کاج نوئل

کاج نوئل نام عمومی سرده ای ( Picea ) از درختان مخروطی همیشه سبز شامل ۳۵ گونه، متعلّق به خانوادهٔ کاج ها ( Pinaceae ) و بومی مناطق معتدل شمالی و زیرشمالگانی زمین می باشد. کاج های نوئل عموماً درختانی بزرگ هستند و در زمان رشد کامل ارتفاع آن ها به ۲۰ تا ۶۰ متر ( ۶۶ تا ۲۰۰ پا ) می رسد. این درختان از روی شکل مخروطی و آرایش محوری متمرکز ( فراهمه ) برگ ها بر شاخه هایشان به راحتی قابل تشخیص اند. برگهای سوزنی این درختان به طور مجزّا، و هر یک سوار بر عضوی پایه مانند موسوم به «بالشتک» ( در انگلیسی: pulvinus ) با آرایشی مارپیچ به شاخه اتّصال یافته اند. برگهای درخت با گذشت ۴ تا ۱۰ سال فرو می ریزند و شاخه ها را با سطحی ناهموار، پوشیده از بالشتک ها، عریان به جا می گذارند ( و این خود راهی آسان برای تشخیص این درختان از سایر سرده های کاج سانان است، زیرا در سایر سرده ها شاخه ها بعد از برگ ریزی سطحی هموار دارند ) .
کاج های نوئل منبع تغذیهٔ لارو ( شفیره ) گونه هایی از پروانه سانان و برخی انواع شته های زایده آفرین ( در انگلیسی: gall adelgids ) به حساب می آیند.
در کوههای غرب سوئد، دانشمندان به یک نوئل نروژی ( متعلّق به همین سرده ) برخورده اند که با نوزایی از طریق لایه گذاری ( layering ) عمر آن به ۹۵۵۰ سال رسیده است. این درخت «تزیکوی کهن» ( Old Tjikko ) نام گرفته و گفته می شود کهنسال ترین درخت زنده ایست که تا کنون شناخته شده.