پیوند قلب ( به انگلیسی: heart transplantation ) ، عمل جراحی است که در آن قلب یک فرد به فرد دیگری پیوند اندام داده می شود. پیوند قلب در برخی موارد از بیماری نارسایی قلبی، به عنوان مرحلهٔ آخر درمان مطرح می شود، زمانی که هیچ یک از درمان های طبی و جراحی دیگر مفید نبوده و هیچ امکان دیگری نیز وجود نداشته باشد. [ ۱] در سال ۲۰۱۴ میلادی ( ۱۳۹۳ خورشیدی ) گروهی از پزشکان در بیمارستان سنت وینسنت در سیدنی استرالیا برای نخستین بار در جهان قلبی مرده را احیا کردند و به یک زن ۵۷ ساله که بیماری قلبی مادرزادی داشت پیوند دادند. [ ۲]
اولین پیوند قلب انسان به انسان در سال ۱۹۶۷ انجام شده است. در روز سوم دسامبر ۱۹۶۷، قلب دنیس داروال، قربانی ۲۶ ساله تصادف رانندگی در داخل قفسه سینه لوئیس واشکانسکی، فروشنده ۵۴ ساله شروع به تپیدن کرد. کریستیان بارنارد، جراح اهل آفریقای جنوبی تیم جراحی را هدایت می کرد. با وجودی که واشکانسکی فقط ۱۸ روز زنده ماند، اما گزارش های اولیه این عمل جراحی را «تاریخی» و «موفقیت آمیز» توصیف کردند. خبر نخستین جراحی پیوند قلب انسان به انسان به سرعت به سرخط خبرهای جهان تبدیل شد و چنان توجه رسانه ها را به خود جلب کرد که فصل جدیدی را در زمینه کار پزشکان و بیماران مشهور، نشست خبری پس از جراحی ها و اطلاع رسانی گزارش های پزشکی گشود. این جراحی در کنار خبر قدم گذاشتن انسان روی کره ماه که دو سال بعد اتفاق افتاد، یکی از مهمترین اتفاقات قرن بیستم بود. در سال ۱۹۶۸، ۴۷ تیم پزشکی متفاوت بیش از صد عمل پیوند قلب را در سراسرجهان انجام دادند. [ ۳]
اولین پیوند قلب در ماه می ۱۹۶۸ در بریتانیا مثل همه جا به شدت مورد توجه رسانه ها و عموم مردم قرار گرفت اما بحث و جنجالی عمومی که دربارهٔ این نوع جراحی درگرفت باعث شد در دهه ۱۹۷۰ موقتاً ممنوع شود.
از آن زمان رویه های پیوند، تجهیزات و داروها به طور مداوم ارتقا یافته اند. از سال ۱۹۸۳ که سیکلوسپورین در اختیار قرار گرفت، پیوند قلب به صورت یک گزینهٔ درمانی برای بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی شدید تبدیل شد. جراحی پیوند قلب امروزه عملی رایج و تحولی در افزایش طول عمر است که برای رسیدن به اینجا راه دشواری را طی کرده است.
در آغاز بیشتر دریافت کنندگان قلب فقط مدت کوتاهی زنده می ماندند - بعضی فقط چند ساعت - و همین بالا بودن آمار مرگ پس از جراحی پیوند انتقادها را افزایش داد. پرسش هایی دربارهٔ اینکه آیا امکانات موجود برای مهار سیستم ایمنی بدن بیمار در حد چنین جراحی ای هست و آیا اصلاً این جراحی ارزش آن را دارد که چنین تکنولوژی پیشرفته ای برایش به کار گرفته شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین پیوند قلب انسان به انسان در سال ۱۹۶۷ انجام شده است. در روز سوم دسامبر ۱۹۶۷، قلب دنیس داروال، قربانی ۲۶ ساله تصادف رانندگی در داخل قفسه سینه لوئیس واشکانسکی، فروشنده ۵۴ ساله شروع به تپیدن کرد. کریستیان بارنارد، جراح اهل آفریقای جنوبی تیم جراحی را هدایت می کرد. با وجودی که واشکانسکی فقط ۱۸ روز زنده ماند، اما گزارش های اولیه این عمل جراحی را «تاریخی» و «موفقیت آمیز» توصیف کردند. خبر نخستین جراحی پیوند قلب انسان به انسان به سرعت به سرخط خبرهای جهان تبدیل شد و چنان توجه رسانه ها را به خود جلب کرد که فصل جدیدی را در زمینه کار پزشکان و بیماران مشهور، نشست خبری پس از جراحی ها و اطلاع رسانی گزارش های پزشکی گشود. این جراحی در کنار خبر قدم گذاشتن انسان روی کره ماه که دو سال بعد اتفاق افتاد، یکی از مهمترین اتفاقات قرن بیستم بود. در سال ۱۹۶۸، ۴۷ تیم پزشکی متفاوت بیش از صد عمل پیوند قلب را در سراسرجهان انجام دادند. [ ۳]
اولین پیوند قلب در ماه می ۱۹۶۸ در بریتانیا مثل همه جا به شدت مورد توجه رسانه ها و عموم مردم قرار گرفت اما بحث و جنجالی عمومی که دربارهٔ این نوع جراحی درگرفت باعث شد در دهه ۱۹۷۰ موقتاً ممنوع شود.
از آن زمان رویه های پیوند، تجهیزات و داروها به طور مداوم ارتقا یافته اند. از سال ۱۹۸۳ که سیکلوسپورین در اختیار قرار گرفت، پیوند قلب به صورت یک گزینهٔ درمانی برای بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی شدید تبدیل شد. جراحی پیوند قلب امروزه عملی رایج و تحولی در افزایش طول عمر است که برای رسیدن به اینجا راه دشواری را طی کرده است.
در آغاز بیشتر دریافت کنندگان قلب فقط مدت کوتاهی زنده می ماندند - بعضی فقط چند ساعت - و همین بالا بودن آمار مرگ پس از جراحی پیوند انتقادها را افزایش داد. پرسش هایی دربارهٔ اینکه آیا امکانات موجود برای مهار سیستم ایمنی بدن بیمار در حد چنین جراحی ای هست و آیا اصلاً این جراحی ارزش آن را دارد که چنین تکنولوژی پیشرفته ای برایش به کار گرفته شود.
wiki: پیوند قلب