کاسپار فردریش ولف

کاسپار فردریش ولف ( آلمانی: Caspar Friedrich Wolff؛ ۱۸ ژانویه ۱۷۳۳ – ۲۲ فوریه ۱۷۹۴ ) فیزیولوژیست آلمانی و از پایه گذاران علم رویان شناسی بود.
وی مدرک دکترای پزشکی خود را در سال ۱۷۵۹ از دانشگاه هاله - ویتنبرگ دریافت نمود و رسالهٔ دکترایش را با عنوان «نظریهٔ نسل» منتشر نمود که در آن نظریه پیدایشِ تدریجی یا پس زایش ( Epigenesis ) ارسطو و ویلیام هاروی را گسترش داده و دوباره مطرح کرد. نظریه او در آن دوران با استقبال مواجه نشد و از جمله، آلبرشت فون هالر یکی از منتقدان سرسخت او بود. ولف مجبور شد در دوران جنگ هفت ساله به عنوان پزشک ارتش پروس خدمت کند و پس از این وقفه، بازگشت با کار دانشگاهی برای او دشوار شد. سرانجام در سال ۱۷۶۷ با کمک ریاضی دان سوئیسی لئونارد اویلر، او به ریاست بخش کالبدشناسی «آکادمی علوم سن پترزبورگ» رسید که امروزه آنرا به نام آکادمی علوم روسیه می شناسیم. ولف در سن پترزبورگ درگذشت.
• مجراهای ولف ( مجرای مِـزونفریک )
• کیست های ولف
• اجسام ولف ( مزونفروس )
• جزایر ولف ( جزایر خون )