پینک فلوید ( انگلیسی: Pink Floyd ) یک گروه موسیقی راک انگلیسی است که در سال ۱۹۶۵ در لندن بنیان نهاده شد. این گروه یکی از تأثیرگذارترین گروه های موسیقی راک انگلیسی است که توانست با موسیقی پراگرسیو و سایکدلیک، اشعار معناگرا و استفاده از تجربیات صوتی و خلق اجراهای زنده، به موفقیت بین المللی دست یابد و به یکی از محبوب ترین و تأثیرگذارترین گروه های موسیقی تبدیل شود.
پینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط دانشجویان سابق، سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت، تشکیل شد. آن ها در اواخر دهه ۶۰ میلادی و تحت رهبری سید برت دو تک آهنگ موفق منتشر کردند. سپس نخستین آلبوم خود تحت عنوان نی زن بر دروازه های سپیده دم را عرضه کردند که اثری موفقیت آمیز بود و باعث شهرت آن ها شد. دیوید گیلمور در دسامبر ۱۹۶۸ به عنوان پنجمین عضو به گروه پیوست و به تدریج جایگزین سید برت شد که به دلیل مصرف بیش از حد مادهٔ توهم زایِ ال اس دی، سلامتی روانی خود را از دست داده بود. پس از جدایی برت از پینک فلوید، راجر واترز تبدیل به شاعر اصلی ترانه های گروه شد و جایگاه خود را بیش از پیش تثبیت کرد. در این زمان بود که پینک فلوید با آلبوم هایی مفهومی همچون نیمهٔ تاریک ماه ( ۱۹۷۳ ) ، کاش اینجا بودی ( ۱۹۷۵ ) ، جانوران ( ۱۹۷۷ ) ، دیوار ( ۱۹۷۹ ) و برش نهایی ( ۱۹۸۳ ) به شهرت جهانی دست پیدا کرد.
ریچارد رایت در سال ۱۹۷۹، به علت مشکلات شخصی با واترز، گروه را ترک گفت. واترز نیز خود در سال ۱۹۸۵، پینک فلوید را ترک کرد تا گیلمور تبدیل به رهبر پینک فلوید شود. وی پس از جدا شدنِ واترز از گروه، به همراه نیک میسن به بقای پینک فلوید اصرار ورزید که موجب تخاصم بین اعضای باقی مانده گروه و واترز شد. در نهایت، واترز با اکراه به ادامه کار پینک فلوید بدون حضور او رضایت داد و پس از آن پینک فلوید بدون همراهی واترز و به رهبری دیوید گیلمور دو آلبوم لغزش آنی در عقل ( ۱۹۸۷ ) و ناقوس جدایی ( ۱۹۹۴ ) را منتشر کرد.
در ژوئیه ۲۰۰۵، پس از نزدیک به دو دهه، اعضای گروه ( گیلمور، واترز، رایت و میسن ) برای اجرایی خیرخواهانه در لایو ۸، گرد هم آمدند. سید بَرِت در سال ۲۰۰۶ و ریچارد رایت در سال ۲۰۰۸ درگذشتند که بدین ترتیب این اجرا تبدیل به آخرین اجرای گروه با حضور تمام اعضا شد. در سال ۲۰۰۶، گیلمور مصاحبه ای با روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا انجام داد و اعلام کرد که پینک فلوید منحل شده است. زمانی که دربارهٔ آینده گروه از او پرسیده شد، گیلمور توضیح داد که پینک فلوید دیگر موسیقی نخواهد ساخت و او در سن ۶۰ سالگی ترجیح می دهد بر روی پروژه شخصی اش کار کند. از آن زمان، واترز و گیلمور بارها اعلام کرده اند که قصد ندارند تا دوباره با سایر اعضا گروه، گرد هم آیند. در سال ۲۰۱۱، گیلمور و میسن در او۲ آرنا لندن، در یکی از نمایش های تور دیوار واترز، به وی پیوستند. در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴، منابع مختلفی از جمله همسر دیوید گیلمور، از منتشر شدن آلبومی جدید از سوی گروه تحت عنوان رودخانه بی پایان خبر دادند. این آلبوم از آثار ضبط شدهٔ گروه در سال ۱۹۹۴ برگرفته شده است و به ریچارد رایت فقید تقدیم شده است. این آلبوم در نوامبر ۲۰۱۴ عرضه شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط دانشجویان سابق، سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت، تشکیل شد. آن ها در اواخر دهه ۶۰ میلادی و تحت رهبری سید برت دو تک آهنگ موفق منتشر کردند. سپس نخستین آلبوم خود تحت عنوان نی زن بر دروازه های سپیده دم را عرضه کردند که اثری موفقیت آمیز بود و باعث شهرت آن ها شد. دیوید گیلمور در دسامبر ۱۹۶۸ به عنوان پنجمین عضو به گروه پیوست و به تدریج جایگزین سید برت شد که به دلیل مصرف بیش از حد مادهٔ توهم زایِ ال اس دی، سلامتی روانی خود را از دست داده بود. پس از جدایی برت از پینک فلوید، راجر واترز تبدیل به شاعر اصلی ترانه های گروه شد و جایگاه خود را بیش از پیش تثبیت کرد. در این زمان بود که پینک فلوید با آلبوم هایی مفهومی همچون نیمهٔ تاریک ماه ( ۱۹۷۳ ) ، کاش اینجا بودی ( ۱۹۷۵ ) ، جانوران ( ۱۹۷۷ ) ، دیوار ( ۱۹۷۹ ) و برش نهایی ( ۱۹۸۳ ) به شهرت جهانی دست پیدا کرد.
ریچارد رایت در سال ۱۹۷۹، به علت مشکلات شخصی با واترز، گروه را ترک گفت. واترز نیز خود در سال ۱۹۸۵، پینک فلوید را ترک کرد تا گیلمور تبدیل به رهبر پینک فلوید شود. وی پس از جدا شدنِ واترز از گروه، به همراه نیک میسن به بقای پینک فلوید اصرار ورزید که موجب تخاصم بین اعضای باقی مانده گروه و واترز شد. در نهایت، واترز با اکراه به ادامه کار پینک فلوید بدون حضور او رضایت داد و پس از آن پینک فلوید بدون همراهی واترز و به رهبری دیوید گیلمور دو آلبوم لغزش آنی در عقل ( ۱۹۸۷ ) و ناقوس جدایی ( ۱۹۹۴ ) را منتشر کرد.
در ژوئیه ۲۰۰۵، پس از نزدیک به دو دهه، اعضای گروه ( گیلمور، واترز، رایت و میسن ) برای اجرایی خیرخواهانه در لایو ۸، گرد هم آمدند. سید بَرِت در سال ۲۰۰۶ و ریچارد رایت در سال ۲۰۰۸ درگذشتند که بدین ترتیب این اجرا تبدیل به آخرین اجرای گروه با حضور تمام اعضا شد. در سال ۲۰۰۶، گیلمور مصاحبه ای با روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا انجام داد و اعلام کرد که پینک فلوید منحل شده است. زمانی که دربارهٔ آینده گروه از او پرسیده شد، گیلمور توضیح داد که پینک فلوید دیگر موسیقی نخواهد ساخت و او در سن ۶۰ سالگی ترجیح می دهد بر روی پروژه شخصی اش کار کند. از آن زمان، واترز و گیلمور بارها اعلام کرده اند که قصد ندارند تا دوباره با سایر اعضا گروه، گرد هم آیند. در سال ۲۰۱۱، گیلمور و میسن در او۲ آرنا لندن، در یکی از نمایش های تور دیوار واترز، به وی پیوستند. در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴، منابع مختلفی از جمله همسر دیوید گیلمور، از منتشر شدن آلبومی جدید از سوی گروه تحت عنوان رودخانه بی پایان خبر دادند. این آلبوم از آثار ضبط شدهٔ گروه در سال ۱۹۹۴ برگرفته شده است و به ریچارد رایت فقید تقدیم شده است. این آلبوم در نوامبر ۲۰۱۴ عرضه شد.
wiki: پینک فلوید