در علم ترمودینامیک ، چرخه اریکسون نام چرخه ای است که به نام جان اریکسون نامگذاری شده است. جان اریکسون بسیاری ازموتورهای حرارتی منحصر به فرد را براساس چرخه های مختلف ترمودینامیکی طراحی و ساخته است. اعتبار او به خاطر اختراع دو چرخه موتورحرارتی منحصربه فرد و توسعه موتورهای عملیاتی براساس این چرخه هاست. اولین چرخه او اکنون به عنوان چرخه بسته برایتون شناخته می شود، درحالی که چرخه دوم او چرخه اریکسون نامیده میشود. اریکسون از معدود کسانی است که هر دو موتورهای با سیکل باز و بسته را ساخت.
در این چرخه، چهار فرایند ایده آل ترمودینامیکی به صورت زیر اتفاق می افتد:
فرایند ۱ تا ۲: تراکم هم دمای هوا
فرایند ۲ تا ۳: احتراق ( سوزش ) هم فشار
فرایند ۳ تا ۴: انبساط هم دمای هوا
فرایند ۴ تا ۱: انتقال گرمای هم فشار به محیط بیرون
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «چرخه اریکسون». در دانشنامهٔ ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی شده در ۷ مارس ۲۰۱۲.
چرخه اتو و دیزلِ ایده آل کاملا برگشت پذیر نیستند، زیرا شامل انتقال حرارت از طریق یک اختلاف دمای محدود در طی فرآیند هم حجم / هم فشار است و در فرآیندهای هم حجم گرما از دست میدهد.
برگشت ناپذیری فوق نشان میدهد که بازده حرارتی این چرخه ها کمتر از موتور کارنویی است که درهمان محدوده ی دمایی کار میکند.
یکی از دیگر چرخه ها که در آن فرآیند گرفتن و از دست دادن گرما در فشار ثابت انجام می شود ، چرخه اریکسون است.
چرخه اریکسون یک نسخه تغییر یافته از چرخه کارنو است که در آن دو فرایند آیزنتروپیک در چرخه کارنو، توسط دو فرآیند فشار ثابت بازیاب جایگزین می شود.
چرخه اریکسون اغلب با چرخه استرلینگ مقایسه می شود، زیرا طراحی موتور ( engine ) های هر دو سیکل از نوع موتورهای احتراق خارجی با بازیاب است.
شاید چرخه اریکسون بیشتر شبیه به موتور دو کاره ( double acting ) استرلینگ است که در آن پیستون متحرک نیز به عنوان پیستون قدرت عمل می کند. ( موتور استرلینگ از نوع بتا )
از لحاظ تئوری، هر دو این چرخه ها دارای بازده ایده آل هستند که بالاترین بازده با توجه به قانون دوم ترمودینامیک است.
شناخته شده ترین چرخه ایده آل چرخه کارنو است، اگر چه موتور کارنو هنوز اختراع نشده است.
کارایی تئوری برای هردو چرخه اریکسون و استرلینگ با بازیاب که درمحدوده ی دمایی برابر کار میکنند با کارایی سیکل کارنو با محدوده ی مشابه برابر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این چرخه، چهار فرایند ایده آل ترمودینامیکی به صورت زیر اتفاق می افتد:
فرایند ۱ تا ۲: تراکم هم دمای هوا
فرایند ۲ تا ۳: احتراق ( سوزش ) هم فشار
فرایند ۳ تا ۴: انبساط هم دمای هوا
فرایند ۴ تا ۱: انتقال گرمای هم فشار به محیط بیرون
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «چرخه اریکسون». در دانشنامهٔ ویکی پدیای انگلیسی، بازبینی شده در ۷ مارس ۲۰۱۲.
چرخه اتو و دیزلِ ایده آل کاملا برگشت پذیر نیستند، زیرا شامل انتقال حرارت از طریق یک اختلاف دمای محدود در طی فرآیند هم حجم / هم فشار است و در فرآیندهای هم حجم گرما از دست میدهد.
برگشت ناپذیری فوق نشان میدهد که بازده حرارتی این چرخه ها کمتر از موتور کارنویی است که درهمان محدوده ی دمایی کار میکند.
یکی از دیگر چرخه ها که در آن فرآیند گرفتن و از دست دادن گرما در فشار ثابت انجام می شود ، چرخه اریکسون است.
چرخه اریکسون یک نسخه تغییر یافته از چرخه کارنو است که در آن دو فرایند آیزنتروپیک در چرخه کارنو، توسط دو فرآیند فشار ثابت بازیاب جایگزین می شود.
چرخه اریکسون اغلب با چرخه استرلینگ مقایسه می شود، زیرا طراحی موتور ( engine ) های هر دو سیکل از نوع موتورهای احتراق خارجی با بازیاب است.
شاید چرخه اریکسون بیشتر شبیه به موتور دو کاره ( double acting ) استرلینگ است که در آن پیستون متحرک نیز به عنوان پیستون قدرت عمل می کند. ( موتور استرلینگ از نوع بتا )
از لحاظ تئوری، هر دو این چرخه ها دارای بازده ایده آل هستند که بالاترین بازده با توجه به قانون دوم ترمودینامیک است.
شناخته شده ترین چرخه ایده آل چرخه کارنو است، اگر چه موتور کارنو هنوز اختراع نشده است.
کارایی تئوری برای هردو چرخه اریکسون و استرلینگ با بازیاب که درمحدوده ی دمایی برابر کار میکنند با کارایی سیکل کارنو با محدوده ی مشابه برابر است.
wiki: چرخه اریکسون