کادء

لغت نامه دهخدا

کادء. [ دِءْ ] ( ع ص ) دیر رویاننده. ( ناظم الاطباء ). دیرروینده از نبات بر اثر رسیدن سرما بدان. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس