پیوند کلیه

پیوند کلیه ( به انگلیسی: Kidney transplantation ) یا پیوند رنال ( به انگلیسی: Renal transplantation ) عبارت است از کارگذاری کلیهٔ انسان از شخصی به شخص دیگر. یک پیوند موفق می تواند عمر فرد دریافت کننده را طولانی کند و کیفیت زندگی را بسیار بهبود ببخشد. بیمار از محدودیت های دیالیز و از تظاهرات برگشت پذیر اورمی خلاص می شود. نزدیک به ۹۰٪ از تمام بیماران در حالی پیوند کلیه را دریافت می کنند که کلیه های خودشان نیز سر جایشان قرار دارند. [ ۱]
نارسایی غیرقابل بازگشت کلیوی[ ۲] در مراحل پیشرفته ( GFR< 15ml/min/1. 73 sq. m ) به هر دلیل مانند دیابت، فشارخون بالا، عفونت، بیماری کلیه پلی کیستیک، تروما و گلومرولواسکلروز فوکال سگمنتال ( FSGS ) .
بیشتر بیماری های کلیوی به نفرونها که بخش های کوچک تصفیه کننده در کلیه ها هستند، حمله می کنند و قدرت تصفیه را از آن ها سلب می کنند. ویژگی نفرون ها این است که در اثر جراحت یا مسمومیت به سرعت آسیب می بینند. حال آن که بیشتر بیماری های کلیوی، نفرون ها را به آرامی از بین می برند و با پیشرفت آسیب در هر دو کلیه، پس از سالها و حتی دهه ها خود را نشان می دهند. دیابت و فشار خون بالا، دوتا از دلایل عمدهٔ بروز بیماری های کلیوی هستند. [ ۳]
به دلیل اینکه فرد گیرنده پس از دریافت پیوند از داروهای سرکوب سیستم ایمنی استفاده می کند افراد مبتلا به بیماری ایدز، هپاتیت B، سرطان و هم چنین افراد مبتلا به بیماری های عفونی نمی توانند شرایط دریافت پیوند کلیه را داشته باشند؛ زیرا سیستم ایمنی بدن بیماران مبتلا به ایدز به حد کافی تضعیف شده هست و بیماران مبتلا به سرطان یا هپاتیت B یا مبتلایان به عفونت فعال نیز در صورت سرکوب سیستم ایمنی، روند بیماری آنها تسریع خواهد شد؛ بنابراین انجام پیوند برای این افراد، بیشتر سبب کاهش عمرشان می شود. ضمن اینکه انجام عمل سنگین و پرهزینه برای بیمارانی که شانس بقای آنها ضعیف است، مقرون به صرفه نیست. [ ۴]