کاراکال

دانشنامه عمومی

کاراکال (سرده). کاراکال ( Caracal ) یک سرده در زیرخانوادهٔ گربه ایان کوچک از خانواده گربه ایان است. این سرده توسط جان ادوارد گری در سال ۱۸۴۳ پیشنهاد شد که پوستی یافت شده در دماغه امید نیک را در مجموعهٔ موزه تاریخ طبیعی لندن توصیف کرد. [ ۱] این سرده را در گذشته، یک آرایه تک نماد می دانستند که فقط از گونه نماد آن، سیاه گوش ( C. caracal ) تشکیل شده است. [ ۲]
تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک نشان داد که سیاه گوش، گربه طلایی آفریقایی ( C. aurata ) و یوزگربه ( Leptailurus serval ) از نظر ژنتیکی، بسیار به هم مرتبط هستند و یک دودمان ژنتیکی را تشکیل می دهند که از نیای مشترک گربه ایان در ۷٫۹۱ تا ۴٫۱۷ میلیون سال پیش، جدا شده است. [ ۳] اکنون، گربهٔ طلایی آفریقایی نیز در فهرست سرخ آی یوسی ان، در سردهٔ کاراکال، طبقه بندی شده است. [ ۴]
عکس کاراکال (سرده)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کاراکال (Caracal)
(یا سیاه گوش) گربۀ نایاب و تیزدندان مناطق خشک و بیابانی ایران (از جمله کبیرکوه ایلام) با گوش های تیز و قدرت پرش منحصر به فرد. این گربه سان جسور، کوچک و وحشی بیشتر در افریقا، آسیای مرکزی و جنوبی (از شبه جزیرۀ عربستان تا غرب هند) یافت می شود. کاراکال ها، طبیعتی رام ‎شونده و ترتبیت شونده برای شکار دارند. به همین علت، در روزگاران قدیم، در کشورهایی همچون ایران و هند از این نوع گربۀ سریع و باهوش برای شکار حیوانات کوچکی نظیر پرندگان، خرگوش های صحرایی و غزال های جوان استفاده می کردند. واژۀ کاراکال ریشۀ ترکی دارد و به معنای جانوری با گوش های سیاه است. نباید این نوع گربه را با لینکس (Lynx) که آن هم گوش های سیاه دارد و شباهت زیادی با کاراکال دارد، اشتباه گرفت. کاراکال به لحاظ داشتن احساس امنیت، در اطراف شیر پرسه می زند اما از ترس به شیر نزدیک نمی شود و فقط منتظر می ماند تا پس مانده های غذای شیر را بخورد. جثۀ این نوع گربه از گربه های اهلی بزرگ تر و دست و پاهایش نیز بلندتر است. وزن آن بین ۸ تا ۲۰ کیلوگرم است. رنگ بدن کاراکال ها زرد متمایل به قهوه ای تا خاکستری است. رنگ بدن کاراکال های جوان تیره تر از نوع بالغ آن هاست. طبق مطالعات ژنتیکی، گربۀ طلایی افریقایی و سِهروال نزدیک ترین خویشاوندان این نوع گربه اند. زیست گاه کاراکال ها استپ های خشک، نواحی نیمه بیابانی، بوته زارها و جنگل های کم درخت است و به ندرت در مناطق همیشه سبز و جنگل های کوهستانی یافت می شوند. این نوع گربه می تواند به مدت طولانی بدون آب نیز زندگی کند و آب بدن خود را از بدن شکارهایش فراهم سازد. کاراکال تک زی، قلمروطلب و عمدتاً شبگرد است. این نوع گربه چند همسر است و در تمام طول سال توانایی جفت گیری دارد. دورۀ بارداری نوع ماده اش، ۶۸ تا ۸۱ روز است و کاراکال هایی که در طبیعت زندگی می کنند، بین ۱ تا ۴ توله به دنیا می آورند.

پیشنهاد کاربران

کاراکال یا سیاه گوش کاراکال ( نام علمی: Caracal caracal ) یا منگوله گوش گربه سانی کوچک است که در خاورمیانه و آفریقا زندگی می کند.
کاراکال یکی از سنگین ترین و سریع ترین انواع گربه سان در زیرخانواده گربه ایان کوچک است و مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که گربه طلایی آفریقایی و یوزگربه نزدیک ترین خویشاوندان این گربه سان اند.
...
[مشاهده متن کامل]

به دلیل قدمت سیاه گوش کاراکال در ایران از گذشته، کویری با همین نام در یزد وجود دارد. ( کویر کاراکال ) نام کاراکل از عبارت ترکی کارا+کولاک یعنی سیاه گوش سرچشمه گرفته است و در اکثر زبان ها از این نام استفاده می شود.
سیاه گوش کاراکال را نباید با گربه سان دیگری با نام علمی ( F lynx ) اشتباه گرفت که در گذشته وشق و در دوران معاصر سیاه گوش نامیده می شود. این دو جانور شباهت ظاهری زیادی به هم دارند و از جمله در داشتن گوش هایی سیاه اشتراک دارند. تا مدت ها در طبقه بندی های علمی جانورشناختی نیز سیاه گوش را در سردهٔ Lynx قرار داده بودند و در زبان های اروپایی از وی با نام هایی چون لینکس ایرانی یا صحرایی یا آفریقایی یاد می کردند. اما امروزه این جاندار را در سردهٔ خاص خود در زیرخانوادهٔ گربه سان های کوچک قرار می دهند.
سیاه گوش کاراکال از نظر ظاهری به وشق اورآسیایی شباهت دارد ولی کوچک تر است و جثهٔ لاغرتر و ظریف تر و دست و پای کشیده تری دارد. جنس نر کمی از ماده بزرگ تر است. وزن بدن بین ۱۶ تا ۲۲ کیلوگرم، طول بدنش ۵۵ تا ۹۰ سانتی متر به اضافه ۲۲ تا ۳۴ سانتی متر دم است و ارتفاع آن در ناحیه شانه به ۴۰ تا ۴۵ سانتی متر می رسد. رنگ پوست بین قرمز شرابی، خاکستری، خاکی و گاه سیاه متغیر است. بچه ها خال های قرمزرنگ در ناحیه زیرین بدن دارند و رنگ بدنشان تیره تر از بزرگسالان است. پوزه، گردن و قسمت های زیرین بدن سیاه گوش سفید است و خطِ اشکِ سیاه رنگی دارند که از گوشهٔ چشم تا دماغ امتداد می یابد. صورتی کوچک با گوش های بلند دارند که موهایی سیاه رنگ به ارتفاع ۵ سانتیمتر بر آن روییده اند. گوش های سیاه گوش کاراکال از گوش همه گربه سانان دیگر بزرگ تر است. گوش ها توسط ۲۰ عضله مختلف کنترل می شوند. این دستگاه حساس شنوایی امتیاز بزرگی در یافتن شکار برای سیاه گوش کاراکال به شمار می رود.
این جانور در آفریقا ( به ویژه در نواحی جنوبی ) و آسیا از شبه جزیره عربستان تا غرب هندوستان زندگی می کند. زیستگاه سیاه گوش استپ های خشک، نواحی نیمه بیابانی، بوته زارها، ساوانا و جنگل های کم درخت است و به ندرت در نواحی همیشه سبز و جنگل های کوهستانی دیده می شود.

کاراکالکاراکالکاراکالکاراکالکاراکالکاراکال
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/کاراکال

بپرس