کارخانه پرسلان ژولنائی ( مجاری: Zsolnay ) در شهر پچ، از میانهٔ قرن نوزدهم تاکنون نقشی مهم در صنعت مجارستان داشته و در خارج از کشور نیز شناخته شده بوده است. اوج شکوفایی ژولنائی در آغاز قرن بیستم به زمانی بازمی گردد که سرامیک های آن به کل حوضه کارپات عرضه می شد و اشیاء تزئینی و مجموعه های پرسلان آن یکی پس از دیگری در نمایشگاه های جهانی جایزه کسب می کرد.
به عنوان بخشی از فصل ۲۰۱۰ پایتخت فرهنگی اروپا در پچ، منطقه جدیدی به نام محله فرهنگی ژولنائی در کارخانه ایجاد شده است.
پیروگرانیت به نوعی از سرامیک های زینتی گفته می شود که کارخانهٔ ژولنائی از ۱۸۸۶ تولید می کرد. این ماده بادوام که در دمای بالا پخته می شود، در برابر اسید و انجماد مقاوم می ماند و برای استفاده کاشی های سقفی، سرامیک های تزئینی داخلی و خارجی و شومینه مناسب است. معماران بسیاری همچون بِلا لایتا، ایمره اِشتِیندل، میکلوش ایبل، اودون لخنر از این مصالح در طراحی تزئینات استفاده کرده اند. ساختمان کلیسای ماتیاش، پارلمان مجارستان، موزه هنرهای کاربردی [ en] ، بازار باغ قلعه [ hu] ، دانشگاه الته، دانشگاه فنی بوداپست، شهرداری شهرهای کچکمت و سگد و بسیاری دیگر از ساختمان های زیبا در سراسر مجارستان، مانند کاخ اداره پست، در شهر پچ از ژولنایی بهره گرفته اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه عنوان بخشی از فصل ۲۰۱۰ پایتخت فرهنگی اروپا در پچ، منطقه جدیدی به نام محله فرهنگی ژولنائی در کارخانه ایجاد شده است.
پیروگرانیت به نوعی از سرامیک های زینتی گفته می شود که کارخانهٔ ژولنائی از ۱۸۸۶ تولید می کرد. این ماده بادوام که در دمای بالا پخته می شود، در برابر اسید و انجماد مقاوم می ماند و برای استفاده کاشی های سقفی، سرامیک های تزئینی داخلی و خارجی و شومینه مناسب است. معماران بسیاری همچون بِلا لایتا، ایمره اِشتِیندل، میکلوش ایبل، اودون لخنر از این مصالح در طراحی تزئینات استفاده کرده اند. ساختمان کلیسای ماتیاش، پارلمان مجارستان، موزه هنرهای کاربردی [ en] ، بازار باغ قلعه [ hu] ، دانشگاه الته، دانشگاه فنی بوداپست، شهرداری شهرهای کچکمت و سگد و بسیاری دیگر از ساختمان های زیبا در سراسر مجارستان، مانند کاخ اداره پست، در شهر پچ از ژولنایی بهره گرفته اند.
wiki: کارخانه پرسلان ژولنائی