یک کارخانه تبدیل پسماند به انرژی یک مرکز مدیریت پسماند است که با سوزاندن مواد زائد نیروی برق تولید می کند. این نوع نیروگاه، گاهی به عنوان کارخانه بازیافت زباله به انرژی، کارخانه سوزاندن زباله شهری، کارخانه بازیابی انرژی یا کارخانه بازیابی منابع نامیده می شود.
کارخانه های مدرن تبدیل زباله به انرژی با سوزاننده های زباله که معمولاً تا چند دهه قبل استفاده می شدند، بسیار متفاوت می باشند. برخلاف کارخانه های مدرن، معمولاً آن کارخانه ها قبل از سوزاندن زباله، مواد خطرناک یا قابل بازیافت را از بین زباله ها جدا نمی کردند. این کوره های سوزاننده، سلامت کارگران کارخانه و ساکنان اطراف را در معرض خطر قرار می دادند و بیشتر آنها نیز برق تولید نمی کردند.
تولید انرژی از پسماند، به طور فزاینده ای به عنوان یک استراتژی متنوع سازی بالقوه انرژی مورد بررسی قرار می گیرد، به خصوص توسط سوئد، که در طول ۲۰ سال گذشته پیشرو در بازیافت زباله به انرژی است. میزان انرژی الکتریکی خالص تولید شده، حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلووات ساعت برق در هر تن زباله سوزانده شده می باشد. [ ۱] بنابراین، با سوزاندن حدود ۲۲۰۰ تن پسماند در روز، حدود ۱۲۰۰ مگاوات ساعت انرژی الکتریکی تولید می شود.
بیشتر کارخانه های تبدیل زباله به انرژی، زباله های جامد شهری را می سوزانند، اما برخی از آنها ضایعات صنعتی یا موا زائد خطرناک را می سوزانند. یک کارخانه مدرن که به درستی تبدیل زباله به انرژی را انجام می دهد، قبل از سوزاندن ضایعات، آن ها را دسته بندی و مرتب سازی می کند که این مرحله از کار می تواند با بازیافت همزمان باشد. تنها مواردی سوزانده می شوند که از نظر طرح یا به لحاظ اقتصادی قابل بازیافت نبوده، و خطرناک هم نیستند.
کارخانه های تبدیل زباله به انرژی از نظر طراحی و تجهیزات شبیه نیروگاه های بخار الکتریکی، به ویژه نیروگاه های زیست توده، می باشند. ابتدا زباله ها به محل کار آورده می شوند. سپس، زباله ها دسته بندی و مرتب می شوند تا مواد قابل بازیافت و خطرناک جدا شوند. سپس پسماندها ذخیره می شود تا زمان سوختن آنها فرا رسد. تعداد کمی از کارخانه ها از گازی سازی استفاده می کنند، اما اکثر کارخانه ها زباله ها را مستقیماً می سوزانند به دلیل اینکه این یک فناوری بالغ و کارآمد است. ضایعات را می توان به طور مداوم یا به صورت دسته بندی شده، بسته به نوع طراحی کارخانه، به دیگ بخار اضافه نمود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارخانه های مدرن تبدیل زباله به انرژی با سوزاننده های زباله که معمولاً تا چند دهه قبل استفاده می شدند، بسیار متفاوت می باشند. برخلاف کارخانه های مدرن، معمولاً آن کارخانه ها قبل از سوزاندن زباله، مواد خطرناک یا قابل بازیافت را از بین زباله ها جدا نمی کردند. این کوره های سوزاننده، سلامت کارگران کارخانه و ساکنان اطراف را در معرض خطر قرار می دادند و بیشتر آنها نیز برق تولید نمی کردند.
تولید انرژی از پسماند، به طور فزاینده ای به عنوان یک استراتژی متنوع سازی بالقوه انرژی مورد بررسی قرار می گیرد، به خصوص توسط سوئد، که در طول ۲۰ سال گذشته پیشرو در بازیافت زباله به انرژی است. میزان انرژی الکتریکی خالص تولید شده، حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلووات ساعت برق در هر تن زباله سوزانده شده می باشد. [ ۱] بنابراین، با سوزاندن حدود ۲۲۰۰ تن پسماند در روز، حدود ۱۲۰۰ مگاوات ساعت انرژی الکتریکی تولید می شود.
بیشتر کارخانه های تبدیل زباله به انرژی، زباله های جامد شهری را می سوزانند، اما برخی از آنها ضایعات صنعتی یا موا زائد خطرناک را می سوزانند. یک کارخانه مدرن که به درستی تبدیل زباله به انرژی را انجام می دهد، قبل از سوزاندن ضایعات، آن ها را دسته بندی و مرتب سازی می کند که این مرحله از کار می تواند با بازیافت همزمان باشد. تنها مواردی سوزانده می شوند که از نظر طرح یا به لحاظ اقتصادی قابل بازیافت نبوده، و خطرناک هم نیستند.
کارخانه های تبدیل زباله به انرژی از نظر طراحی و تجهیزات شبیه نیروگاه های بخار الکتریکی، به ویژه نیروگاه های زیست توده، می باشند. ابتدا زباله ها به محل کار آورده می شوند. سپس، زباله ها دسته بندی و مرتب می شوند تا مواد قابل بازیافت و خطرناک جدا شوند. سپس پسماندها ذخیره می شود تا زمان سوختن آنها فرا رسد. تعداد کمی از کارخانه ها از گازی سازی استفاده می کنند، اما اکثر کارخانه ها زباله ها را مستقیماً می سوزانند به دلیل اینکه این یک فناوری بالغ و کارآمد است. ضایعات را می توان به طور مداوم یا به صورت دسته بندی شده، بسته به نوع طراحی کارخانه، به دیگ بخار اضافه نمود.
