چهارقلوی رابرت ( انگلیسی: Robert's Quartet ) ، یک گروه کهکشان به هم فشرده است که حدوداً ۱۶۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله داشته و در حال برخورد و ادغام هستند. این گروه کهکشانی در صورت فلکی سیمرغ واقع شده و شامل خانواده ای با چهار کهکشان بسیار متفاوت است. این چهارقلو شامل ان جی سی ۸۷، ان جی سی ۸۸، ان جی سی ۸۹ و ان جی سی ۹۲ بوده و در دهه ۱۸۳۰ توسط جان هرشل کشف شد. ان جی سی ۱۰۱ نیز عضو آزادانه این گروه است.
این چهارقلو یکی از بهترین نمونه های گروه های کهکشانی به هم فشرده است. چرا که چنین گروهایی حاوی چهار تا هشت کهکشان در منطقه ای بسیار کوچک بوده و برای انجام مطالعات علمی در مورد تعامل کهکشان ها و تأثیر آن ها به ویژه بر تشکیل ستارگان عالی هستند. قدر ظاهری این مجموعه، تقریباً ۱۳ بوده و درخشان ترین عضو آن نیز دارای قدر ظاهری ۱۴ است. چهار کهکشان این گروه در آسمان، در دایره ای به شعاع ۱٬۶ دقیقه قوسی قرار دارند که متناظر ۷۵٬۰۰۰ سال نوری است. این چهارقلو توسط هالتون آرپ و بری اف. مادور نامگذاری شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین چهارقلو یکی از بهترین نمونه های گروه های کهکشانی به هم فشرده است. چرا که چنین گروهایی حاوی چهار تا هشت کهکشان در منطقه ای بسیار کوچک بوده و برای انجام مطالعات علمی در مورد تعامل کهکشان ها و تأثیر آن ها به ویژه بر تشکیل ستارگان عالی هستند. قدر ظاهری این مجموعه، تقریباً ۱۳ بوده و درخشان ترین عضو آن نیز دارای قدر ظاهری ۱۴ است. چهار کهکشان این گروه در آسمان، در دایره ای به شعاع ۱٬۶ دقیقه قوسی قرار دارند که متناظر ۷۵٬۰۰۰ سال نوری است. این چهارقلو توسط هالتون آرپ و بری اف. مادور نامگذاری شده است.
wiki: چهارقلوی رابرت