ژاله اینان

ژاله اینان ( به ترکی استانبولی: Jale İnan؛ ۱ فوریه ۱۹۱۴–۲۶ فوریه ۲۰۰۱ ) یک باستان شناس اهل ترکیه بود. او به عنوان استاد باستان شناسی کلاسیک در دانشگاه استانبول تدریس کرد و او را اولین زن در ترکیه می دانند که در این رشته فعال بوده است. وی بین سال های ۱۹۴۳ تا ۲۰۰۰ میلادی فعالیت می کرد.
ژاله اینان در سال ۱۹۱۴ در استانبول به دنیا آمد. پدرش، مدیر موزه باستان شناسی استانبول، یکی از اولین باستان شناسان ترکیه بود. او علاقه ژاله را به دنیای باستان برانگیخت. [ ۱]
ژاله در دهه ۱۹۳۰ بورسیه تحصیلی باستان شناسی را در دانشگاه های برلین و مونیخ دریافت کرد. متأسفانه، جنگ جهانی دوم اندکی پس از ورود او به آلمان آغاز شد. اما با وجود جنگ در اطرافش، او هرگز تمرکز خود را بر درس خواندن از دست نداد. او در طول جنگ ماندگار شد و پایان نامه خود را با عنوان «بررسی تاریخ هنر در آیین های قربانی بر روی سکه های رومی» از یک پناهگاه در سال ۱۹۴۳ به پایان رساند. [ ۱]
پس از اتمام دکترای خود، به ترکیه بازگشت و دستیار کرسی تاریخ باستان و سکه شناسی دانشگاه استانبول شد. در طول این مدت، او به حفاری در پرگا، شهری از یونان باستان در آناتولی پیوست که در آن به کشف یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان کمک کرد: معبد آرتمیس. اینان در ادامه مرمت چندین مکان فرهنگی باستانی مهم مانند معبد آپولو در ساید را نیز رهبری کرد. [ ۱]
حفاری هایی که ژاله اینان در پرگا و ساید رهبری کرد منجر به گسترش موزه آنتالیا شد. کار مرمت او در معبد آپولو در ساید به دلیل اهمیت آن برای میراث ترکیه بسیار مورد توجه قرار گرفت.
کار علمی او بر روی مجسمه «هرکول خسته» در مجموعه های موزه هنرهای زیبا، بوستون، مبنای قانونی را برای بازگرداندن این مجسمه به موزه آنتالیا را شکل داد تا دوباره به پایه مجسمه ملحق شود.
در طول دوران کاری پربار خود، او آثار بسیار زیادی را کشف کرد که موزه آنتالیا نه یک بار، بلکه دو بار برای ایجاد فضایی برای آثار باستانی مجبور به توسعه شد. [ ۱]
در سال ۱۹۸۹، به افتخار ۷۵ سالگی اینان، کتابی به نام «جُنگ سالانه برای ژاله اینان» ( به آلمانی: Festschrift für Jale Inan ) توسط همکاران و دوستانش به افتخار دستاوردهای یک عمر او منتشر شد. [ ۲]
اینان پیش از مرگش، در ۲۶ فوریه ۲۰۰۱، [ ۳] کتاب ها و مجموعه های خود را به موزه آنتالیا اهدا کرد. [ ۲]