ژیونو ژان

دانشنامه آزاد فارسی

ژیونو، ژان (۱۸۹۵ـ۱۹۷۰)(Giono, Jean)
ژیونو، ژان
رمــان نــویس فرانـسوی. داستان های او عمدتاً در پرووانساتفاق می افتند. شادی ام جاودان باد(۱۹۳۵) حمله ای است بر زندگی شهری که در آن از بازگشت به زندگی روستایی حمایت می کند. در ۱۹۵۶ دفاعیه ای را از گاستون دُمینیسیچاپ کرد که گفته می شد خانواده ای انگلیسی را در تعطیلات کشته است. ژیونو بر این عقیده بود که کشاورز پیر نمونه ای از سوء تفاهم میان مردم شهر و روستا است. ازجمله رمان های متعدد اوست: سه گانۀ پان(۱۹۲۸ـ۱۹۳۰)؛ رمۀ بزرگ(۱۹۳۱) که دربارۀ تجربه های جنگی اوست؛ آواز جهان(۱۹۳۴)، افسر سواره نظام بر بام(۱۹۵۱)، و خوشبختی دیوانه وار(۱۹۵۷).

پیشنهاد کاربران

بپرس