کادس

لغت نامه دهخدا

کادس. [ دِ ] ( ع ص ، اِ ) فال بد که به عطسه دادن گیرند از عطاس و جز آن. ( منتهی الارب ). آنچه بدان تطیر کنند و به فال بد گیرند از فال و عطسه و جز آن. ( ناظم الاطباء ). || آهو که از پس پشت درآید و آن را شوم دارند. ج ، کوادس. ( منتهی الارب ). آن صید که از بالا درآید. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ فارسی

فال بد که بعطسه دادن گیرند آهو که از پس پشت در آید و آنرا شوم دارند

پیشنهاد کاربران

بپرس