ژول ورن

ژول ورن در هشتم فوریه ( ۱۸۲۸ ) در یک خانوادهٔ مرفه در منطقهٔ بندری شهر نانت فرانسه متولد شد. به خواست پدرش تحصیلاتش را در رشتهٔ حقوق به پایان برد، اما ذوق نمایشنامه نویسی و رمان نویسی او را بر آن داشت که کم کم به سوی ادبیات کشیده شود. اگر چه در ابتدا در این کار موفق نبود و از دیدگاه مالی هم در مضیقه قرار گرفته بود، اما پس از آن به سرعت پیشرفت کرد.
همکاری ورن با انتشارات پیر - ژول اتزل منجر به خلق مجموعهٔ سفرهای شگفت انگیز شد که مجموعه داستان هایی ماجراجویانه و محبوب بودند و مهم ترین آن ها عبارت بودند از سفر به مرکز زمین ( ۱۸۶۴ ) ، بیست هزار فرسنگ زیر دریا ( ۱۸۷۰ ) ، و دور دنیا در هشتاد روز ( ۱۸۷۳ ) .
او در مقام دومین نویسنده ای است که کتاب هایشان از سال ۱۹۷۹ تاکنون، بیشترین ترجمه را به زبان های گوناگون جهان داشته اند. پیش و پس از او به ترتیب آگاتا کریستی و شکسپیر جا دارند.
در آغاز آثار ژول ورن تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه مندانی داشت تا آن که منتقد و نویسنده ای به نام مارسل موره ( ۱۹۶۹–۱۸۸۷ ) چندین کتاب و رساله دربارهٔ ژول ورن نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. مارسل موره در دو کتاب: ژول ورن بسیار شگفت انگیز ( ۱۹۶۰ ) و اکتشافات ژول ورن ( ۱۹۶۳ ) ژول ورن را به دنیا شناساند و از آن به بعد دوستداران ادب با نظر جدی تری به ژول ورن می نگرند.
ژول ورن که هفتاد و هفت سال ( ۱۹۰۵–۱۸۲۹ ) زندگی کرد، نزدیک به هشتاد داستان بلند و کوتاه و رسالهٔ پژوهشی و مقاله نوشته است. مانند تاریخ مصر و فرانسه و مستعمره هایش ( ۱۸۶۸ ) تاریخ رهنوردیهای بزرگ و رهنوردیهای بزرگ ( ۱۸۷۸ ) کریستف کلمب ( ۱۸۸۳ ) و افزون بر آن پانزده نمایشنامه نوشته که در آن دوره بر روی صحنه رفته است. شهرت او با سه داستان بلند مشهورش پنج هفته در بالن و سفر به مرکز زمین و از ماه به زمین آغاز شد. در عصری که نویسندگان خوش قریحه و چیره دستی چون بالزاک، دیکنز، الکساندر دوما، تولستوی، داستایوفسکی، تورگنیف، فلوبر، استاندال، جورج الیوت و امیل زولا و ده ها نویسنده نامدار دیگر زندگی می کردند، ژول ورن موفق شد جایگاه خود را به عنوان نویسنده و گردآور ورزیده در میان این مشاهیر تثبیت کند. وی با پیش بینی های ارزنده و روشن بینانهٔ خود، چراغ راهنمای نوآوران و دانشمندان در نیم و حتی یک سده پس از آن گردید. امروزه کشتی هسته ای ناتیلوس به افتخار کشتی افسانه ای به همین نام در اثر نامدار او بیست هزار فرسنگ زیر دریا نامگذاری گردیده است.
French writer ( 1828–1905 )
Jules Gabriel Verne ( /vɜːrn/; French: [ʒyl gabʁijɛl vɛʁn]; 8 February 1828 – 24 March 1905 ) was a French novelist, poet, and playwright. His collaboration with the publisher Pierre - Jules Hetzel led to the creation of the Voyages extraordinaires, a series of bestselling adventure novels including Journey to the Center of the Earth ( 1864 ) , Twenty Thousand Leagues Under the Seas ( 1870 ) , and Around the World in Eighty Days ( 1872 ) . His novels, always well documented, are generally set in the second half of the 19th century, taking into account the technological advances of the time.

سال های نویسندگی
۱۹۰۵–۱۸۵۰
سبک نوشتاری
علمی–تخیلی
کتاب ها
ناخدای دانوب، دور دنیا در هشتاد روز، میشل استروگف، پنج هفته در بالن، بیست هزار فرسنگ زیر دریا، جزیره اسرارآمیز، نجات یافتگان کشتی شانسلور
همسر ( ها )
مورل ورن
فرزندان
میشل ورن
حوزه
نویسنده علمی - تخیلی
امضا
سری تمبرهای چاپ شدهٔ کشور رومانی که در برگیرندهٔ داستان های ژول ورن در رابطه با این کشور است، قلعهٔ کارپات ها، ناخدای دانوب، کلودیوس بومبارناک، کارابان لجباز، پست رومانی، ورق مینیاتور سال ۲۰۰۵
ژول ورن در هشتم فوریه ( ۱۸۲۸ ) در یک خانوادهٔ مرفه در منطقهٔ بندری شهر نانت فرانسه متولد شد. به خواست پدرش تحصیلاتش را در رشتهٔ حقوق به پایان برد، اما ذوق نمایشنامه نویسی و رمان نویسی او را بر آن داشت که کم کم به سوی ادبیات کشیده شود. اگر چه در ابتدا در این کار موفق نبود و از دیدگاه مالی هم در مضیقه قرار گرفته بود، اما پس از آن به سرعت پیشرفت کرد. [۱]
همکاری ورن با انتشارات پیر - ژول اتزل منجر به خلق مجموعهٔ سفرهای شگفت انگیز شد که مجموعه داستان هایی ماجراجویانه و محبوب بودند و مهم ترین آن ها عبارت بودند از سفر به مرکز زمین ( ۱۸۶۴ ) ، بیست هزار فرسنگ زیر دریا ( ۱۸۷۰ ) ، و دور دنیا در هشتاد روز ( ۱۸۷۳ ) .
او در مقام دومین نویسنده ای است که کتاب هایشان از سال ۱۹۷۹ تاکنون، بیشترین ترجمه را به زبان های گوناگون جهان داشته اند. پیش و پس از او به ترتیب آگاتا کریستی و شکسپیر جا دارند. [۲]
در آغاز آثار ژول ورن تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه مندانی داشت تا آن که منتقد و نویسنده ای به نام مارسل موره ( ۱۹۶۹–۱۸۸۷ ) چندین کتاب و رساله دربارهٔ ژول ورن نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. مارسل موره در دو کتاب: ژول ورن بسیار شگفت انگیز ( ۱۹۶۰ ) و اکتشافات ژول ورن ( ۱۹۶۳ ) ژول ورن را به دنیا شناساند و از آن به بعد دوستداران ادب با نظر جدی تری به ژول ورن می نگرند.
ژول ورن که هفتاد و هفت سال ( ۱۹۰۵–۱۸۲۹ ) زندگی کرد، نزدیک به هشتاد داستان بلند و کوتاه و رسالهٔ پژوهشی و مقاله نوشته است. مانند تاریخ مصر و فرانسه و مستعمره هایش ( ۱۸۶۸ ) تاریخ رهنوردیهای بزرگ و رهنوردیهای بزرگ ( ۱۸۷۸ ) کریستف کلمب ( ۱۸۸۳ ) و افزون بر آن پانزده نمایشنامه نوشته که در آن دوره بر روی صحنه رفته است. شهرت او با سه داستان بلند مشهورش پنج هفته در بالن و سفر به مرکز زمین و از ماه به زمین آغاز شد. در عصری که نویسندگان خوش قریحه و چیره دستی چون بالزاک، دیکنز، الکساندر دوما، تولستوی، داستایوفسکی، تورگنیف، فلوبر، استاندال، جورج الیوت و امیل زولا و ده ها نویسنده نامدار دیگر زندگی می کردند، ژول ورن موفق شد جایگاه خود را به عنوان نویسنده و گردآور ورزیده در میان این مشاهیر تثبیت کند. وی با پیش بینی های ارزنده و روشن بینانهٔ خود، چراغ راهنمای نوآوران و دانشمندان در نیم و حتی یک سده پس از آن گردید. امروزه کشتی هسته ای ناتیلوس به افتخار کشتی افسانه ای به همین نام در اثر نامدار او بیست هزار فرسنگ زیر دریا نامگذاری گردیده است.
زندگی ویرایش
ژول ورن در ۸ فوریه ۱۸۲۸ در شهر نانت متولد شد. پدرش پیر ورن در سال ۱۸۲۷ با دختری از نانت ازدواج کرده بود. هر چند که خانوادهٔ دختر بسیار توانگر بودند، پیر ورن که دلبستگی به آموختن و خواندن داشت به کار وکالت پرداخت. ژول ورن برادری به نام پل ( ۱۸۹۷–۱۸۲۹ ) و سه خواهر به نام های آنا، ماتیلد و ماری داشت.
در سال ( ۱۸۳۹ ) سوار بر کشتی خودش به نخستین دریانوردی دور و درازش پرداخت و به هند رفت. پس از بازگشت، در سال ( ۱۸۴۴ ) در دبیرستان نانت نام نویسی کرد و به آموختن سخنوری و فلسفه روی آورد. پس از گرفتن گواهینامه، به پیشنهاد پدر به کارهای حقوقی مشغول شد. هم زمان به نوشتن نمایشنامه و اندوه نمایش ( تراژدی ) می پرداخت ولی خانواده اش برای نوشتن داستان های غم انگیز به او اعتراض می کردند و به همین علت کما بیش از این کار دست کشید.
نسخهٔ پاورقی چاپ شدهٔ هتزل از ماجراهای کاپیتان هاتراس
در سال ( ۱۸۴۸ ) با گرفتن اجازه از پدر برای ادامهٔ آموختن در رشته حقوق به پاریس رفت و در آنجا با استفاده از فرصت می کوشید تا نمایشنامه های خود را به روی صحنه ببرد. با این حال کارها آن طور که جوان ساده دل شهرستانی می اندیشید پیش نمی رفتند، پدر ماهانهٔ اندکی برای او می فرستاد و او ناچار برای گذران زندگی و هزینهٔ تحصیل باید با دشواری می کوشید و در عین حال صرفه جویی نیز می کرد. یک بار برای تهیه پول بلیت نمایش شکسپیر ناچار شد سه روز غذا نخورد. با وجود این سختی ها همچنان از کار نوشتن بازنمی ماند و به آفریدن نوشته های گرانمایهٔ خود ادامه می داد.
در همین اوقات با الکساندر دوما آشنا شد. او که دلبستهٔ ذوق و قریحهٔ ژول ورن جوان شده بود، وی را زیر و بال و پر خود گرفت و حتی برای دیدن نمایشنامه ها او را به لژ ویژهٔ خود می فرستاد. در سال ۱۸۴۹ با الهام از دوما سه نمایشنامه می نویسد که یکی را دومای پدر می پسندد و در سال ۱۸۵۰ نمایشنامهٔ یاد شده به نام �پوشال های برباد رفته� در نمایش خانه ( تئاتر ) تاریخی بر روی صحنه می رود و با موفقیت نِسبی روبرو می شود. در کنار اینها، ژول ورن ادامه تحصیل در رشتهٔ حقوق را فراموش نکرد و به درخواست پدرش پس از فراغت از تحصیل در شهر نانت به کار دادگویی پرداخت. با این حال عشق به نویسندگی او را رها نمی کرد و مجدداً روانهٔ پاریس شد. برای گذران زندگی ناچار به تدریس شد و در آن حال به نوشتن می پرداخت و دستاورد آن روزگار چند داستان است که سال ها بعد با نام فضانوردی های شگفت انتشار یافت. در سال ۱۸۵۲ ژول ورن نخستین نوشتهٔ بزرگ خود را به نام مارتین پاز را که داستانی تاریخی دربارهٔ جنگ ها و برخوردهای هندوها و دورگه های پرونی و اسپانیولی بود در رشته انتشارات دیرینکدهٔ خانواده ها چاپ کرد.
نویسندهٔ ۲۴ سالهٔ فرانسوی اکنون به چنان نام آوری رسیده بود که در همهٔ محفل های ادبی راجع به ذوق و قریحه و پهناوری دانسته های او به ویژه در رشتهٔ گیتی شناسی گفتگو می شد. در سال ۱۸۵۳ نمایشنامهٔ دیگر ژول ورن در نمایش خانه لیریک با کامیابی فراوانی روبرو شد. سال بعد نخستین داستان بلند خود به نام ارباب زاخاری و زمستانی در قطب جنوب ‏ ( en ) ‏ منتشر کرد و در این حال از نوشتن نمایشنامه نیز دست برنمی داشت. در سال ۱۸۵۷ با همسر آینده اش که بیوه ای بیست و شش ساله بود آشنا گردید و سپس با وی ازدواج کرد. در سال های ۱۸۵۹ تا ۱۸۶۱ به سفرهای پژوهشی در اسکاتلند و نروژ اسکاندیناوی پرداخت. پس از بازگشت اپرایی را بر روی صحنه برد. در ۳ اوت ۱۸۶۱ میشل ورن تنها فرزند وی به دنیا آمد