چکمه های بالای ران ( به انگلیسی: Thigh - high boots ) که به چکمه های بالای زانو یا به سادگی چکمه های ران نیز شناخته می شوند، چکمه هایی هستند که از بالای زانو تا حداقل وسط ران کشیده می شوند. از دیگر اصطلاحات این کفش می توان به چکمه های روی زانو ( به اختصار چکمه های OTK ) اشاره کرد که عبارت کامل برای چکمه های زنانه و به ویژه زمانی که با کاف بسته می شوند نیز استفاده می شود. قد آنها از بالای زانو تا رسیدن به تقریباً فاق متفاوت است ( که به آن چکمه های فاق یا چکمه های فاق بلند گفته می شود ) .
چکمه های بالای ران از موادی از انواع چرم گرفته تا مواد مصنوعی مختلف ( از جمله پلی وینیل کلراید، پلی اورتان یا لاتکس ) تا پارچه های مختلف ( مانند ابریشم یا میکروفیبر پلی استر ) ساخته می شوند. بسیاری از آنها دارای زیپ هستند، اما برخی به صورت چکمه های کشی طراحی شده اند. ارتفاع پاشنه آنها متفاوت است، اما بیشتر مدل ها یا با کف صاف هستند یا با پاشنه های بزرگتر از ۳ اینچ ( ۷٫۵ ) سانتی متر هستند ) . مدل های پاشنه از میخی فلزی گرفته تا کلفت متفاوت است. مانند سایر چکمه ها، آنها همچنین می توانند پلت فرم لژ کفش داشته باشند.
چکمه های بالای ران مورد توجه و علاقه بسیاری افراد با گرایش اروتیسم یا کینک می باشد. آنها به عنوان لباس فتیش در فتیشیسم چکمه و فتیشیسم کفش استفاده می شوند. چکمه های بالای ران ارزان تر اغلب توسط روسپی ها و مدل های زن حرفه ای پوشیده می شوند، بنابراین بسیاری از مردم آن ها را نماد چنین مشاغلی می دانند. به دلیل دومی، آنها اغلب با سادومازوخیسم همراه هستند. با این وجود، آنها اغلب توسط طراحان لباس رده بالا به فروش می رسند، شاید به دلیل اروتیسم ضمنی. چکمه های بلند بالای ران توسط بسیاری نماد قدرت، اقتدار و جذابیت جنسی زنان در نظر گرفته می شود.
چکمه های بالای ران فوق العاده هستند، به خصوص در مورد زنانی که پاهای بلندتری دارند: «هرچه کوتاه تر باشید، هنگام پوشیدن کفش هایی که به بالای زانو ختم می شود، پاهایتان از بالای چکمه کمتر دیده می شود و پاشنه بسیار بلند به ایجاد توهم بلندی قد کمک می کند، اما زمانی که چکمه بسیار بیشتر از پا دیده می شود، شما را از نظر دیداری کوتاه نشان می دهد. »
چکمه های چرمی توری در تمام دوران ویکتوریا برای زنان مد بودند. در پایان قرن نوزدهم، چکمه های چرمی بنددار تا بالای زانو در میان روسپی های لندن به یک ترند تبدیل شده بود که می خواستند سبکی را داشته باشند که برای فتیشیست های پا و مشتریان علاقه مند به یافتن یک سلطه گر جذاب باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچکمه های بالای ران از موادی از انواع چرم گرفته تا مواد مصنوعی مختلف ( از جمله پلی وینیل کلراید، پلی اورتان یا لاتکس ) تا پارچه های مختلف ( مانند ابریشم یا میکروفیبر پلی استر ) ساخته می شوند. بسیاری از آنها دارای زیپ هستند، اما برخی به صورت چکمه های کشی طراحی شده اند. ارتفاع پاشنه آنها متفاوت است، اما بیشتر مدل ها یا با کف صاف هستند یا با پاشنه های بزرگتر از ۳ اینچ ( ۷٫۵ ) سانتی متر هستند ) . مدل های پاشنه از میخی فلزی گرفته تا کلفت متفاوت است. مانند سایر چکمه ها، آنها همچنین می توانند پلت فرم لژ کفش داشته باشند.
چکمه های بالای ران مورد توجه و علاقه بسیاری افراد با گرایش اروتیسم یا کینک می باشد. آنها به عنوان لباس فتیش در فتیشیسم چکمه و فتیشیسم کفش استفاده می شوند. چکمه های بالای ران ارزان تر اغلب توسط روسپی ها و مدل های زن حرفه ای پوشیده می شوند، بنابراین بسیاری از مردم آن ها را نماد چنین مشاغلی می دانند. به دلیل دومی، آنها اغلب با سادومازوخیسم همراه هستند. با این وجود، آنها اغلب توسط طراحان لباس رده بالا به فروش می رسند، شاید به دلیل اروتیسم ضمنی. چکمه های بلند بالای ران توسط بسیاری نماد قدرت، اقتدار و جذابیت جنسی زنان در نظر گرفته می شود.
چکمه های بالای ران فوق العاده هستند، به خصوص در مورد زنانی که پاهای بلندتری دارند: «هرچه کوتاه تر باشید، هنگام پوشیدن کفش هایی که به بالای زانو ختم می شود، پاهایتان از بالای چکمه کمتر دیده می شود و پاشنه بسیار بلند به ایجاد توهم بلندی قد کمک می کند، اما زمانی که چکمه بسیار بیشتر از پا دیده می شود، شما را از نظر دیداری کوتاه نشان می دهد. »
چکمه های چرمی توری در تمام دوران ویکتوریا برای زنان مد بودند. در پایان قرن نوزدهم، چکمه های چرمی بنددار تا بالای زانو در میان روسپی های لندن به یک ترند تبدیل شده بود که می خواستند سبکی را داشته باشند که برای فتیشیست های پا و مشتریان علاقه مند به یافتن یک سلطه گر جذاب باشد.
wiki: چکمه های بالای زانو