قدمت ماهیگیری و استفاده از تجهیزات مربوط به این حرفه توسط محققین و تاریخ شناسان به اندازه تاریخ تمدن بشری تخمین زده می شود و کشورهای آسیای شرقی بنیانگذاران به کارگیری چوبهای ماهیگیری در جهان هستند و این اکتشاف معطوف می شود به زمان کشف نی ها به عنوان یک میله طبیعی مستحکم و منعطف.
امروزه با پیشرفت دانش فنی و ارتقاء سبکهای ماهیگیری شاهد ظهور چوبهای ماهیگیری تخصصی در اشکال متنوع و متریال پیشرفته با قابلیتهای مختلف هستیم البته تقسیم بندی چوبها در یک چهارچوب واحد میسر نیست و کمپانیهای تولید کننده چوبهای ماهیگیری بر اساس کاربرد، جنس و اکشن چوبها تقسیم بندی های متفاوتی ارائه نموده اند.
بطور کلی ساختار و اجزای تشکیل دهنده بدنه یک چوب ماهیگیری عبارت است از :
A – میله ( تلسکوپی ، یک تیکه ، چند تیکه )
B – دسته ( جنس روکش چوب پنبه ، الیاف مصنوعی، فوم و فلزی )
C – حلقه یا رینگ عبور نخ ( چینی، سرامیک ، فایبر گلاس و استیل )
D – محل نصب چرخ یا فیکسرچرخ ( رو به پایین، رو به بالا جهت اتصال چرخهای بیت کستینگ )
ماهی گرفتن با چوب ماهیگیری توسط یک چوب و یک قلاب :
چوب ماهیگیری که به آن میله ماهیگیری و گاه قلاب ماهیگیری هم گفته می شود میله ای بلند و انعطاف پذیر برای ماهیگیری است. ساده ترین شکل چوب ماهیگیری، یک شاخه یا نی ساده و بلند است که با نخ ماهیگیری به قلاب ماهیگری وصل می شود. طول چوب ماهیگیری می تواند متفاوت باشد و معمولاً بین ۶۰ سانتیمتر و گاه تا ۶ متر است. از طعمه برای ماهیگیری استفاده می شود.
به طور سنتی چوب ماهیگیری از خیزران ( نی یا بامبو ) ساخته می شده است اما امروزه از پشم شیشه یا فیبر کربن تقویت شده هم برای تولید چوب ماهیگیری استفاده می شود.
بر خلاف تور ماهیگیری که معمولاً برای امرار معاش و ماهیگیری تجاری استفاده می شود، چوب ماهیگیری وسیله ای برای ماهیگیری تفریحی است و انواع و اکشن های مختلفی دارد.
با قضاوت از روی کتیبه هایی که قدمت آن ها به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد[ ۱] می رسد، سابقه استفاده از چوب ماهیگیری به مصر و چین و یونان و ترینیداد و توباگو، رم و انگلستان قرون وسطی می رسد.
تولیدکنندگان چوب ماهیگیری از چند معیار برای تفکیک انواع چوب ماهیگیری استفاده می کنند که شامل قدرت، عملکرد، وزن میله، وزن قلاب و تعداد قطعات می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه با پیشرفت دانش فنی و ارتقاء سبکهای ماهیگیری شاهد ظهور چوبهای ماهیگیری تخصصی در اشکال متنوع و متریال پیشرفته با قابلیتهای مختلف هستیم البته تقسیم بندی چوبها در یک چهارچوب واحد میسر نیست و کمپانیهای تولید کننده چوبهای ماهیگیری بر اساس کاربرد، جنس و اکشن چوبها تقسیم بندی های متفاوتی ارائه نموده اند.
بطور کلی ساختار و اجزای تشکیل دهنده بدنه یک چوب ماهیگیری عبارت است از :
A – میله ( تلسکوپی ، یک تیکه ، چند تیکه )
B – دسته ( جنس روکش چوب پنبه ، الیاف مصنوعی، فوم و فلزی )
C – حلقه یا رینگ عبور نخ ( چینی، سرامیک ، فایبر گلاس و استیل )
D – محل نصب چرخ یا فیکسرچرخ ( رو به پایین، رو به بالا جهت اتصال چرخهای بیت کستینگ )
ماهی گرفتن با چوب ماهیگیری توسط یک چوب و یک قلاب :
چوب ماهیگیری که به آن میله ماهیگیری و گاه قلاب ماهیگیری هم گفته می شود میله ای بلند و انعطاف پذیر برای ماهیگیری است. ساده ترین شکل چوب ماهیگیری، یک شاخه یا نی ساده و بلند است که با نخ ماهیگیری به قلاب ماهیگری وصل می شود. طول چوب ماهیگیری می تواند متفاوت باشد و معمولاً بین ۶۰ سانتیمتر و گاه تا ۶ متر است. از طعمه برای ماهیگیری استفاده می شود.
به طور سنتی چوب ماهیگیری از خیزران ( نی یا بامبو ) ساخته می شده است اما امروزه از پشم شیشه یا فیبر کربن تقویت شده هم برای تولید چوب ماهیگیری استفاده می شود.
بر خلاف تور ماهیگیری که معمولاً برای امرار معاش و ماهیگیری تجاری استفاده می شود، چوب ماهیگیری وسیله ای برای ماهیگیری تفریحی است و انواع و اکشن های مختلفی دارد.
با قضاوت از روی کتیبه هایی که قدمت آن ها به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد[ ۱] می رسد، سابقه استفاده از چوب ماهیگیری به مصر و چین و یونان و ترینیداد و توباگو، رم و انگلستان قرون وسطی می رسد.
تولیدکنندگان چوب ماهیگیری از چند معیار برای تفکیک انواع چوب ماهیگیری استفاده می کنند که شامل قدرت، عملکرد، وزن میله، وزن قلاب و تعداد قطعات می شود.
wiki: چوب ماهیگیری