چتایی، جوت یا کنف هندی نوعی گیاه طویل، نرم و برّاق است که می تواند به صورت نخی مستحکم درآید. این گیاه به صورت سالانه کاشت و برداشت می شود و در آب و هوای گرم ( ۴۰–۲۰ درجهٔ سانتیگراد ) و مرطوب ( ۸۰٪–۷۰ ) و بارندگی هفتگی به میزان ۸–۵ سانتیمتر رشد می یابد. بزرگ ترین تولیدکنندگان چتایی هند و بنگلادش هستند.
گیاه جوت می تواند تا ارتفاع ۳ متر رشد کند. این گیاه در درجه اول از مواد سلولزی ( جزء اصلی فیبر گیاهی ) و لیگنین ( جزء اصلی الیاف چوب ) تشکیل شده است و شامل بخش هایی چون ساقه، پوست، برگ و میوه می باشد. از ساقهٔ چوبی آن برای سوخت و حتی در صنعت کاغذسازی استفاده می کنند. در پوست ساقه آن، لایه ای از الیافی نرم دیده می شود که نخ جوت از آن به دست می آید. چوبِ میانیِ آن نیز استوانهٔ نسبتاً قطوری از الیاف چوبیِ کوتاه می باشد که در وسطِ آن مغز چوب پنبه مانندی وجود دارد و برگ های آن نیز در بعضی موارد ( به ویژه برای دام ) مصرف خوراکی دارد. میوهٔ آن کپسول لوکولیسید تخم مرغی شکل، نوک تیز، کُرک دار و اندازهٔ آن تقریباً نصف کاسبرگ است و هر کپسول دارای ۵ برچه است که درون هر برچه دست کم یک دانه وجود دارد. بذر آن دارای ۲۰ درصد روغن خوراکی می باشد. از بخش های پایینی این گیاه نیز برای تولید محصولات کنفی با کیفیت پایین تر و ارزان تر استفاده می شود.
چتایی تجاری دارای رنگ زرد و قهوه ای متمایل به خاکستری است و شفافیت ابریشم را دارد. انواع مرغوب چتایی زیر دست نرم و صاف دارند. سطح قاعده آن زیر میکروسکوپ به صورت پنج ضلعی یا شش ضلعی و اندازهٔ آن ۶ تا ۲۰ میکرون است. از این لیف در ساخت گونی و طناب استفاده می کنند.
محصولات جوت ۱۰۰٪ قابل تجزیه است، در نتیجه، به لحاظ زیست محیطی دوستدار طبیعت می باشد. به دلیل دارا بودن الیاف طبیعی و خاصیت درخشندگی آن، به «الیاف طلایی» نیز شهرت دارد. از آنجایی که جوت دارای مصرف جهانی، تولید بالا و موارد استفادهٔ متنوع می باشد، بعد از کتان، دومین رتبه را در میان الیاف گیاهی به خود اختصاص داده است.
از فواید آن می توان به خواص عایق بودن و ضد الکتریسیته ساکن بودن ( به دلیل رساناییِ حرارتیِ کم ) اشاره کرد. همچنین می تواند با دیگر الیافِ طبیعی یا مصنوعی ترکیب شود.
مهم ترین موارد استفاده جوت در تولید پرده، پوشش صندلی، فرش، قالیچه، عدل پنبه و صنعت تولید پارچه است. اصطلاح صنعتی برای الیاف جوت، جوت خام است. بزرگ ترین تولیدکنندگان جوت، هند و بنگلادش هستند. در واقع هند به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده نخ جوت با بیش از ۷۶ کارخانه بوده و سپس بنگلادش با بیش از ۷۰ کارخانه رتبه دوم تولید نخ کنف را دارا می باشد. همچنین کشور بنگلادش به علت موقعیت جغرافیایی و آب و هوای مناسب بزرگ ترین پرورش دهنده جوت خام می باشد. از دیگر تولیدکنندگان آن می توان به کشورهایی چون چین، میانمار، ازبکستان، نپال، ویتنام، زیمبابوه، مصر و تایلند اشاره کرد. تولید کنف خام و تولید نخ جوت در ایران نیز سابقاً رواج در شمال کشور ( رشت ) رواج داشته که در سالهای اخیر به دلیل مقرون به صرفه نبودن متوقف شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگیاه جوت می تواند تا ارتفاع ۳ متر رشد کند. این گیاه در درجه اول از مواد سلولزی ( جزء اصلی فیبر گیاهی ) و لیگنین ( جزء اصلی الیاف چوب ) تشکیل شده است و شامل بخش هایی چون ساقه، پوست، برگ و میوه می باشد. از ساقهٔ چوبی آن برای سوخت و حتی در صنعت کاغذسازی استفاده می کنند. در پوست ساقه آن، لایه ای از الیافی نرم دیده می شود که نخ جوت از آن به دست می آید. چوبِ میانیِ آن نیز استوانهٔ نسبتاً قطوری از الیاف چوبیِ کوتاه می باشد که در وسطِ آن مغز چوب پنبه مانندی وجود دارد و برگ های آن نیز در بعضی موارد ( به ویژه برای دام ) مصرف خوراکی دارد. میوهٔ آن کپسول لوکولیسید تخم مرغی شکل، نوک تیز، کُرک دار و اندازهٔ آن تقریباً نصف کاسبرگ است و هر کپسول دارای ۵ برچه است که درون هر برچه دست کم یک دانه وجود دارد. بذر آن دارای ۲۰ درصد روغن خوراکی می باشد. از بخش های پایینی این گیاه نیز برای تولید محصولات کنفی با کیفیت پایین تر و ارزان تر استفاده می شود.
چتایی تجاری دارای رنگ زرد و قهوه ای متمایل به خاکستری است و شفافیت ابریشم را دارد. انواع مرغوب چتایی زیر دست نرم و صاف دارند. سطح قاعده آن زیر میکروسکوپ به صورت پنج ضلعی یا شش ضلعی و اندازهٔ آن ۶ تا ۲۰ میکرون است. از این لیف در ساخت گونی و طناب استفاده می کنند.
محصولات جوت ۱۰۰٪ قابل تجزیه است، در نتیجه، به لحاظ زیست محیطی دوستدار طبیعت می باشد. به دلیل دارا بودن الیاف طبیعی و خاصیت درخشندگی آن، به «الیاف طلایی» نیز شهرت دارد. از آنجایی که جوت دارای مصرف جهانی، تولید بالا و موارد استفادهٔ متنوع می باشد، بعد از کتان، دومین رتبه را در میان الیاف گیاهی به خود اختصاص داده است.
از فواید آن می توان به خواص عایق بودن و ضد الکتریسیته ساکن بودن ( به دلیل رساناییِ حرارتیِ کم ) اشاره کرد. همچنین می تواند با دیگر الیافِ طبیعی یا مصنوعی ترکیب شود.
مهم ترین موارد استفاده جوت در تولید پرده، پوشش صندلی، فرش، قالیچه، عدل پنبه و صنعت تولید پارچه است. اصطلاح صنعتی برای الیاف جوت، جوت خام است. بزرگ ترین تولیدکنندگان جوت، هند و بنگلادش هستند. در واقع هند به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده نخ جوت با بیش از ۷۶ کارخانه بوده و سپس بنگلادش با بیش از ۷۰ کارخانه رتبه دوم تولید نخ کنف را دارا می باشد. همچنین کشور بنگلادش به علت موقعیت جغرافیایی و آب و هوای مناسب بزرگ ترین پرورش دهنده جوت خام می باشد. از دیگر تولیدکنندگان آن می توان به کشورهایی چون چین، میانمار، ازبکستان، نپال، ویتنام، زیمبابوه، مصر و تایلند اشاره کرد. تولید کنف خام و تولید نخ جوت در ایران نیز سابقاً رواج در شمال کشور ( رشت ) رواج داشته که در سالهای اخیر به دلیل مقرون به صرفه نبودن متوقف شده است.
wiki: چتایی