزینهٔ سنگین شان را بازخواستند. تازه هنگام مرگ مقام و پایهٔ اسطوره ای ال کامارون د لا ایسلا خوب نمودار شد: بیش از صد هزار نفر در مراسم دفن وی حضور داشتند. ده سال پس از آن همه تلویزیون های اسپانیا همهٔ روز را مشغول یاد بود درگذشت کامارون بودند. در گورستان سن فرناندو تندیسی به افتخار کامارون د لا ایسلا موجود است. آنجا روزانه مقدار زیاد گل بهخاطر ارج گذاری به ال پرنسیپه دل کانته فلامنکو ( شهزادهٔ ترانهٔ فلامنکو ) از سوی هوادران گذاشته می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخوزه در خیابان کارمن سن فرناندو کنار خلیج کادیز، به عنوان ششمین فرزند یک خانوادهٔ حیتانو ( کولی ) دارای هشت فرزند دیده به جهان گشود. پدر خوزه برابر با سنت و رسم کولی ها، پیشهٔ آهنگری داشت و خوزه در کودکی دستیار او بود. این فلامنکوشناس ( فلامنکو افسینادو flamenco - aficionado ) که بخاطر ( Martinete|Martinete ) مارتینت های ( سروده های آهنگران که با صدای ضربان پتک و چکش آهنگران همرایی می شوند ) که می سرود شهره بود در سال ۱۹۶۶ فوت کرد. مادر خوزه، خوانا کروز کاسترو یک کاناترا ( زن سبد باف ) بود و پس از درگذشت همسرش کافه ها و بارها را تمیز کاری می کرد تا مخارج زندگی اش را تامین کند. چنان که گفته می شود این زن چنان فلامنکو را شگفت انگیز می سرود که همهٔ هنرمندان بزرگ آن دوره - مانولو کاراکول Manolo Caracol، له نینیا ده لوس پینیز La Niña de los Peines، له پرلا ده کادیز La Perla de Cádiz، مکرراً نزد او می آمدند تا به سروده های وی گوش فرا دهند. در کنار خوزه همه فرزندان وی آوازخوانان توانا و با استعدادی بار آمدند.
خوزه در سال ۱۹۷۴ در سن بیست و سه سالگی با دختر کولی بنام دولورس مونتویا Dolores Montoya اهل لا لینئا د لا کنسپسیون ازدواج کرد. خوزه او را «له چیسپا» ( ژابیژ یا جرقه ) می خواند. ثمره ازدواج شان چهار فرزند بود.
کامارون مردی بشدت خجالتی کمرو و آرامی بود. با وجود شهرت و ستاره بودنش وی به کراکتر و شخصیت ساده اش وفادار ماند. گرچه زر و تجمل ثروتمندانه از سر و پایش آویزان بود مطابق فلسفهٔ کولی به پول و مقام ارزشی قایل نبود. هرچند در گذر سال ها مانند خیلی از کولی های دیگر آن زمان بیشتر و بیشتر گرفتار مواد مخدر ( کوکائین، هروئین، ال اس دی ) گشت.
خوزه مونخه کروز در سال ۱۹۹۲ بر اثرسرطان ریه به سن ۴۲ سالگی چشم از جهان بست. استفاده دراز مدت از مواد مخدر همراه با چهار بسته سیگار در روز باج و هزینهٔ سنگین شان را بازخواستند. تازه هنگام مرگ مقام و پایهٔ اسطوره ای ال کامارون د لا ایسلا خوب نمودار شد: بیش از صد هزار نفر در مراسم دفن وی حضور داشتند. ده سال پس از آن همه تلویزیون های اسپانیا همهٔ روز را مشغول یاد بود درگذشت کامارون بودند. در گورستان سن فرناندو تندیسی به افتخار کامارون د لا ایسلا موجود است. آنجا روزانه مقدار زیاد گل بهخاطر ارج گذاری به ال پرنسیپه دل کانته فلامنکو ( شهزادهٔ ترانهٔ فلامنکو ) از سوی هوادران گذاشته می شوند.
wiki: کامارون د لا ایسلا