ژربرا

ژِربِرا ( نام علمی: Gerbera aurantiaca ) نام یک گونه از تیرهٔ کاسنیان است. این گیاه بومی آفریقاست و نیاز به شرایط گرم و پرنور دارد. دارای دو نوع پاکوتاه و پابلند می باشد که از پابلندها بیشتر به عنوان گل های شاخه بریده استفاده می شود. گل ها به دو صورت کم پَر و پُرپَر اصلاح شده اند و به رنگ های مختلف قرمز، نارنجی، زرد، سفید و صورتی وجود دارند. گل ها دگرگرده افشان اند و به صورت مصنوعی یا توسط حشرات گرده افشانی می شوند. برگ ها ( در هر دو سطح ) و ساقه های گل و دم برگ ها کُرک دار اند.
گل ژربرا مستعد پوسیدگی قارچی در قسمت طوقه و ریشه است. برای جلوگیری از پوسیدگی باید از خاکهای سبک و دارای پرلیت استفاده کرد . همچنین باید از آبیاری بیش از حد این گیاه خودداری کرد. در سطح وسیع و در مزارع قبل از کاشت باید با شخم عمیق زمین را شخم زد تا زهکش مناسب برای این گیاه فراهم ساخت . تهویه هوا نیز از نکات مهم برای نگهداری این گیاه است.
این گیاه طالب خاک های شنی و نسبتاً حاصل خیز بوده و مکان های آفتابی . کافی را می پسندد، نیاز به خاک با زهکشی مناسب دارد و نسبت به سرما حساس است.
روش های ازدیاد ژربرا:
• کاشت بذر: در این روش بذرها بلافاصله بعد از برداشت کاشته می شوند زیرا به سرعت از قوهٔ نامیه آن ها کاسته می شود. همچنین بذرها به دلیل نایِکنَواختی ژنتیکی، گل هایی با خصوصیات و رنگ های نایکنواخت ایجاد می کنند.
• تقسیم بوته: برای ازدیاد از طریق تقسیم بوته در فصل پاییز یا اوایل بهار ( مناسب تر ) بوته هایی که بزرگ و قوی اند و تعداد برگ ها زیاد شده است را از محیط کاشته شده خارج و بوته های جانبی را به آرامی جدا می کنند.
• کشت بافت: مناسب ترین روش تکثیر ژربرا می باشد. در این روش گیاهانی کاملاً شبیه گیاه مادری در تعداد بسیار انبوه و تجاری در محیط آزمایشگاه تولید می شود.

ژربرا (سرده). ژربرا [ ۳] ( انگلیسی: Gerbera ) نام سرده ای از کاسنیان است که اولین بار توسط کارل لینه توصیف شد. مهمترین گونه این سرده ژربرا است.