کاتسوشیکا هوکوسائی ( به ژاپنی: 葛飾 北斎، اکتبر یا نوامبر ۱۷۶۰ - ۱۰ مه ۱۸۴۹ ) نقاش و چاپ گر ژاپنی در سبک اوکی یوئه بود. وی در ادو ( توکیو کنونی ) زاده شد و همان جا درگذشت. [ ۱] معروف ترین اثر او موج عظیم کاناگاوا از مجموعه سی وشش چشم انداز کوه فوجی و اژدهایی در میان ابرها است.
تاریخ تولد هوکوسائی مشخص نیست، اما گفته شده که روز بیست و سوم ماه نهم دهمین سال دوره هورکی ( ۱۷۶۰ اکتبر ۳۱ ) در یک خانواده هنرمند در منطقه کاتسوشیکای ادو در ژاپن متولد شد. نامش در کودکی توکیتارو بود. گفته می شود که پدرش «ناکاجیما ایسه» یک آینه ساز بود که برای شوگان آینه می ساخت. هوکوسائی هرگز وارث پدرش نشد، بر همین اساس تصور می رود که مادر وی همسر رسمی پدرش نبوده است. در آن زمان انتخاب اسامی مختلف برای هنرمندان ژاپنی امری مرسوم بود و به همین دلیل هوکوسائی حداقل به سی نام مختلف در طول عمرش شناخته می شود. تغییر نام برای هوکوسائی معمولاً با تغییر سبک هنری اش هم زمان می شد. هوکوسائی پس از اینکه هنر طراحی و نقاشی دور آینه را از پدرش آموخت، نقاشی را در سن شش سالگی آغاز کرد. وی از سن چهارده تا هجده سالگی کار حکاکی روی چوب را نزد یک استاد آموخت. پس از آن در سن ۱۸ سالگی وارد استودیوی کاتسوکاوا شانشو شد که هنر نقاشی و چاپ روی لوحه های چوبی را آموزش می داد. از همان ابتدای کارآموزی هوکوسائی به یادگیری هنر باسمه چوبی معروف یا اوکی یوئه که به چاپ روئ لوحه های چوبی گفته می شد پرداخت و اولین اثرش را تحت نام مستعار «شانرو» در سن نوزده سالگی چاپ کرد. [ ۲] به واسطه داد و ستد ژاپن با هلند در آن زمان، هوکوسائی با نقاشی های اروپایی به خصوص هنر هلندی آشنا شد و تحت تأثیر عمق نمایی ( پرسپکتیو ) خطی در این نقاشی ها قرار گرفت. [ ۳]
بعد از مرگ استادش «شانشو» در سال ۱۷۹۳، کار روی مکاتب هنری دیگر از جمله اروپایی را آغاز کرد و به همین دلیل پس از ده سال از استودیوی کاتسوکاوا اخراج شد. پس از ترک استودیو سوژه کارهایش را تغییر داد و به جای تصاویر هنرمندان و هنرپیشگان که سوژه های سنتی سبک اوکی یوئه به شمار می رفتند، نقاشی از مناظر و تصاویر زندگی روزمره مردم ژاپن را انتخاب کرد. همین تغییر سبک و سوژه سبب نقطه عطفی هم در حرفه هوکوسائی و هم در هنر اوکی یوئه شد. پس از این دوران هوکوسائی تحت نام «تاواریا سوری» شروع به همکاری با مدرسه تاواریا کرد و در همین دوران تعداد زیادی نقاشی با قلم مو خلق کرد. در سال ۱۸۰۰ نامش را به کاتسوشیکا هوکوسائی تغییر داد و این بار به عنوان یک هنرمند مستقل بدون وابستگی به یک مدرسه یا استودیوی هنری شروع به کار کرد و در همین سال بود که دو مجموعه از نقاشی های مناظرش را به چاپ رساند. در سال ۱۸۰۷ شروع به همکاری با نویسنده مشهور «تاکیساوا بارکین» روی مجموعه ای از کتاب های مصور نمود. ولی به دلیل تفاوت در دیدگاه های هنری زمانی که روی چهارمین کتاب مجموعه کار می کردند این همکاری قطع شد. ناشر برای ادامه کار بین نویسنده و هوکوسائی، هوکوسائی را انتخاب کرد که نشان دهندهٔ اهمیت تصویرپردازی در آثار چاپی آن زمان است. هوکوسائی به گفته خودش جنون خاصی برای به تصویر کشیدن چیزهایی داشت که در زندگی روزمره می دید و به دلیل روح ناآرامی که داشت بی وقفه هر چه را که می دید ترسیم می کرد. [ ۱] وی مهم ترین آثارش را پس از سن شصت سالگی خلق کرد و تا آخرین لحظات زندگی به کار نقاشی ادامه داد. او دو بار ازدواج کرد و صاحب پنج فرزند شد. کوچک ترین دخترش راه پدر را در زمینه هنر ادامه داد. هوکوسائی در ۱۸ آوریل ۱۸۴۹ درگذشت و در توکیو دفن شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخ تولد هوکوسائی مشخص نیست، اما گفته شده که روز بیست و سوم ماه نهم دهمین سال دوره هورکی ( ۱۷۶۰ اکتبر ۳۱ ) در یک خانواده هنرمند در منطقه کاتسوشیکای ادو در ژاپن متولد شد. نامش در کودکی توکیتارو بود. گفته می شود که پدرش «ناکاجیما ایسه» یک آینه ساز بود که برای شوگان آینه می ساخت. هوکوسائی هرگز وارث پدرش نشد، بر همین اساس تصور می رود که مادر وی همسر رسمی پدرش نبوده است. در آن زمان انتخاب اسامی مختلف برای هنرمندان ژاپنی امری مرسوم بود و به همین دلیل هوکوسائی حداقل به سی نام مختلف در طول عمرش شناخته می شود. تغییر نام برای هوکوسائی معمولاً با تغییر سبک هنری اش هم زمان می شد. هوکوسائی پس از اینکه هنر طراحی و نقاشی دور آینه را از پدرش آموخت، نقاشی را در سن شش سالگی آغاز کرد. وی از سن چهارده تا هجده سالگی کار حکاکی روی چوب را نزد یک استاد آموخت. پس از آن در سن ۱۸ سالگی وارد استودیوی کاتسوکاوا شانشو شد که هنر نقاشی و چاپ روی لوحه های چوبی را آموزش می داد. از همان ابتدای کارآموزی هوکوسائی به یادگیری هنر باسمه چوبی معروف یا اوکی یوئه که به چاپ روئ لوحه های چوبی گفته می شد پرداخت و اولین اثرش را تحت نام مستعار «شانرو» در سن نوزده سالگی چاپ کرد. [ ۲] به واسطه داد و ستد ژاپن با هلند در آن زمان، هوکوسائی با نقاشی های اروپایی به خصوص هنر هلندی آشنا شد و تحت تأثیر عمق نمایی ( پرسپکتیو ) خطی در این نقاشی ها قرار گرفت. [ ۳]
بعد از مرگ استادش «شانشو» در سال ۱۷۹۳، کار روی مکاتب هنری دیگر از جمله اروپایی را آغاز کرد و به همین دلیل پس از ده سال از استودیوی کاتسوکاوا اخراج شد. پس از ترک استودیو سوژه کارهایش را تغییر داد و به جای تصاویر هنرمندان و هنرپیشگان که سوژه های سنتی سبک اوکی یوئه به شمار می رفتند، نقاشی از مناظر و تصاویر زندگی روزمره مردم ژاپن را انتخاب کرد. همین تغییر سبک و سوژه سبب نقطه عطفی هم در حرفه هوکوسائی و هم در هنر اوکی یوئه شد. پس از این دوران هوکوسائی تحت نام «تاواریا سوری» شروع به همکاری با مدرسه تاواریا کرد و در همین دوران تعداد زیادی نقاشی با قلم مو خلق کرد. در سال ۱۸۰۰ نامش را به کاتسوشیکا هوکوسائی تغییر داد و این بار به عنوان یک هنرمند مستقل بدون وابستگی به یک مدرسه یا استودیوی هنری شروع به کار کرد و در همین سال بود که دو مجموعه از نقاشی های مناظرش را به چاپ رساند. در سال ۱۸۰۷ شروع به همکاری با نویسنده مشهور «تاکیساوا بارکین» روی مجموعه ای از کتاب های مصور نمود. ولی به دلیل تفاوت در دیدگاه های هنری زمانی که روی چهارمین کتاب مجموعه کار می کردند این همکاری قطع شد. ناشر برای ادامه کار بین نویسنده و هوکوسائی، هوکوسائی را انتخاب کرد که نشان دهندهٔ اهمیت تصویرپردازی در آثار چاپی آن زمان است. هوکوسائی به گفته خودش جنون خاصی برای به تصویر کشیدن چیزهایی داشت که در زندگی روزمره می دید و به دلیل روح ناآرامی که داشت بی وقفه هر چه را که می دید ترسیم می کرد. [ ۱] وی مهم ترین آثارش را پس از سن شصت سالگی خلق کرد و تا آخرین لحظات زندگی به کار نقاشی ادامه داد. او دو بار ازدواج کرد و صاحب پنج فرزند شد. کوچک ترین دخترش راه پدر را در زمینه هنر ادامه داد. هوکوسائی در ۱۸ آوریل ۱۸۴۹ درگذشت و در توکیو دفن شد.
wiki: کاتسوشیکا هوکوسائی