چله نشستن

لغت نامه دهخدا

چله نشستن. [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ن ِ ش َ / ش ِ ت َ ]( مص مرکب ) بقصد ریاضت و عبادت. معتکف چله خانه شدن. برای انجام ریاضات و عبادات چهل روزه ، گوشه انزوا گرفتن. ترک لذایذ دنیوی گفتن و در گوشه خلوتی بعبادت و ریاضت مشغول شدن. مراسم و آداب چله مخصوص مرتاضان و درویشان را به جای آوردن. و رجوع به چله و چله نشستن شود. || در تداول عامه ، کنایه از خانه نشستن و کم معاشرت بودن و از دوستان کناره گرفتن است ؛ چنانگه گویند: فلان کس چله نشسته ، یعنی کمتر از خانه بیرون می آید و با رفقا و دوستان معاشرت نمیکند.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بقصد عبادت و ریاضت چله داشتن در چله خانه معتکف شدن .

فرهنگ معین

( ~. نِ شَ تَ ) (مص ل . ) مدت چهل روز به عبادت و ریاضت پرداختن .

پیشنهاد کاربران

بپرس