کادیو

کادیو ( به اسپانیایی: Caudillo ) ( /kɔːˈdiː ( l ) joʊ, kaʊˈ - / kaw - DEE ( L ) - yoh, kow - ، اسپانیایی:    ; اسپانیایی کهن از لاتین capitellum ) نوعی رهبر شخصی است که از قدرت نظامی و سیاسی برخوردار است. هیچ تعریف دقیقی از کادیو وجود ندارد ولی اغلب به جای «جنگ سالار» و «مرد قدرتمند» استفاده می شود. این اصطلاح از لحاظ تاریخی با اسپانیا و آمریکای اسپانیایی تبار پس از اینکه تقریباً تمام آن منطقه در اوایل قرن نوزدهم استقلال یافت، مرتبط است.
ریشه های کادیوایسم ممکن است به چارچوب حکومت در اسپانیای قرون وسطی و اوایل مدرن در طی بازپس گیری اندلس از مورها گره خورده باشد. فاتحان اسپانیایی مانند هرنان کورتس و فرانسیسکو پیزارو ویژگی های، رهبران نظامی کادیو را نشان می دهند. [ ۱] در دوران استعمار، ولی عهد اسپانیا بر قدرت خود تأکید کرد و مجموعه ای از نهادهای بوروکراتیک را تأسیس کرد که از چنین حکومت شخصی گرایی جلوگیری می کرد. مورخ جان لینچ استدلال می کند که ظهور کاودیوها در آمریکای اسپانیایی نه در گذشته دور اسپانیا بلکه در زمینه جنگ های استقلال اسپانیایی آمریکا ریشه دارد. آن جنگ ها حکومت استعماری را کنار زد و در اوایل قرن نوزدهم خلاء قدرت را بر جای گذاشت. کادیوها در تاریخ آمریکای اسپانیایی زبان، بسیار تأثیرگذار بودند و میراث آنها بر جنبش های سیاسی در دوران مدرن تأثیر گذاشته است. [ ۲]
این اصطلاح اغلب توسط منتقدان یک رژیم به صورت تحقیرآمیز استفاده می شود. با این حال، ژنرال اسپانیایی فرانسیسکو فرانکو ( ۱۹۳۶–۱۹۷۵ ) با افتخار این عنوان را در طول و پس از سرنگونی نظامی جمهوری دوم اسپانیا در جنگ داخلی اسپانیا ( ۱۹۳۶–۱۹۳۹ ) ، به موازات آلمان و ایتالیا، [ ۳] معادل های همان دوره: Führer و Duce. سانسورچیان اسپانیایی در دوران حکومت او به ناشرانی حمله کردند که این اصطلاح را برای مردان قدرتمند آمریکایی اسپانیایی تبار به کار می بردند. [ ۴] اعمال قدرت کادیلو شکلی است که اقتدارگرایانه تلقی می شود. اکثر جوامع گاهی اوقات رهبران شخصیت گرا داشته اند، اما آمریکای اسپانیایی تبار بسیار بیشتری داشته است، [ ۵] که اکثر آنها کائودیلوهای خود را توصیف نمی کردند. با این حال، محققان این اصطلاح را برای انواع رهبران آمریکایی اسپانیایی تبار به کار برده اند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]