کارافرینی اجتماعی

کارآفرینی اجتماعی. کارآفرینی اجتماعی عملی است که کارآفرین اجتماعی انجام می دهد. کارآفرین اجتماعی فردی است که یک مشکل اجتماعی را تشخیص می دهد و از مفاهیم کارآفرینی برای سازماندهی، ایجاد و مدیریت سرمایه برای ایجاد تغییر استفاده می کند. در حالی که کارآفرینان تجاری معمولاً به بررسی بازدهی و سود بازگشتی می پردازند، کارآفرینان اجتماعی معمولاً گروه ها و سازمان های غیرانتفاعی ایجاد می کنند. کارآفرین اجتماعی به حل مشکلی می پردازد که واقعاً مشکل جامعه است و برای حل آن تقاضایی وجود دارد. قرار است برای حل مشکل محصولی تولید شود. این محصول می تواند خدمات اجتماعی باشد یا یک محصول تولیدی مثل سلول های خورشیدی ( مثال استفاده از انرژی های تجدیدپذیر ) . محصول هر چیزی که هست باید بازاری داشته باشد و حداقل بخشی از جامعه علاقه مند به استفاده از آن باشند و علاقه ای برای پرداخت هزینه های محصول وجود داشته باشد؛ قرار نیست کارآفرین اجتماعی علاقه ای نشان دهد و محصولی تولید کند که واقعاً مورد نیاز جامعه نیست. باید دقت شود که کارآفرینی اجتماعی مجموعه بدون درآمد و یاگردش مالی نیست بلکه سودآوری ودرآمد بارویکرد ونگاه اجتماعی ورسالت وظیفه انسانی داردودغدغه حل مشکلی یا ارائه خدمتی بر اساس رویکرد اجتماعی وجود دارد
اصطلاح کارآفرین اجتماعی تنها در ۱۰ تا ۱۸ سال اخیر رواج یافته است اما مثال های کارآفرینی اجتماعی سابقه ای طولانی تر دارد. فلورانس نایتینگل ( مؤسس اولین مدرسهٔ پرستاری و توسعه دهندهٔ پرستاری امروزی ) نمونه هایی از این قبیل افراد هستند.