ژوزف ژوست اسکالیگر

ژوزف ژوست اسکالیگر ( انگلیسی: Joseph Juste Scaliger؛ ۵ اوت ۱۵۴۰ – ۲۱ ژانویهٔ ۱۶۰۹ ) یک تاریخ نگار، نویسنده، باستان شناس و پژوهشگر زاده اژن فرانسه بود.
اسکالیگر یکی از بزرگترین پژوهشگران قرن شانزدهم فرانسه و از مشهورترین اومانیست های دوران خود بود. [ ۱] او نیز مانند پدرش تلاش کرد در دستنوشته ای بنام دِ وتوستاته جنتیس [ و ۱] تا تبار خود را به شاهان آلانان برساند. [ ۲]
پدرش ژولیوس سزار اسکالیگر[ و ۲] فیلولوگ مشهور و مادرش آندیت دو رک - لوبژاک[ و ۳] بود. ژوزف اسکالیژر دهمین فرزند و سومین پسر خانواده بود. در دوازده سالگی به همراه دو برادر کوچکترش به کالج گوین[ و ۴] در شهر بوردو فرستاده شد تا در سال ۱۵۵۵ به دلیل شیوع بیماری طاعون بنزد پدر و مادر خود بازگشتند. وی پس از آن تا زمان مرگ پدرش منشی و نویسنده مورد اعتماد وی بود.
پس از مرگ پدرش بسال ۱۵۵۸ بمدت چهار سال در دانشگاه پاریس تحصیل کرد. در ابتدا آموزش زبان یونانی را آغاز نمود که پس از دو ماه بنظرش آمد که سطح لازم برای ادامه تحصیل و بهره برداری از کنفرانس های زبان یونانی را ندارد. خود هومر را در ۲۱ روز خواند و پس از آن به سراغ آثار تمام شاعران، تاریخ نویسان و نویسندگان یونانی که در دسترسش بود رفته و همگی را خواند و دستور زبانی را نیز برای خود ساخت.
پس از زبان یونانی به پیشنهاد یکی از فیلسوفان بزرگ دوره رنسانس بنام گیوم پوستل[ و ۵] به یادگیری زبان عبری و سپس زبان عربی پرداخت و در این دو زبان به تسلط قابل قبولی رسید.
تاثیرگزارترین آموزگارش ژان دورا[ و ۶] به او پیشنهاد همفسری لویی دو شَستِینیِه[ و ۷] را می دهد. ایندو که بعدها دوستی و رابطه بسیار نزدیکی باهم پیدا کردند در سال ۱۵۶۳ به رم سفر کرده و در آنجا ملاقاتی با مارک - آنتوان موره[ و ۸] داشتند. موره که استعداد اسکالیژر جوان را دریافته بود او را با چندین اندیشمند آن شهر آشنا کرد.
پس از دیدار بیشتر مکان های ایتالیا از طریق لا روش - پزه[ و ۹] به انگلستان و اسکاتلند سفر کردند. اسکالیژر در این سفر از مهمان نوازی و برخورد مردمان و کم شماری پژوهشگران آنجا ناراضی بود.
در بازگشت به فرانسه اسکالیژر سه سال دیگر در خانه دو شستینیه سکنی گزید تا در ۱۵۷۰ دعوت ژاک کوژاس[ و ۱۰] را برای تحصیل حقوق در محضر یکی از بزرگترین حقوق دان های آن دوره فرانسه به ولانس[ و ۱۱] پذیرفت و مدت سه سال را در آنجا سپری کرد.