چوق الف
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
چوق الف یا بوک مارک ( به انگلیسی: Bookmark ) نشانه ای است از جنس کاغذ، پارچه، چرم یا هر شی دیگری که حد خوانده شده از یک کتاب را برای مراجعه بعدی خواننده مشخص می کند. خیلی از کتب به صورت پیش فرض خودشان چوق الف سر خود دارند که همان ربان معمولا قرمز رنگی است که از داخل به بدنه کتاب متصل می شود.
بهتر است در انتخاب از کالایی که رنگ شده یا ضخامت بالایی داشته و ردی از خود بر کتاب به جای می گذارد خودداری کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهتر است در انتخاب از کالایی که رنگ شده یا ضخامت بالایی داشته و ردی از خود بر کتاب به جای می گذارد خودداری کرد.
wiki: چوق الف
پیشنهاد کاربران
چوب یا مقوایی است که لای کتاب می گذارند یا هنگام کتاب خواندن آن را پایین قسمت در حال مطالعه حرکت می دهند. مستوفی در شرح زندگانی من آورده است: ( چوب الف را روی کلمات می گرداندم و جملۀ عربی و شعر فارسی را تکرار می کردم ) .
... [مشاهده متن کامل]
( چوب الف ) در شعر ( یار دبستانی ) نیز به کار رفته است: �یار دبستانی من، با من و همراه منی / چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی�. طبق این شعر احتمالاً از چوب الف برای تنبیه هم استفاده می شده.
�از روی پاتختی یک چوب الف چرمی برداشت، لای کتاب گذاشت� ( ناصر ایرانی، زنده باد مرگ ) .
ایرج افشار احتمال می دهد که این واژه مربوط به فارسی تهرانی باشد: �اما آنچه من می دانم در تهران به نشانی که لای کتاب یا دفتر می نهادند چوغ ( = چوب ) الف می گفتند�
در فارسی کهن ترکیب �چوب حرفی� در همین معنا به کار می رفته است. در فرهنگ چراغ هدایت چنین آمده: �چوب حرفی: چوبی باریک که به دست طفلان دهند تا آن را بر سطور گذاشته، خوانند برای محافظت خط کتاب. [محسن] تأثیر گوید، بیت: ادیب عشق تو در غورگی که پیرم کرد / عصای پیریِ من بود چوب حرفیِ من.
چوب الف/چوق الف: bookmark.
... [مشاهده متن کامل]
( چوب الف ) در شعر ( یار دبستانی ) نیز به کار رفته است: �یار دبستانی من، با من و همراه منی / چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی�. طبق این شعر احتمالاً از چوب الف برای تنبیه هم استفاده می شده.
�از روی پاتختی یک چوب الف چرمی برداشت، لای کتاب گذاشت� ( ناصر ایرانی، زنده باد مرگ ) .
ایرج افشار احتمال می دهد که این واژه مربوط به فارسی تهرانی باشد: �اما آنچه من می دانم در تهران به نشانی که لای کتاب یا دفتر می نهادند چوغ ( = چوب ) الف می گفتند�
در فارسی کهن ترکیب �چوب حرفی� در همین معنا به کار می رفته است. در فرهنگ چراغ هدایت چنین آمده: �چوب حرفی: چوبی باریک که به دست طفلان دهند تا آن را بر سطور گذاشته، خوانند برای محافظت خط کتاب. [محسن] تأثیر گوید، بیت: ادیب عشق تو در غورگی که پیرم کرد / عصای پیریِ من بود چوب حرفیِ من.
چوب الف/چوق الف: bookmark.