کالوینیسم

کالون گرایی یا کالونیسم ( به انگلیسی: Calvinism ) ، که سنت اصلاح شده ( به انگلیسی: Reformed tradition ) ، پروتستانتیسم اصلاح شده ( به انگلیسی: Reformed Protestantism ) یا مسیحیت اصلاح شده ( به انگلیسی: Reformed Protestantism ) [ ۱] نیز نامیده می شود یکی از شاخه های اصلی پروتستانتیسم است که از سنت الهیات و اشکال عمل مسیحی که توسط ژان کالوین ( ۱۵۶۴–۱۵۰۹ ) ، الیهیدان و اصلاح طلب پروتستان فرانسوی و دیگر متکلمان دوران اصلاحات بیان شده است، پیروی می کند.
کالوینیسم به نام ژان کالوین نامگذاری شده است و نخستین بار توسط یک الهیدان لوتری در سال ۱۵۵۲ استفاده شد. حتی اگر یک رویه معمول کلیسای کاتولیک روم این بود که آنچه را بدعت می دانست به نام بنیانگذار آن نامگذاری می کرد، این اصطلاح در محافل لوتری سرچشمه گرفت. کالوین خود این نامگذاری را محکوم کرد:
آنها نمی توانند به ما توهینی بزرگتر از این واژه، کالونیسم، وارد کنند. سخت نیست حدس بزنم که چنین نفرت مرگباری از کجا می آید که آنها از من دارند. ۱۵۶۵
—John Calvin, Leçons ou commentaires et expositions sur les révélations du prophète Jeremie, 1565[ ۲]
• عدم مقاومت در برابر زمامداران سیاسی.
• عدم آزادی خواهی و مشروطه طلبی.
• اطاعت مطلق از دولت.
• اعتقاد به تقدیرگرایی.
• همهٔ افراد می توانند بخشش گناه را انجام دهند.
هر جا که کالونیسم اجازهٔ رشد و نمو داشت، یک حکومت تئوکراسی داد که نوعی الیگارشی بود که در نتیجه اتحاد کشیشان با طبقه متوسط اعلا یا محترمان به وجود آمده و توده مردم در آن نقشی نداشتند. حکومت خود کالون و پیوریتن ها در ماساچوست آمریکا به نوعی از متفرعات کالونیسم بود.