چهار بیماری بزرگ ژاپن

چهار بیماری بزرگ ژاپن اشاره به گروهی از بیماری های ساخته دست بشر دارد که همگی در اثر آلودگی محیطی ناشی از حمل نادرست زباله های صنعتی توسط شرکت های ژاپنی ایجاد شدند. اولین مورد مشاهده این دسته از بیماری ها در سال ۱۹۱۲ و سه مورد دیگر، در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ مشاهده شدند. [ ۱]
استفاده از عدد چهار اشاره به تعداد این رویدادها و بیماری ها دارد که از مشهورترین آنها، می توان به بیماری میناماتا و بیماری نیگاتا میناماتا اشاره کرد. تمامی این چهار مورد، نوعی بیماری در اثر آلودگی محیطی بودند که اولین بار در کشور ژاپن مشاهده شدند.
با توجه به طرح دعوی قضایی، نامورسازی و سایر اقدامات علیه شرکت های مسئول آلودگی و همچنین ایجاد آژانس محیط زیست ژاپن در سال ۱۹۷۱، افزایش آگاهی عمومی و تغییر در شیوه های صنعتی، میزان بروز این نوع بیماری ها پس از دهه ۱۹۷۰ به سرعت کاهش یافت. [ ۲]
بیماری ایتای - ایتای اولین بار در سال ۱۹۱۲ در استان تویاما ژاپن رخ داد. اصطلاح ایتای - ایتای توسط مردم محلی برای دردهای شدید ستون فقرات مفاصل به کار برده شد. نام این بیماری «ایتای - ایتای» داده شد زیرا این عبارتی بود که افراد مبتلا اغلب فریاد می زدند.
علت بیماری ایتای - ایتای مسمومیت با کادمیوم در آب آشامیدنی حوضه رود جینزو تعیین شد. منبع کادمیوم و ایجاد مسمومیت در آب از شرکت معدن میتسویی شروع شد. معدن میتسویی در سال ۱۹۱۰ شروع به تخلیه کادمیوم به داخل رود جینزو کرد. فلز کادمیوم رودخانه را مسموم کرد و در نتیجه، منبع آب مردم محلی را مسموم کرد. در نهایت، باعث شد هر فردی که آن آب را می نوشید یا غذایی می خورد که با آب آلوده به کادمیم رشد کرده است، مانند برنج، علائم بیماری ایتای - ایتای را نشان می داد.
اولین علائم بیماری ایتای - ایتای درد ستون فقرات و پا بود. با این حال، با پیشرفت بیماری، علائم جدیدتری گزارش شدند. این علائم عبارتند از:[ ۳]
• درد شدید بدن
• شکستگی استخوان در اثر ضربه های خفیف
• مشکلات اسکلتی ( بدشکلی اسکلت )
• کم خونی
• اختلالات کلیوی
اکثر افراد مبتلا به بیماری ایتای - ایتای در رختخواب محصور بودند زیرا راه رفتن باعث شکستگی استخوان و درد شدید می شد. ساکنان مناطق اطراف که از این بیماری آسیب دیده بودند در سال ۱۹۶۸ علیه شرکت معدن میتسویی شکایت کردند. شرکت میتسویی اعتراف کرد که بیماری ایتای - ایتای ناشی از تخلیه کادمیم آنها به رود جینزو است. میتسویی موظف شد هزینه های بازیابی زمین را بپردازد و به این معنی بود که ساکنان منطقه باید اطمینان حاصل می کردند که زمین مسموم شده به حالت امن و قابل کشت باز خواهد گشت.