کاغذ عکاسی

کاغذ عکاسی، کاغذی با پوشش مواد شیمیایی حساس به نور است که برای چاپ عکس مورد استفاده قرار می گیرد.
کاغذ عکاسی برای انواع چاپ: چاپ تماسی ( Contact ) یا با استفاده از آگراندیسور ( Enlarger ) مورد مصرف دارد. تقریباً کاغذ عکاسی شبیه به فیلم عکاسی است، و از ترکیب ژلاتین و نقره برمید ساخته می شود، با این تفاوت که پایه کاغذ عکاسی از فیبر است.
تاثیر نور در تیره شدن کاغذ اندود شده به مواد شیمیایی، توسط ام. چارلز در سال ۱۸۰۰ میلادی یا توسط توماس وج وود در سال ۱۸۰۲ میلادی کشف شد، و در سال ۱۸۴۳ میلادی توسط: سندی اسمیت ( Sydney Smith ) ، فرانسیس جفری جفری ( Francis Jeffrey Jeffrey ) ، مک ویر ناپایر ( Macvey Napier ) ، ویلیام امسون ( William Empson ) ، جورج کارنوال ( George Cornewall ) .
اولین کاغذهای عکاسی منفی - مثبت عکاسی که نسل کاغذهای کنونی است، توسط هنری فاکس تالبوت عرضه گردید.
کاغذهای سنتی هنوز هم به صورت تجاری در بازار موجود است.
• کاغذهای منفی - مثبت، که برای چاپ از نگاتیو کاربرد دارند.
• کاغذهای مثبت - مثبت، که برای کارهای پولاروید استفاده می شوند.
• کاغذهای مثبت - مثبت، که برای چاپ از فیلم های مثبت ( ریورسال ) مصرف می شوند. [ ۱]
تمامی کاغذهای عکاسی از یک لایه حساس به نور ( هالیدهای نقره ) که با لایه ژلاتینی بر روی آن چسبیده است، تهیه می شوند. از نظر جنس پایه آنهایی که با علامت ( FB ) مشخص می شوند، پایه فایبر دارند و آنهایی که با علامت ( RC ) دارند دارای پوشش رزینی هستند.