ین - باپتیست ژوزف دیودونه بوسینگولت ( Jean - Baptiste Joseph Dieudonné Boussingault ) ( ۱ فوریه ۱۸۰۱–۱۱ مه ۱۸۸۷ ) ، شیمیدان فرانسوی بود که خدمات مهمی را در زمینه علوم کشاورزی، علوم نفت خام و متالرژی انجام داد.
ژان - باپتیست بوسینگولت، دانشمند کشاورزی و شیمیدان، در پاریس بدنیا آمد. پس از مطالعه در مدرسه معادن سن - اتین به آلسیس رفت تا در معادن آسفالت کار کند. این دوره ۲ ساله ای بود که خدمات بعدی او را در علم شکل داد.
طی قیام امپراطوری اسپانیا، رئیس گران - کولومبیا، سیمون بولیوار لیبراتور، فرانسیسکو آنتونیو زی را در فرانسه به عنوان سفیر تعیین کرد تا با دانشمندان جوان و مجرد اروپایی جهت تحقیق در زمینه منابع موجود ملت تازه شکل یافته تماس بگیرد. در ۱۸۲۲ میلادی، زی با بوسینگولت به همراه زمین شناس پرویی به نام ماریانو ریورو تماس گرفت و آن ها را از سوی شرکت انگلیسی طرف قرارداد سیمون بولیوار به ونزوئلا به عنوان مهندسین معدن فرستاد. در اورائو لگون، نزدیک لاگونیلاس، ایالت ماریدا، ونزوئلا معدن گایلوسیت را کشف کرده بود. وی طی اقامتش در آمریکا، مشاهده کرد که غمباد ( گواتر ) در برخی نواحی اندمیک است ولی در سایر مناطق چنین نیست و این مسئله مرتبط با وجود ید در برخی از فلت های نمک است. نتیجتاً طی بازگشتش به اروپا پیشنهاد استفاده از این نمک یددار را جهت مقابل با گواتر ارائه داد، گرچه پیشنهاد او مورد توجه واقع نشد. [ ۱]
در سانتافه دی بوگوتا با کارمندان سیمون بولیوار به عنوان سرهنگ متصل شده و سفرهای گسترده ای را در بخش های شمالی قاره صورت داد. بین مارس و دسامبر ۱۸۳۱ میلادی، تلاش کرد تا از هفت آتش فشان آندیانی صعود کند: پوراسه، پاستو و کومبال در کلمبیا و پیچینچا، آنتی سنا، کوتوپاکسی و چیمبورازو در اکوادور. در ۱۸۳۱ میلادی، در جریان امر با کمک یک کاوشگر غربی در چیمبورزاو به ارتفاع جدیدی صعود کرد ( ۶۰۰۶ متر ) . [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در بازگشتش به فرانسه در ۱۸۳۲ میلادی با آدل لی بل ازدواج کرد که خانواده اش دارای حق انحصاری معادن آسفالت بودند که پیشتر خودش در آنها کار می کرد و در این دوره بود که بزرگترین کشفیات خود را صورت داد. سپس بعداً استاد شیمی در لیون شده و در ۱۸۳۹ میلادی به عنوان صاحب کرسی کشاورزی و شیمی تجزیه در «Conservatoire des Arts et Metiers» پاریس شد. در ۱۸۴۸ میلادی به عنوان نماینده مجمع ملی برای آلسیس انتخاب شد که در آنجا به عنوان جمهوری خواه میانه فعالیت می نمود. سه سال بعد از استادی به دلیل عقاید سیاسی خویش اخراج شد، اما خشم فراوان او از این رویداد توسط همکاران و علمای بدنه قسمتی که در آنجا کار می کرد و دوباره به مقام قبلی اش گماشته شد، نشان داده شد. او در پاریس فوت کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژان - باپتیست بوسینگولت، دانشمند کشاورزی و شیمیدان، در پاریس بدنیا آمد. پس از مطالعه در مدرسه معادن سن - اتین به آلسیس رفت تا در معادن آسفالت کار کند. این دوره ۲ ساله ای بود که خدمات بعدی او را در علم شکل داد.
طی قیام امپراطوری اسپانیا، رئیس گران - کولومبیا، سیمون بولیوار لیبراتور، فرانسیسکو آنتونیو زی را در فرانسه به عنوان سفیر تعیین کرد تا با دانشمندان جوان و مجرد اروپایی جهت تحقیق در زمینه منابع موجود ملت تازه شکل یافته تماس بگیرد. در ۱۸۲۲ میلادی، زی با بوسینگولت به همراه زمین شناس پرویی به نام ماریانو ریورو تماس گرفت و آن ها را از سوی شرکت انگلیسی طرف قرارداد سیمون بولیوار به ونزوئلا به عنوان مهندسین معدن فرستاد. در اورائو لگون، نزدیک لاگونیلاس، ایالت ماریدا، ونزوئلا معدن گایلوسیت را کشف کرده بود. وی طی اقامتش در آمریکا، مشاهده کرد که غمباد ( گواتر ) در برخی نواحی اندمیک است ولی در سایر مناطق چنین نیست و این مسئله مرتبط با وجود ید در برخی از فلت های نمک است. نتیجتاً طی بازگشتش به اروپا پیشنهاد استفاده از این نمک یددار را جهت مقابل با گواتر ارائه داد، گرچه پیشنهاد او مورد توجه واقع نشد. [ ۱]
در سانتافه دی بوگوتا با کارمندان سیمون بولیوار به عنوان سرهنگ متصل شده و سفرهای گسترده ای را در بخش های شمالی قاره صورت داد. بین مارس و دسامبر ۱۸۳۱ میلادی، تلاش کرد تا از هفت آتش فشان آندیانی صعود کند: پوراسه، پاستو و کومبال در کلمبیا و پیچینچا، آنتی سنا، کوتوپاکسی و چیمبورازو در اکوادور. در ۱۸۳۱ میلادی، در جریان امر با کمک یک کاوشگر غربی در چیمبورزاو به ارتفاع جدیدی صعود کرد ( ۶۰۰۶ متر ) . [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در بازگشتش به فرانسه در ۱۸۳۲ میلادی با آدل لی بل ازدواج کرد که خانواده اش دارای حق انحصاری معادن آسفالت بودند که پیشتر خودش در آنها کار می کرد و در این دوره بود که بزرگترین کشفیات خود را صورت داد. سپس بعداً استاد شیمی در لیون شده و در ۱۸۳۹ میلادی به عنوان صاحب کرسی کشاورزی و شیمی تجزیه در «Conservatoire des Arts et Metiers» پاریس شد. در ۱۸۴۸ میلادی به عنوان نماینده مجمع ملی برای آلسیس انتخاب شد که در آنجا به عنوان جمهوری خواه میانه فعالیت می نمود. سه سال بعد از استادی به دلیل عقاید سیاسی خویش اخراج شد، اما خشم فراوان او از این رویداد توسط همکاران و علمای بدنه قسمتی که در آنجا کار می کرد و دوباره به مقام قبلی اش گماشته شد، نشان داده شد. او در پاریس فوت کرد.
wiki: ژان بتیست بوسانگو