ژرژ - پیر سورا ( به فرانسوی: Georges - Pierre Seurat ) ( زاده ۲ دسامبر ۱۸۵۹ - درگذشته ۲۹ مارس ۱۸۹۱ ) یک نقاش فرانسوی و بنیان گذار نودریافتگری ( نئوامپرسیونیسم ) بود. اثر بزرگ وی به نام بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات یکی از تصاویر مطرح سده نوزدهم نقاشی است.
سورا در پاریس از پدر و مادری فرانسوی زاده شد. در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس با پیروی از سنت انگر به فراگیری نقاشی پرداخت. از نقاشانی چون دولاکروا، پووی و منظره نگاران باربیزون تأثیر پذیرفت. در ۱۸۸۳ ضمن آگاهی از دریافتگری ( امپرسیونیسم ) ، به پرورش علمی رنگ و ترکیب بندی با عنوان ساختار و ارتباط روی آورد. در ۱۸۸۸ نمایشگاه انفرادی خود را در پاریس بر پا کرد؛ در ۱۸۹۲ نمایشگاه های یادمانی او در برکسل و پاریس تشکیل شدند. نمایشگاه عمدهٔ مرور آثار وی در ۱۹۰۵در پاریس تشگیل گردید. آراء و اندیشه های او دربارهٔ نقاشی در کتاب از دولاکروا تا نئوامپرسیونیسم نوشتهٔ پل سینیاک در ۱۸۹۹ در پاریس انتشار یافت. سورا بنیانگذار نو دریافتگری، و یکی از هنرمندان کاوشگر و نوآور اواخر سده نوزدهم بود. [ ۱]
سورا از طریق دوستش پل سینیاک با دریافتگری ( امپرسیونیسم ) آشنا شد و ضمن استفاده از روش نقاشی امپرسیونیستی در آغاز کار، به مطالعهٔ نظریهٔ علمی دید رنگی پرداخت؛ زیرا ذهن او شکل گرفته از سنت کلاسیک بود و نقاشی هایش آن نوع تفحص تدارکاتی و کار صبورانه را می طلبید که از ضرورت های نقاشی تاریخی بود. مطالعهٔ نظری رنگ ها این اندیشه را در ذهن او جای داد که با نقطه چینی منظم رنگ مایه های خالص، به بهترین نحو می توان به دقت و شفافیت دست یافت. امیدوار بود که رنگها بدین ترتیب در چشم ( یا به عبارتی در مغز ) نگرنده با یکدیگر ممزوج شوند، بی آنکه از قوت و نابناکیشان کاسته شود؛ ولی این تکنیک گزافه آمیز، که با نام نقطه چینی ( پوانتیلیسم ) شناخته شد، باعث گردید که بر اثر نامشخص شدن خط و مرزها و ترکیب شکل ها از نقطه چین های چند رنگ، خوانایی تصاویر مخدوش شود؛ بنابراین سورا بر آن شد که پیچیدگی تکنیک نقاشی خود را با ساده سازی فرم ها جبران کند. تأکید سورا بر خطوط عمودی و افقی وی را از بازنمایی امانتدارانهٔ نمودهای طبیعی جدا کرد و به کاوش طرح های بدیع و پر حالت متمایل کرد. [ ۲] [ ۳]
بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات، مردم از طبقهٔ های متفاوت جامعه را در یک پارک نشان می دهد. دو سال از سورا وقت گرفته شد، تا این نقاشی با عرض ده پا را تکمیل کند. او بیشتر از آن در پارک وقت صرف کرد تا طرح اولیه برای این کار آماده کند ( در حدود شصت مطالعه وجود دارد ) . این اثر اکنون در مجموعهٔ دائمی مؤسسهٔ هنر شیکاگو در معرض نمایش است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسورا در پاریس از پدر و مادری فرانسوی زاده شد. در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس با پیروی از سنت انگر به فراگیری نقاشی پرداخت. از نقاشانی چون دولاکروا، پووی و منظره نگاران باربیزون تأثیر پذیرفت. در ۱۸۸۳ ضمن آگاهی از دریافتگری ( امپرسیونیسم ) ، به پرورش علمی رنگ و ترکیب بندی با عنوان ساختار و ارتباط روی آورد. در ۱۸۸۸ نمایشگاه انفرادی خود را در پاریس بر پا کرد؛ در ۱۸۹۲ نمایشگاه های یادمانی او در برکسل و پاریس تشکیل شدند. نمایشگاه عمدهٔ مرور آثار وی در ۱۹۰۵در پاریس تشگیل گردید. آراء و اندیشه های او دربارهٔ نقاشی در کتاب از دولاکروا تا نئوامپرسیونیسم نوشتهٔ پل سینیاک در ۱۸۹۹ در پاریس انتشار یافت. سورا بنیانگذار نو دریافتگری، و یکی از هنرمندان کاوشگر و نوآور اواخر سده نوزدهم بود. [ ۱]
سورا از طریق دوستش پل سینیاک با دریافتگری ( امپرسیونیسم ) آشنا شد و ضمن استفاده از روش نقاشی امپرسیونیستی در آغاز کار، به مطالعهٔ نظریهٔ علمی دید رنگی پرداخت؛ زیرا ذهن او شکل گرفته از سنت کلاسیک بود و نقاشی هایش آن نوع تفحص تدارکاتی و کار صبورانه را می طلبید که از ضرورت های نقاشی تاریخی بود. مطالعهٔ نظری رنگ ها این اندیشه را در ذهن او جای داد که با نقطه چینی منظم رنگ مایه های خالص، به بهترین نحو می توان به دقت و شفافیت دست یافت. امیدوار بود که رنگها بدین ترتیب در چشم ( یا به عبارتی در مغز ) نگرنده با یکدیگر ممزوج شوند، بی آنکه از قوت و نابناکیشان کاسته شود؛ ولی این تکنیک گزافه آمیز، که با نام نقطه چینی ( پوانتیلیسم ) شناخته شد، باعث گردید که بر اثر نامشخص شدن خط و مرزها و ترکیب شکل ها از نقطه چین های چند رنگ، خوانایی تصاویر مخدوش شود؛ بنابراین سورا بر آن شد که پیچیدگی تکنیک نقاشی خود را با ساده سازی فرم ها جبران کند. تأکید سورا بر خطوط عمودی و افقی وی را از بازنمایی امانتدارانهٔ نمودهای طبیعی جدا کرد و به کاوش طرح های بدیع و پر حالت متمایل کرد. [ ۲] [ ۳]
بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات، مردم از طبقهٔ های متفاوت جامعه را در یک پارک نشان می دهد. دو سال از سورا وقت گرفته شد، تا این نقاشی با عرض ده پا را تکمیل کند. او بیشتر از آن در پارک وقت صرف کرد تا طرح اولیه برای این کار آماده کند ( در حدود شصت مطالعه وجود دارد ) . این اثر اکنون در مجموعهٔ دائمی مؤسسهٔ هنر شیکاگو در معرض نمایش است.
wiki: ژرژ سورا