کاردیولیپین

دانشنامه عمومی

کاردیولیپین ( به انگلیسی: Cardiolipin ) نوعی فسفولیپید است که در غشای داخلی میتوکندری سلول ها یافت می شود. کاردیولیپین همچنین در غشای بیشر باکتریها مشاهده می شود. از سه مولکول گلیسرول، چهار مولکول اسید چرب و دو مولکول فسفات تشکیل شده است.
این ماده نقش مهمی در میتوکندری و در زنجیره انتقال الکترون برعهده دارد.
به دلیل نسبت بالای دم به سایز سر این فسفولپید، کاربرد آن در غشای میتوکندری در خم کردن غشا و به وجود آوردن کریستاها ( چین های غشای درونی میتوکندری ) است.
از استری شدن اسید فسفاتیدیک + گلیسرول، فسفاتیدیل گلیسرول ساخته می شود. حال اگر این مجموعه به یک اسید فسفاتیدیک دیگر متصل شود، دی فسفاتیدیل گلیسرول خواهیم داشت. در واقع تنها لیپیدی است که بیشترین تعداد گلیسرول ( ۳ ) دارد. چون این فسفولیپید ابتدا در قلب حیوانات کشف شد به این نام خوانده شده است البته بعدها در سلول های گیاهی و باکتریها نیز مشاهده شد.
کاردیولیپین در تست VDRL با لخته سازی یا فلوکولاسیون اندازه گیری می شود. آنتی کاردیولیپین موجب سقط مکرر می شود.
عکس کاردیولیپینعکس کاردیولیپین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس