پیک گیتار نوعی زخمه است که برای نوازندگی گیتار طراحی شده است. در طول زمان، پیک گیتار از جنس های مختلفی چون پلاستیک، رزین، فلز، شیشه، پولک لاک پشت، چوب، نمد یا سنگ تهیه شده است. پیک ها اکثراً در قالب همسان به شکل یک مثلث متساوی الساقین کشیده که دو وجه بالای آن شبیه به هم و وجه دیگر کمی تیزتر و با زاویه کمتری هست شناخته می شوند. این شکل پیک، شناخته ترین نوع آن است اگرچه که اشکال دیگری هم برای پیک طراحی و ساخته شده است.
در گذشته نوازندگان گیتار پیک گیتار را از چوب، کهربا، استخوان، سنگ یا حتی عاج می ساختند تا بتواند شکل دلخواه خود را برای پیک داشته باشند. ولی امروزه این گونه پیک ها دیگر رایج نیستند و پیک هایی از جنس پلاستیک جایگزین آنان شده است. اولین بار ایده پیک گیتار از جنس پلاستیک توسط شرکت دی اندریاس پیکز عملی شد. ایده ساخت این گونه پیک ها توسط لوئیجی اس آر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد.
آنها پس از عملی شدن طرح خود محصولات خود را با شماره گذاری طبقه بندی کردند. پیک شماره ۳۵۱ شناخته ترین و محبوبترین آن ها بود و همچنین ۳۴۶ که شبیه یک مثلث متساوی الاضلاع است و امروز بیشتر نوازندگان گیتار باس از آن استفاده می کنند یا پیک شماره ۳۵۸ که پیک نسبتاً کوچکی است که معمولاً نوازندگان گیتار سبک جاز از آن استفاده می کنند. همچنین شرکت دی اندریاس پیکز اولین شرکت سازنده پیک گیتار بود که برای مشتریان پیک های ویژه مخصوص به خودشان را تولید کرد. آن ها با چاپ نام و نشان آن نوازنده یا گروه بر روی پیک گیتار، پیکی ویژه آن نوازنده را تولید می کردند که اصطلاحاً بدان «کاستم پیک» گفته می شود. اولین مشتری آن ها برای این گونه پیک ها، نیک لوکاس در اوایل دههٔ ۳۰ میلادی بود.
پیک گیتار را همچنین می توان بر اساس ضخامتی که دارد دسته بندی کرد و از این لحاظ مدل های گوناگون پیک با ضخامت های گوناگون وجود دارند که هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده می شوند. پیک هایی که ضخامت کمتری دارند، انعطاف بیشتری دارند و معمولاً برای نوازندگی سولو توسط نوازندگان گیتار لید استفاده می شود. البته هیچ قطعیت در این زمینه وجود ندارد و معمولاً این نوازندگان هستند که پیک خود را انتخاب می کنند.
نوازندگان گیتار الکتریک در سبک های راک و هوی متال این را می دانند که پیک های نازک تر صداهای قوی تر، پرتر و غیرقابل کنترل تری را باعث می شوند و در عوض پیک هایی با ضخامت بیشتر ( هوی یا اکسترا هوی ) صداهای ظریف و قابل کنترل تری را تولید می کنند. و همین امر باعث شده تا نوازندگان گیتار بنابه وظیفه ای که در نوازندگی دارند نوع پیک خود را انتخاب کنند. معمولاً نوازندگان در سبک های هوی متال و پاور متال، پیک هایی با ضخامت بیشتر را انتخاب می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر گذشته نوازندگان گیتار پیک گیتار را از چوب، کهربا، استخوان، سنگ یا حتی عاج می ساختند تا بتواند شکل دلخواه خود را برای پیک داشته باشند. ولی امروزه این گونه پیک ها دیگر رایج نیستند و پیک هایی از جنس پلاستیک جایگزین آنان شده است. اولین بار ایده پیک گیتار از جنس پلاستیک توسط شرکت دی اندریاس پیکز عملی شد. ایده ساخت این گونه پیک ها توسط لوئیجی اس آر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد.
آنها پس از عملی شدن طرح خود محصولات خود را با شماره گذاری طبقه بندی کردند. پیک شماره ۳۵۱ شناخته ترین و محبوبترین آن ها بود و همچنین ۳۴۶ که شبیه یک مثلث متساوی الاضلاع است و امروز بیشتر نوازندگان گیتار باس از آن استفاده می کنند یا پیک شماره ۳۵۸ که پیک نسبتاً کوچکی است که معمولاً نوازندگان گیتار سبک جاز از آن استفاده می کنند. همچنین شرکت دی اندریاس پیکز اولین شرکت سازنده پیک گیتار بود که برای مشتریان پیک های ویژه مخصوص به خودشان را تولید کرد. آن ها با چاپ نام و نشان آن نوازنده یا گروه بر روی پیک گیتار، پیکی ویژه آن نوازنده را تولید می کردند که اصطلاحاً بدان «کاستم پیک» گفته می شود. اولین مشتری آن ها برای این گونه پیک ها، نیک لوکاس در اوایل دههٔ ۳۰ میلادی بود.
پیک گیتار را همچنین می توان بر اساس ضخامتی که دارد دسته بندی کرد و از این لحاظ مدل های گوناگون پیک با ضخامت های گوناگون وجود دارند که هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده می شوند. پیک هایی که ضخامت کمتری دارند، انعطاف بیشتری دارند و معمولاً برای نوازندگی سولو توسط نوازندگان گیتار لید استفاده می شود. البته هیچ قطعیت در این زمینه وجود ندارد و معمولاً این نوازندگان هستند که پیک خود را انتخاب می کنند.
نوازندگان گیتار الکتریک در سبک های راک و هوی متال این را می دانند که پیک های نازک تر صداهای قوی تر، پرتر و غیرقابل کنترل تری را باعث می شوند و در عوض پیک هایی با ضخامت بیشتر ( هوی یا اکسترا هوی ) صداهای ظریف و قابل کنترل تری را تولید می کنند. و همین امر باعث شده تا نوازندگان گیتار بنابه وظیفه ای که در نوازندگی دارند نوع پیک خود را انتخاب کنند. معمولاً نوازندگان در سبک های هوی متال و پاور متال، پیک هایی با ضخامت بیشتر را انتخاب می کنند.
wiki: پیک گیتار