کارزار کریمه که در تاریخ نگاری نظامی شوروی از آن با عنوان دفاع راهبردی کریمه ( به روسی: Крымская оборонительная операция ) یاد می شود، یک نبرد طولانی و پیچیده هشت ماهه بین نیروهای محور و ارتش سرخ برای سلطه بر شبه جزیره کریمه در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود. این کارزار که تلفات سنگینی بر جای گذاشت، از تابستان سال ۱۹۴۱ تا نیمه نخست سال ۱۹۴۲ ادامه پیدا کرد و در نهایت با پیروزی نیروهای آلمانی و متحدان رومانیایی آن ها به پایان رسید.
پس از آغاز عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در ماه ژوئن سال ۱۹۴۱، ارتش یازدهم ورماخت به فرماندهی سپهبد اریش فون مانشتاین، در کنار ارتش های سوم و چهارم رومانی از روز ۲۶ سپتامبر سال ۱۹۴۱ درگیر این کارزار شدند که ارتش پنجاه و یکم شوروی همراه با ناوگان دریای سیاه به مقابله ایستادند. پس از رخنه نیروهای آلمانی به درون کریمه بیشتر این شبه جزیره، به استثنای شهر مستحکم سواستوپول در جنوب آن، به سرعت به تصرف مهاجمان درآمد. آلمانی ها سواستوپول را به محاصره درآورند. با وجود چندین تلاش ورماخت در طول چند ماه برای تخسیر سواستوپول، این محاصره حدود ۲۵۰ روز به طول انجامید. در این حین ارتش سرخ با پیاده سازی نیرو در شبه جزیره کرچ برای مدتی قسمت هایی از شرق کریمه را باز پس گرفت. به هر صورت، نیروهای آلمانی، در جریان آماده سازی برای تهاجم تابستانه سال ۱۹۴۲ موسوم به مورد آبی، پس از بیرون راندن دشمن از کرچ در ماه مه، در نهایت سواستوپول را روز ۴ ژوئیه سال ۱۹۴۲ به سلطه خود درآوردند. کارزار کریمه به جهت شرایط شرایط خاص و انزوای جغرافیایی آن به شکل نسبتاً مستقلی نسبت به سایر رزمگاه های جبهه شرقی اتفاق افتاد.
شبه جزیره کریمه با قرار گرفتن پایگاه اصلی ناوگان دریای سیاه نیروی دریایی شوروی در سواستوپول در آن و همچنین شبه جزیره کرچ در شرق آن به عنوان ورودی قفقاز[ ۴] ، از همان ابتدا هدف مهمی برای ورماخت بود؛ به وجهی که در مرحله طرح ریزی عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، در ردیف اهدافی چون لنینگراد و حتی با اولویتی بالاتر از مسکو، مورد اشاره و تأکید آدولف هیتلر، پیشوای رایش سوم قرار می گرفت. پس از آغاز عملیات بارباروسا و پیشروی ورماخت در عمق خاک شوروی، هیتلر با صدور فرمان شماره ۳۴ پیشوا در روز ۱۲ اوت سال ۱۹۴۱، ضمن تأکید مجدد بر اهمیت این منطقه، گروه ارتش جنوب را در کنار موارد دیگر، موظف به تصرف کریمه کرد. بر این مبنا، آلمان می توانست با تصرف کریمه خطر حملات هوایی دشمن علیه میدان های نفتی رومانی، به عنوان منبع حیاتی آلمان، را بر طرف کند. [ ۵] فرماندهی گروه ارتش جنوب روز ۹ سپتامبر ارتش یازدهم ورماخت در جناح جنوبی این گروه ارتش را مأمور به پیگیری همزمان حفاظت از جناح راست گروه ارتش در شمال دریای آزوف و سلطه بر شبه جزیره کریمه کرد. سپهبد اریش فون مانشتاین، فرمانده جدید ارتش یازدهم تصمیم به در اولویت قرار دادن کریمه گرفت. درحالی که نبرد در ناحیه کی یف همچنان در جریان بود، آلمانی ها با رسیدن به ساحل دریای آزوف روز ۱۷ سپتامبر ارتباطات زمینی با کریمه را قطع کردند. [ ۶] پس از پاکسازی منطقه تحت محاصره کی یف در اواخر ماه سپتامبر، فرماندهان ارشد نظامی آلمان انتظار داشتند با نیرویی نسبتاً اندک شبه جزیره کریمه را تسخیر کنند و پیش از فرا رسیدن زمستان وارد قفقاز شوند. [ ۷] طبق طرح اولیه فون مانشتاین، سپاه ۵۴ ورماخت به فرماندهی سپهبد اریک هانزن متشکل از دو لشکر چهل و ششم و هفتاد و سوم پیاده نظام، می بایست به باریکه پرکوب به عنوان ورودی شبه جزیره، یورش می برد. پس از ایجاد رخنه در دفاع دشمن، سپاه ۴۹ کوهستان ورماخت و لشکر لایب اشتاندارته آدولف هیتلر اس اس با بهره گیری از آن وارد کریمه می شدند. در این هنگام ارتش سوم رومانی تحت هدایت عملیاتی فون مانشتاین، از جناح شرقی نیروهای ارتش یازدهم ورماخت محافظت می کرد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از آغاز عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در ماه ژوئن سال ۱۹۴۱، ارتش یازدهم ورماخت به فرماندهی سپهبد اریش فون مانشتاین، در کنار ارتش های سوم و چهارم رومانی از روز ۲۶ سپتامبر سال ۱۹۴۱ درگیر این کارزار شدند که ارتش پنجاه و یکم شوروی همراه با ناوگان دریای سیاه به مقابله ایستادند. پس از رخنه نیروهای آلمانی به درون کریمه بیشتر این شبه جزیره، به استثنای شهر مستحکم سواستوپول در جنوب آن، به سرعت به تصرف مهاجمان درآمد. آلمانی ها سواستوپول را به محاصره درآورند. با وجود چندین تلاش ورماخت در طول چند ماه برای تخسیر سواستوپول، این محاصره حدود ۲۵۰ روز به طول انجامید. در این حین ارتش سرخ با پیاده سازی نیرو در شبه جزیره کرچ برای مدتی قسمت هایی از شرق کریمه را باز پس گرفت. به هر صورت، نیروهای آلمانی، در جریان آماده سازی برای تهاجم تابستانه سال ۱۹۴۲ موسوم به مورد آبی، پس از بیرون راندن دشمن از کرچ در ماه مه، در نهایت سواستوپول را روز ۴ ژوئیه سال ۱۹۴۲ به سلطه خود درآوردند. کارزار کریمه به جهت شرایط شرایط خاص و انزوای جغرافیایی آن به شکل نسبتاً مستقلی نسبت به سایر رزمگاه های جبهه شرقی اتفاق افتاد.
شبه جزیره کریمه با قرار گرفتن پایگاه اصلی ناوگان دریای سیاه نیروی دریایی شوروی در سواستوپول در آن و همچنین شبه جزیره کرچ در شرق آن به عنوان ورودی قفقاز[ ۴] ، از همان ابتدا هدف مهمی برای ورماخت بود؛ به وجهی که در مرحله طرح ریزی عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، در ردیف اهدافی چون لنینگراد و حتی با اولویتی بالاتر از مسکو، مورد اشاره و تأکید آدولف هیتلر، پیشوای رایش سوم قرار می گرفت. پس از آغاز عملیات بارباروسا و پیشروی ورماخت در عمق خاک شوروی، هیتلر با صدور فرمان شماره ۳۴ پیشوا در روز ۱۲ اوت سال ۱۹۴۱، ضمن تأکید مجدد بر اهمیت این منطقه، گروه ارتش جنوب را در کنار موارد دیگر، موظف به تصرف کریمه کرد. بر این مبنا، آلمان می توانست با تصرف کریمه خطر حملات هوایی دشمن علیه میدان های نفتی رومانی، به عنوان منبع حیاتی آلمان، را بر طرف کند. [ ۵] فرماندهی گروه ارتش جنوب روز ۹ سپتامبر ارتش یازدهم ورماخت در جناح جنوبی این گروه ارتش را مأمور به پیگیری همزمان حفاظت از جناح راست گروه ارتش در شمال دریای آزوف و سلطه بر شبه جزیره کریمه کرد. سپهبد اریش فون مانشتاین، فرمانده جدید ارتش یازدهم تصمیم به در اولویت قرار دادن کریمه گرفت. درحالی که نبرد در ناحیه کی یف همچنان در جریان بود، آلمانی ها با رسیدن به ساحل دریای آزوف روز ۱۷ سپتامبر ارتباطات زمینی با کریمه را قطع کردند. [ ۶] پس از پاکسازی منطقه تحت محاصره کی یف در اواخر ماه سپتامبر، فرماندهان ارشد نظامی آلمان انتظار داشتند با نیرویی نسبتاً اندک شبه جزیره کریمه را تسخیر کنند و پیش از فرا رسیدن زمستان وارد قفقاز شوند. [ ۷] طبق طرح اولیه فون مانشتاین، سپاه ۵۴ ورماخت به فرماندهی سپهبد اریک هانزن متشکل از دو لشکر چهل و ششم و هفتاد و سوم پیاده نظام، می بایست به باریکه پرکوب به عنوان ورودی شبه جزیره، یورش می برد. پس از ایجاد رخنه در دفاع دشمن، سپاه ۴۹ کوهستان ورماخت و لشکر لایب اشتاندارته آدولف هیتلر اس اس با بهره گیری از آن وارد کریمه می شدند. در این هنگام ارتش سوم رومانی تحت هدایت عملیاتی فون مانشتاین، از جناح شرقی نیروهای ارتش یازدهم ورماخت محافظت می کرد. [ ۸]
wiki: کارزار کریمه